امريکا به يک فکر و انگليس به فکر ديگرى

 

رسانۀ  انگليسى بى بى سى ، گاهى با پخش يک خبر بدون منبع موثق، بازى را به راه مى اندازد، تا با پخش آن از يکطرف تشنج خلق نموده و بعداً با سياست شيطانى و ديپلوماسى مآبانۀ خود، اظهار مهربانى و رحمت خود را به يک جانب آشکار سازد.

خبر اخيرى که به ارتباط ملاقات ريچارد هالبروک نمايندۀ خاص اوباما در امور افغانستان با حامد کرزى ،که برويت خبر ملاقات بالاخره به مشاجره انجاميده و دليل آن خواست هالبروک مبنى بر ائتلاف کرزى با کانديدان مطرح ديگر بوده، خود مداخلۀ يک کشور را در تصميم مردم کشور ديگر نشان ميدهد.

 ولى، جان مطلب دراين است که ديپلومات ارشد انگليسى پدى اشداون که زمانى قرار بود به حيث نمايندۀ سرمنشى ملل متحد درافغانستان تعين شود،ولى نسبت اينکه حکومت افغانستان در آنوقت به فرستادن او ميل نشان نداد، اکنون عمل هالبروک امريکايى را به باد انتقاد گرفته و آنرا مداخله در تصميم مردم افغانستان دانسته است.

به هر صورت! از آنجايى که ما با بريتانيا تقريباًسابقۀ يارى دوصد ساله داريم وسه بار با اين يار ،سرخود را به سنگ زده ايم و بالاخره بُرد با مردم ما بوده، روى سياست پيشرفتۀ ايشان ، از مردم و مملکت ماشناخت عميق دارند (رگ خومردم مارا يافته اند))

به همين لحاظ سال پار سفير انگليس گفته بود که در شرايط فعلى براى افغانستان يک دکتاتور عاقل و متعادل ضرورت است، با در نظردات وملاحظه به شرايط فعلى بالکُل صدق مي  نمايد، زيرا آنها در زمانى که انارشى جدى افغانستان را تهديد مينمود، امير عبدالرحمن خانرا بر افغانستان مسلط ساختند، ولى حال چنان دکتاتورى که چشم بکشد و کله منار بسازد، نبايدبه افغانستان بيايد، بلکه دکتاتور عاقلى که با رعايت اصول ، موازين و مقررات عدالت و انضباط را با اجراآت قاطع پياده سازد و اين شرايط را از بين ببرد که جيب کانديد رياست جمهورى را کيسه بُر بزند.

 نکات فوق به اثبات ميرساند که خارجى ها در مورد افغانستان پاليسى واحد ندارند چه رسد به اينکه در پياده نمودن اهداف صلح  و مبارزه بر ضد تروريزم عمل يکجا وتفاهم با يکديگر داشته باشند ، آنها هر کدام به زعم خود به ميل خويش در کُرد دلخواهى خوددرو مى نمايند.

اما امريکا هنوز هم در مورد وضع مملکت و مردم ما نميداند و راهى را که به افغانستان مى پيمايد، آن ر ه به تُرکستان است.

هدف امريکا بعضاً آوردن دموکراسى به افغانستان ميباشد

بر ميگرديم به پياده نمودن دموکراسى که امريکا ميخواهد.

آوردن دموکراسى در يک کشورى که از لحاظ ساختار دينى، مذهبى و سنتى واينکه در سابق درآن انارشى موجود بوده ، کار بس دشوار خواهد بود، قبل از آوردن دموکراسى در چنين کشورى ازهمه اولتر بايد اصول اساسى و زمينه رعايت قوانين و دسپلين رابه مردم بايد آموخت و از همه اولتر يک قشر به طيف وسيع دموکرات را بوجود آورد.

براى آوردن چنين دموکراسى نبايد مقررات ، اصول و دسپلين مروج سابقه جامعه و نظام ادارى سابقه را به کلى از بين بُرد.

ضمناًآوردن دموکراسى با لطمه زدن به تمام سيستم مروج و نظام سنتى اسبق قطعاً نتيجه مثبت نخواهد داشت.

يک مثال  کوچک ولى مهم :

 در نظام سابقه عسکرى افغانستان ، مطابق دسپلين وضع شده ،هيچ افسر موتردار حق آنرا نداشت که از موتر داده شده بوى استفاده شخصى صورت گيرد و براى چنين  افسران دسپلين خاصى وضع شده بود.

 مثلاً هيچ افسر بلند رتبه حق نداشت عقب فرمان موتر قرار بگيرد و دريورى نمايد، ولى حالا دگروال صاحب موتر رنجر را شب درخانۀ خود نگهميدارد،صبح ساعت ٨ با يونيفورم ، عقب فرمان موتر قرار ميگيرد، خانم خود را که وظيفۀ رسمى دارد طورى به دفتر مى رساند که دريور( سرباز) در سيت عقب با خانمش مى نشيند و خود دگروال صاحب راننده گى مى کند.

آيابا اين وضع سرباز مذکور تا چه حدى در ميدان محاربه قوماندۀ دگروال صاحب را تعميل خواهد کرد؟

  حتى افسر ى بايونيفورم در وسيله تونس شخصى بر سر جلو صدا مى زند ، شار رو  ! با وجود آنکه وزير صاحب دفاع موجود همان نظام مظبوط را قبلاً در افغانستان مشاهده نموده و از مقررات قطعۀ انضباط آن زمان خوب آگاهى دارد، ولى آنرا تطبيق نمى نمايد زيرا در کشور گويا دموکراسى آمده است

از بين بردن ضوابط ، قواعد و مقررات سابقه وسنتى ،انارشى را در جامعۀ  ما بوجود آورده است  .

ضمناً اينکه امريکا نمى خواهد قواى هوايى را که بخش بسيار عمدۀ قواى مسلح است در افغانستان احياء نمايد  . مبين آنست که در استراتيژى طويل المدت خود ميلان به آوردن دوبارۀ طالبان دارد و ميداند که القاعده و طالبان توسط ٣ طيارۀ ترانسپورتى در ١١ سپتمبر چه بلاى را بر سر امريکا آورد،اگر اين همه قواى هوايى افغانستان بدست آنها قرار بگيرد، باطيارات نظامى قيامت ثانى در جهان برپا خواهد شد

اين خود ميرساند که دگر تنگ امريکا در افغانستان سست شده است .

  

عبدالرووف  لېوال حسين خيل

ايميل :raoufliwal@yahoo.com