حکیم نعیم
سند وزارت خارجه امریکا در مورد همکاری و معامله با طالبان
در سال 1980 زمانی که بحران گروگانان امریکایی در تهران موضوع داغ سال بود، جیمی کارتر رئیس جمهور وقت امریکا به جواب سوال یک خبر نگار که از نقش سیا در بر اندازی حکومت مصدق در سال 1953 و تاثیرات تهییج کننده آن بر گروگانگیران ایرانی پرسیده بود، گفت که که کودتا علیه حکومت مصدق موضوع تاریخ باستان است.
این را بخاطری اینجا نوشتم تا نشان بدهم که عملکرد خونین امروزی استعمار، فردا تاریخ باستان است و باید فراموش شود و تنها تاریخی را که برای حفظ ساختار استعماری ضرورت است باید طوطی وار تکرار کرد.
همانطوری که کودتای سیا بر ضد حکومت قانونی مصدق کمتر از سی سال بعد یک تاریخ کهن شمرده میشد و میشود، امروز هم نقش غیر قابل انکار امریکا در پیدایش و گسترش طالبانیزم در افغانستان و منطقه تاریخ باستانیست که باید فراموش شود و یا هر چند گاه بلندگو های استعماری، خیلی ها هم مغرضانه از آن باید یادآور شوند تا به نوع دیگری به بقای ساختار استعماری غرب کمک کند. بدون شک استعمار برای مشروعیت بخشیدن به برتریت و امتیاز طلبی یک اقلیت کوچک به دشمن های که بربریت و وحشی گری را تمثیل کنند، نیاز دارد و هیچ روش بهتری از ایجاد، گسترش و تغذیهءِ به ظاهر دشمن های که باید تاریکی و وحشت بیافرینند، وجود ندارد.
با تکیه به آنچه که نوشته شد، خوب است نظری بیندازیم به یک سندی (1 ) که از طرف وزارت خارجه امریکا درست چند روز بعد از اشغال کابل توسط طالبان به سفارت امریکا در اسلام آباد ارسال شده است. در این سند، که به تاریخ 27 سپتمبر 1996 یعنی زمان ریاست جمهوری آقای کلینتون نوشته شده و توسط رابین رافایل معاون وقت وزیر خارجه امریکا طبقه بندی شده است، به سفارت امریکا در اسلام آباد دستور داده شده تا راه های عملی همکاری و معامله با طالبان جستجو شود.
در سند آمده است که روابط ایالات متحده امریکا و افغانستان بر مبنای دوستی عمیق و تار یخی استوار بوده و امریکا خواهان روابط نزدیک و دوستانه با رژیم جدید (طالبان) درافغانستان میباشد. در سند از نگرانی های امریکا در ارتباط به تروریسم و مواد مخدر به کرات یاداوری شده و تنها یکبار از از حقوق بشر نام برده شده است. در سند آمده است که سفارت امریکا در اسلام آباد صلاحیت دارد که یک نماینده به کابل بفرستد تا در موقع مناسب در مورد برقراری مناسبات با رژیم طالبان در کابل مذاکره صورت گیرد.
همچنان با آنکه درست دقایقی بعد از اشغال کابل توسط طالبان، غول های تبلیغاتی استعماری از بام تا شام، فرمان ها، "پلانها" و " استراتیژی" های قرون وسطایی طالبان را، چی در مورد منع بیرون شدن زنان از خانه و چی هم در مورد ماندن ریش و گرفتن موهای زیر ناف نشر میکردند و اورینتالیست های بیمار پنتاگونی از "بربریت اسلامی" سخن میگفتند، وزارت خارجه امریکا از سفارت امریکا در اسلام آباد خواسته است که تا در مورد "پلان" و استراتیژی" طالبان معلومات بدست آورد.
همچنان در سند آمده است که امریکا از آماده گی طالبان برای بسته کردن کمپ های " تروریستی" که توسط سیاف و حکمتیار اداره میشد، استقبال میکند و خواهان کمک بیشتر در این زمینه میباشد. در سند از گشایش دوباره سفارت امریکا در کابل با بهتر شدن وضعیت امنیتی، یاد آوری شده است و به طالبان اطمینان داده شده است که ویزه دیپلومات های رژیم ربانی در امریکا، بعد از این تمدید نخواهد شد.
جالبترین بخش سند، برخورد امریکا در مورد زنان است. هر چند عملکرد ظالمانه و وحشیانه طالبان بر ضد زنان رنجدیده افغانستان موضوع داغ روز بود و تیوریسن های طالبی به شمول اشرف غنی و انورالحق احدی آنرا "پالیسی موقتی طلبای کرام" میخواندند، در سند ارسال شده ی وزارت خارجه امریکا یک کلمه هم در مورد "پالیسی" طالبان در قبال زنان و یا معضل زنان به مثابه یک مسله انسانی نیامده است. تو گویی هیچ مشکلی وجود ندارد.
نباید فراموش شود که یکی از قویترین ابزار های که از آن در آماده ساختن اذهان عامه غرب برای اشغال افغانستان استفاده شده برخورد وحشت آور طالبان با زنان بود. این سند یکبار دیگر ماهیت اصلی دو گانه گی روش استعماری یک اقلیت امتیاز طلب غربی را نشان میدهد و درس خوبی باید باشد به قند بگیران و فند بگیران خورد بزرگ بومی پسا استعمار نو که آزادی و دموکراسی را در لابلای خون و باروت اهدا شده ی اهرام خونین قدرت جهانی جستجو میکنند.
منبع:
(1) University of California, Berkeley, Library Database.
بالا
بازگشت