متن فشردۀ سخن رانی محمد بشیربغلانی درنخستین همایش بنام کانون پژوهشگران در25 اپریل2009 درشهرهامبورگ
درود برهمه حاضرین این همایش وبه اجازۀ همۀ شما
ضرورت برگزاری همایش امروز بنام ایجاد کانون پژوهشگران وطن درسخن رانی برخی
بزرگان بیان گردید، میتوانیم انرا اندیشۀ نووجالب بگویم.چنانچه درفراخوان وپیش نویس بنیاد نامه گفته شده است که:
«... کانون پژوهشگران،نهادغیرحزبی، غیردولتی،غیرانتفا عی نهاد دموکراتیک اجتماعی،فرهنگی ملیتهای گوناگون افغانستان است...»
این فریاد واقع بینانه وبی نظیراست.اگردرپی آن تلاش صادقانه وشفاف وبا احترام به آزادی، برابری حق وصیانت گوهر انسان ودموکراسی واقعی صورت گیرد وبرهمین پایه نقش آفرینی گردد،راه برونرفت ازوضع جهنمی کشورومردم زجرکشیده پیدامیشود.
هرچند که درنیت برگزارکننده گان این همایش هدف اصلی ایجاد نهاد فرهنگی بازتاب دارد.
چون کشورما دچاربحران عمیق سیاسی وعقید تی وقومی است؛این وضع خواهی نخواهی بر این کانون اثرگزارخواهدبود؛دراین صورت فرهنگ دموکراسی انسا ن محوری رانبایدفراموش کردوبه سخنهای پرتب وتاب وخشم آلود وتلخ ایراد گیرنده گان باشکیبائی گوش فرادادوباارایۀ پاسخ استادانه واقناعی برقضیه برخورد کرد ونیزبا حقیقت گردن گذاشت.
ستیزه ها ی خونین گذ شته کشور،درنتیجۀ رقابت ودخا لت خارجیها بمیان امده است وبحران سیاسی، قومی ومذهبی ، بابدرفتاریها ادامه یافته وجانشین باورها واندیشه های چپ وراست نمایش یافته است وهنوزاندوه وتأثیربدبینانه وخشم آلودآن فراموش نشده است،اشخاص واربان الوده درحوادث وماجراهادراین دوران مبتکرو نقش فعال وتأریخ سازی دارند؛توجه لازم است که این وضع راه تأمین صلح وثمرآفرینی این کانون راناهموارنشان میدهد؛ مگراینکه غلبۀ عقلانیت، خرد،خود گذری ونشان دادن فرهنگ عالی انسان دوستی واتحاد عمل صا دقانه برای آزادی وطن وتن دادن به این حقیقت که انسان دارای حق مساوی است، میتواند رهکشاوضامن پیروزی باشد.
دربنیاد نامه ازتا ریخ نام برده شده است.حقیقت این است که بخش های بسیاربا اهمیت تأریخ کشورما قلب ماهیت ویانابود شده وجغرافیای امروزی بابیرحمی زیاد،تنگ برش شده است.
نسلهای پیشن ومردمان امروزباتأریخ کشورهای همسایه وباشنده گان آن آمیختگیها وپیوندهای تباری وفرهنگی دارندکه بزورازهم جداساخته شده اند. اماتاحال بصورت گسترده و برحق و وانسانی براین گذشته ومشترکات جداازسیاست استعمارواستبداد ودورازتعصب قومی بررسی وداوری سالم نشده است وسیا ستهای یک جانبۀ برتری جوی والحاق خواهانه بحران زا بوده است. باید پژوهشگران بتوانند حقایق را آشکار بیان وبازتاب دهند.
همچنان فرهنگ وزبان غنی فارسی یادری سیاست سازدر زمانه های قدیم بوده ریشه و پیوند درحوزۀ تمدنی پیشین داردکه درکشورهای همجوارمشترکات آن مشهوداست.مهاجمین،استعمارگران غارتگرودولتهای استبدادی ومحافل حاکمۀ دیکتاتور درگذ شت ایام قلمرو انرا شکسته وجدا نشان داده است. پژو هشگران واقع بین بقول حافظ «...فلک را سقف بشکافیم وطرح نودراندازیم »حقیقت پنهان شده رادوراز تعصب بشکافندوداعیه داری نمایند.دراینجا به توجه می رسانم که اشتباه نشود،این سخن بمعنی ادعای دوباره سازی حوزۀ تمدنی ومرزهای پیشین وکمرنگ نشان دادن هیچ قوم نیست.
لازم است دراین معرکه روشن اعلام بدارم؛اگراین کانون دوراز تأثیر گرایشهای قومگرا یی،گروه بازی،سازمان سازی وخودمرکزبینی ووابستگی بدولت و یاخارجی ها بگونۀ کا ملا مستقل بکارخود ادامه دهد وبارعایت فرهنگ پرشکوه انسانی که اوج تابندگی وزا یندگی و کشش ثمرآفرین دارد، درجهت وحد ت ملی وحفظ آرامش وطن واحد، ومنافع انسان آن بکار گرفته شود میتواند نقش ارزشمند وتأریخ ساز داشته باشد.باتأسف اکثراستعدادها وتوانایی حلقات به نحوی درگروسیاست بیگانه گان ودرخدمت آرایش دولت دست نشانده ونامشروع میباشند.
درفرجام آرمان ونیازمبرم زمان ما داشتن وطن مستقل،حاکمیت ملی،آزادی،دموکراسی واقعی،ایجاد صلح سرتاسری،تأمین برابری حقوق ملیتها درحیات سیاسی وعدالت اجتماعیست که ازآن محروم هستیم؛به این آرزوبرپایۀ اتحاد همه روشنفکران وطن دریک «برنامۀمشترک، جبهۀ آزادی بخش ملی» میتوان رسید.امید وارم که این کانون درراستای ارمان انسانی یاد شده زمینه سازباشد وسزاوارپیش آهنگی انرا دریابد. سپاسگزار ازدعوت سازماندهنده گان این محفل واز توجه شما تشکر.
بالا
بازگشت