زندانیان افغان در ایران مستحق محاکمۀ شفاف وعادلانه میباشند!

لیدن، 13 مارچ 2010

این خبرکه بیشتر از سه هزار افغان درزندانهای جمهوری اسلامی  ایران منتظر اعدام میباشند، برای هرافغان تکاندهنده  است. منبع این خبرهیأت پارلمانی افغانستان میباشد که غرض بررسی موضوع عازم ایران شده بودند. رقم اتباع افغانستان که با خطرواقعی بدار آویخته شدن توسط دژخیمان جمهوری اسلامی ایران مواجه اند، با درنظر داشت اینکه بحث بالای حیات انسانها میباشد، به ارقام نجومی شباهت دارد.  این رقم درتاریخ روابط بین المللی درجهان معاصر، بدون شک بیسابقه میباشد.  علت تعدد اعدامیان از یک کشور همسایه در ایران اگر از یک جانب مهاجرت میلیونی مردم افغانستان متعاقب فاجعۀ شش جدی به ایران است، ازجانب دیگربه قوانین اختناقی - آخوندی وسیستم جابرقضایی ایران تعلق میگیرد. برمبنای ارقام احصاییوی اپوزیسیون ایران، از هرهشت تبعۀ ایران یکنفردوسیۀ جزایی دارد. ایران سیستم عدلی-قضایی وارگان های نظم عامه را در خدمت پالیسی "تهدید وارعاب" که پالیسی رسمی آخوندهای ایران را تشکیل میدهد، بکار میگیرد تا از اتباع کشورش امکان هرنوع اعتراض وانتقاد را بگیرد. برعلاوۀ استبداد سیستم جزایی با انگیزۀ سیاسی که درفوق به آن اشاره شدو بر همه باشندگان ایران تطبیق میگردد، عوامل دیگری نیزبرای تعدد زندانیان افغان در ایران موجود است. نخست تبعیض خشن وپیشداوری نسبت به مهاجرین افغان در ایران. بعبارۀ دیگرهر افغان صرف نظر از اینکه به کدام یک از اقوام افغانستان متعلق است، متخلف طبعی تلقی میگردد. اگر درمحلۀ که یک افغان زندگی میکند جرمی ارتکاب یابد، افغان مذکوربدون دلیل واسناد بازداشت وبا شکنجه واداربه اعتراف میگردد. ثانیأ ایران همانند پاکستان با حرص فراوان منتظرفرصت برای اخاذی امتیازات بزرگ از افغانستان میباشد و برای گرفتن این امتیازات به وسایل فشار نیازدارد. البته پاکستان با داشتن کنترول برطالبان توانست درین روزها ازکرزی امتیازات نظامی بدست آورد. اکنون نوبت ایران است. وسایل که ایران معمولأ برای اعمال نفوذبالای افغانستان بکارمیبردعبارتست ازتهدید حکومت وملت افغان با اخراج دسته جمعی مهاجرین افغان. اینبار ایران به وسیلۀ جدیدی برای تهدیدکرزی وفشاربرپشتیبانان خارجی اش دست یازیده است که عبارتست از طرح موضوع سه هزارافغان که در ایران منتظر اعدام اند. آیا این سه هزار افغان نخستین اعدامیان افغان در ایران اند؟ طی سه دهۀ اخیرکه افغانستان فاقد حکومت ملی بوده است، هزاران افغان بیدفاع دیگر بی سروصدا در ایران به دار آویخته شده اند.  چرا اکنون ایران با این ارقام سروصدا خلق میکند؟ واقعأ که آخوند های ایران دست ماکیاول را از پشت بسته اند!

ببینیم عکس العمل سران حکومت وپارلمان درین رابطه چه بوده است. جریان بحث ولسی جرگه بالای این موضوع که از طریق تلویزیون پخش گردید، یکباردیگراز بیتفاوتی وزرا دربرابر اتباع و منافقت رییس ولسی جرگه پرده برداشت. وزیرعدلیه با خونسردی اظهار داشت که کاری کرده نمیتواند چون قراردادی در مورد تسلیم دهی محکومین بین ایران وافغانستان موجود نمیباشد. وی گفت فقط در سطح روسای جمهورامکان توافق بالای این موضوع (ازطریق امتیازدهی به ایران) موجود است. معین وزارت خارجه گفت قرارداد تسلیمدهی محکومین ازطرف پارلمان ایران تصویب نشده است. وی افزود: یاید در آن جهت کارکرد. وی در واقع توپ را به طرفداران ایران در ولسی جرگه پاس داد. آقای یونس قانونی رییس ولسی جرگه بطورغیرمستقیم به توجیه عملکرد آخوندهای ایران پرداخت. وی گفت: " ما باید صرف ازمجرمین عادی دفاع کنیم. دفاع ازافرادی که مواد مخدره را از افغانستان به ایران منتقل کرده اند یا مجرم متکرر اند درست نیست. آنها باعث بدنامی افغانستان اند." شاید آقای قانونی نخستین رییس پارلمان درتاریخ باشد که بعوض درخواست محاکمۀ عادلانه برای اتباع کشورش،  به آنها میتازد وازعملکرد دولت مستبد، محیل، مغرض وباج گیرایران دفاع میکند. تجربه نشان داده است که برای آقای "قانونی" نام افغانستان مهم نیست. همین آقای قانونی یکبار بشکل حضوری ازوزیرخارجۀ هالند خواهان دادن حق پناهندگی به افغانهای متهم به جنایات جنگی وناقضین حقوق بشرشد که با پاسخ دندان شکن وزیرخارجه آنکشورمواجه گردید. بار دیگرقانونی وشرکا (عدۀ زیادی از اعضأولسی جرگه ومشرانوجرگه) نامۀ مشترکی ازطریق جنرال قونسل قبلی افغانستان به پارلمان هالند تسلیم دادند. درین نامه بالای واقعیت های تاریخ خونین سه دهه اخیرافغانستان پرده انداخته شده است وسردمداران رژیمهای که مسوولیت مستقیم بربادی کشورما، قتل دومیلیون افغان ومهاجرت افغانها به ایران وسایر کشور هارا دارند، بیگناه خوانده شده اند وازپارلمان هالند خواسته شده بودتا به این متهمین اجازۀ اقامت داده شود. بلی "قانون" جنگسالاران چنین است. ازظالم دفاع میکنند چون خود درهمین کتیگوری قراردارندوبرمظلوم میتازند چون انسانهای عادی افغانستان برایشان اصلأمطرح نیست.

فدراسیون سازمانهای پناهندگان افغان توجه جمهوری اسلامی ایران را به این حقیقت جلب میکند که مهاجرین افغان که بنا برجبرشرایط سه دهۀ اخیروبیکاری متداوم در کشور خود شان، به ایران آمده ومورد استشماربیرحمانۀ کارفرمایان ایرانی قرار گرفته اند، اتباع یک کشور خارجی اند. مقامات امنیتی وقضایی ایران باید متعاقب دستگیری آنها سفارت افغانستان را در جریان میگذاشت. وبه آنها اجازه میداد تا بکمک سفارت وکیل مدافع بگیرند وبا اریۀ شهود ومدارک نادرست بودن اتهام وارده را اثبات کنند. در محاکمۀ این افراد بایست تمامی اصول وکنوانسیونهای بین المللی حمایه از حقوق متهم که ایران امضأ کنندۀ آنست رعایت میشد.ممکن برخی اتباع افغان بطور نا اگاهانه شکارقاچاقچیان ایرانی شده باشند واز آنها برای انتقال یا فروش مقادیرکوچک موادمخدره استفاده شده باشد، ولی اکثریت افغانهای که در ایران به اعدام محکوم شده اند کاملأ بیگناه اند. از آنجاییکه درتعقیب عدلی ومحاکمۀ اتباع افغان هیچیک از شرایط متذکرۀ فوق رعایت نگریده است،  دولت ایران مکلف است دوسیه های این افراد را بازگشاید وبا براه اندازی پروسۀ قضایی شفاف وعادلانه راه را برای بیگناهی متهمین مذکور باز نماید. ایران باید به کوشش خودبرای استفاده ازین موضوع برای امتیازگرفتن از کرزی خاتمه دهد. عمر امتیازات که کرزی به کشورهای دیگرمیدهد به اندازۀ عمر حکومت اش کوتاه خواهد بود! امیدواریم دولت ایران باعمیق ساختن شناخت خود ازروحیات مردم فغانستان به اعدام عجولانه وغیرقانونی (قتل) هموطنان ما نپردازد.

کمیتۀ حقوق بشرفارو

FAROE, Post Box 707,   2300 AS,   Leiden,   www.afghandiaspora.org,     faroe_af@hotmail.com

 


  مــــــطــــــالــــــب بـــيـــشـــتر


بالا
 
بازگشت