زردادی
لوح وقلم
بشهر شعر وادب بينوايي يعني چه؟
بنزد اهل هنر خود نمايي يعني چه؟
قلم نوشت به لوحي كه در هزارهء سه
هنوز جنگ وجدال وتباهي يعني چه؟
بيرون زعرش برينت بيا وبنگر كه
درون خانه نشستن خدايي يعني چه؟
جهان پر است زثروت زنان واز نعمت
كجا كه نعمت ونانست گدايي يعني چه؟
براي يك نفسي قدرتت بمن بگذار
كه تا نشان دهمت پادشاهي يعني چه؟
بانس وجن و وحوش وطيور فهمانم
كه عدل وداوري و دادخواهي يعني چه؟
به لرزه آمدو خنديدو گفت لوح اورا
قلم بسست دگر اين فكاهي يعني چه؟
توهم شكايت بيجاه دگر مكن (محسن)
هنوز خوب نداني تباهي يعني چه؟
منار مناجات
خوشانكه در هدف خويش از ابتداء برسد
بدون نيت وتكبير واقتداء برسد
ببين منار مناجات سر كشيده به عرش
براي آنكه بگوش خدا صدا برسد
خبر نبود مهندس كه در طبيعت ما
بگوش پادشهان كي گپ گدا برسد.
برو بياد خدا باش هر كجا باشي
بدادت ار نرسد كس يقين خدا برسد
شبي بخواب بديدم كه در سپيدهء صبح
به بسترم گلي با ناز وبا اداء برسد
عبارت آمد و آنكه غروب زندگي و
غروب غربتم هردو جداجدا برسد.
باغ غريبان
عجب كه از غم وفكر زمانه آزاديم
زمان هرآنچه بما ما بباد شب داديم
ببام عرش برين با شراب خوابيديم
زخاك ذلت دنيا فروتر افتاديم
بگوش اهل زبان شاعرانه در سفتيم
بنزد اهل ادب عاجزانه ايستاديم
بيا بباغ غريبان نگر چگونه بهار
نهاده سفرهء رنگين بآنچه معتاديم
بآنچه وعده وصل تو داده بود قلم
بآنچه روضهءرضوانش نام بنهاديم
گل شقايق وليلي و لاله ونرگس
گلاب ومرسليكه ما زديدنش شاديم
شراب ناب ورفيق و رفيقه هاي عزيز
بكار عاشقي وعشق بازي استاديم
مگو كه عمر عبث رفت و ناله هات عبث
مگو زكوه غمي همچو كاه بر باديم
چو در كنار جوانان هميشه ميمانيم
چو در سليقهء شعري هميشه (زرداد)يم
م.زردادی
...........
بالا
بازگشت