فضل
الرحیم رحیم
گفت و شنود فضل الرحیم رحیم ، خبرنگار آزاد با آقای غوث الدین میر ، ریس انجمن فرهنگی افغانها ی مقیم اتریش
دوست گرامی آقای غوث الدین میر چی بهتر که نخست بصورت مختصر خود را معرفی نماید ؟
دوست عزیز وهمکار همیشه گی، جناب فضل الرحیم رحیم ، در قدم اول باید از شما به پاس همه محبت ها وهمکاری هایتان در عرصه ء ادبی و فرهنگی که در طول سالهای متمادی بامن داشتید . سپاسگذاری نمایم. از اینکه خواسته اید مصاحبه رااز خود شروع کنم خدمت شما باید عرض کرد که نام بنده غوث الدین میر ، است که زیادتر دوستان مرا بنام غوث میر ، یاد میکنند. من متولد سال 1345 در شاه شهید کابل میباشم .دوره ابتدائیه رادرمکتب استاد بیتاب و بکلوریا رادرلیسه شاه دوشمشیره ، بپایان رسانیده ام . بعد به حربی پوهنتون شامل شدم ودر رشتهء لوژستیک تحصیلاتم را به اتمام رسانیدم.برای دفاع از وطن سالهای متمادی بصفت افسر نظامی در ولایت هرات وسپس در قرارگاه وزارت دفاع وبعداً الی اغاز مهاجرت در قرارگاه قوماندانی عمومی سرحدی ، مشغول دفاع از وطن بودم .
در طول این مدت سفر های کاری به در تمام ولایات افغانستان داشتم.پس از سقوط حکومت شهید دکتور نجیب الله ، بنده در پاکستان مهاجر شدم و درانجا هم در خدمت هموطنان نیازمندم قرار داشتم. از مدت تقریبا 14 سال در اتریش زنده گی مینمایم ودرطول این سالها تلاش کردم که زنده گی را نه تنها برای خود بلکه برای انسان کشورم وانسانهای دیگری که در این جهان زند گی مینمایند با ایشان مشترکاً به پیش ببریم. درنخستین سالها کانون فرهنگ رابادوستانم ایجاد نمودم بعداً تلاش کردم تا برای خانمهای یک انجمن ایجادنمایم که خوشبختانه به همکاری خواهران عزیزم موفق به ایجاد چنین انجمن شدم ودر سال 2002انجمن همبستگی با مهاجرین افغان رادر اروپا ایجاد نمودم.
سفر های رسمی و کاری منحیث رئیس انجمن فرهنگی افغانها در اتریش ، به کشورهای المان, هالند , یونان, افغانستان , بلجیم در طول این مدت داشته ام. در سالهای هجرت سپاسنامه ها وتقدیر نامه های زیادی از انجمنهای فرهنگی, اتحادیه هنرمندان که مقر ان در امریکا است آقای شهرانی , بنیاد جهانی ژورنالیستان وسایر سازمانهای حقوق بشر سازمانهای خدمات اجتماعی اروپائی برای پناهنده گان در اروپا بدست اورده ام.
س - چگونه و چی وقت ، به اشتراک کی ها ، روی کدام انگیزه ، اقدام به تاسیس انجمن فرهنگی افغانها دراتریش ، نمودید ؟
ج - جنگ های خانمانسوز داخلی که آتش آن خانه وکاشانه هموطنان مارا میسوختاند وکشور های زی علاقه داشتند .
به خاطر تامین اهداف شوم شان آتش این جنگ را از چند زاویه تیز وبرافروخته تر میساختند. یکی تجاوز مستقیم بالای خاک واز بین بردن اردو وقوای امنیتی کشور از بین بردن سرمایه ملی و بلاخره تلاش برای از بین بردن فرهنگ کشور مطرح بود.من از این ناحیه مثل میلونها هموطن دیگر رنج میبردم ولی رنج بردن ونظارت کردن را خوش نداشتم بودند وهستند دوستانیکه عشق وعلاقه ایشان بمردم کشور زیاد است ولی در صحنه عمل خود را زحمت نداده فقط با انتقاد کردن اینجا وآنجا خود را مصروف می سازند و عملا ًخود را زحمت نداده فقط نظاره میکند. چه زیبا گفتند انکه میتواند عمل میکند وانکه نمیتو.اند انتقاد میکند.
من چند هموطن عزیز را که در کمپ مهاجرین ودر مسجد بایشان اولین بار در کشور اتریش ، اشنا شدم واز ایشان فقط خواستم که منحیث روشنفکران حداقل یک حلقه ء کوچک فرهنگی را اگر باهم ایجاد کنیم بد نخواهد بود. دوستان عزیزکه این مصاحبه را میخوانند انها خدا را شکر که در کشور اتریش ، تشریف دارند و خود با صداقت کامل این حرفهای مرا تصدیق میکنند که برایم میگفتند اقای میر ، هنوز وقت است . ولی من به حر ف خود پافشاری داشتم . تعداد از جوانان که انها هم مثل من تازه مهاجر شده بودند با علاقمندی کامل میگفتند اقای میر، با شما همراه هستیم . ما با همان جوانان جشن استقلال را تجلیل کردیم ودر آن دیدیم که هموطنان ما با هر مفکوره سیاسی که بودند در جشن استقلال اشترک نمودند . روی همین منظور در سال 1996 در شهر ویانا ، تلاشهایم را برای ایجاد یک نهاد فرهنگی اضافه تر نموده و خدارا شکر که گفتم باوجود دو دله بودن دوستان موفق به ایجاد یک کانون فرهنگی افغان گردیدیم . اصرار دوستان برآن که مسئولیت کانون را من بدوش بگیرم . بنا بر تجربه های تلخ گذشته هیچ کس آرزو نداشت تا مسوولیت اول را به دوش گیرد زیرا در اغازمسولیت پذیری برای همه مشکل بود در انزمان اقایون جناب محترم محمد یوسف صفا ,اقای محمد عمر محسن زاده , جان اقا زمانی واقای محمد عارف حبیبی که سابقه بیشتر دراتریش داشتند و تعداد هموطنان دیگر ما بشمول خودم جناب محترم شیرمحمد خاور , جناب محترم محمد سرورفروغ ,هنرمند مردمی جناب محترم ف عبادی ,محترم پوپل, محترم ویسا, محترم نجیب سهابی ,ا محترم کرونگر محترم روشان لیث, محترم ویس صافی, عارف وفا و دیگران که تازه مهاجر شده بودند نشست های داشتیم تا بلاخره در همین سال توانستیم که جلسه سرتاسری این انجمن را دایر نمایم . ما به این باور بودیم وهستیم که حلقه فرهنگی جای برای منفعت یک سازمان سیاسی خاص نه بلکه پایگاه نمایش فرهنگ اصلی کشور وقرارگاه همه روشنفکران ودانشمدان باشد این که انها به کدام حزب ویا جریان سیاسی وابسته گی داشتند ویا دارند, کار شخصی خود شان است برعلاوه همه به این باور بودند که این مرکز فرهنگی نباید از یک ملیت یا گروهی خاص نماینده گی نمایدبلکه متعلق به همه مردم افغانستان باشد.
س - نخستین اهداف شما در آغازین روز ها در بر گیرنده ئی چی مواردی بود و آیا آن اهداف را امروز شما تحقق یافته میدانید ؟
ج - به نمایش گذاشتن فرهنگ اصیل افغانی در جامعه اتریش وبه تعقیب آن در سرتاسر اروپا, انسجام بین فرهنگیان دراتریش وسرتاسر اروپا که ما اندک پیشتر رفته امریکا واسیا را نیز به آن وصل نمودیم.بخش رسانه های چاپی کتب ومجلات (فصلنامه های اندیشه وبانو) ایجاد کورسهای آموزشی برگذاری محافل علمی وفرهنگی براه انداختن مسابقات سپورتی فتبال ووالیبال وشطرنج برای جوانان پخش ونشر برنامه های تلویزونی و رادیوی که خدارا شکر بسیار موفقانه به پیش رفته ومن راضی هستم زیرا این ابتکارات که تاحال صورت گرفته است در اصل خود دراتریش و حتی در سرتاسر جهان بی سابقه , کار های اول و ابتکاری بوده
س - آیا انجمن شما صرفاً ویژه برنامه های فرهنگی برای مهاجران افغان مقیم اتریش دارد ویا اینکه در سایر موارد نیز به کمک آنها می شتابد ؟
ج - بلی , انجمن وظیفه اش نه تنها برگذاری محافل وکنسرت ها بوده بلکه شخص خودم تلاش نمودام تادر همه مسایل باهموطنان مهاجر خود همگام باشم بگونه مثال:
در رابطه به مسایل پناهنده گی هموطنان ما روی مشکلات مهاجرت ایشان ارتباط با وکیل وقاضی های مربوطه ایشان مسائل صحی,گرفتن خانه های دولتی مشکلات های فامیلی مسائل مرگ ومیر در دیار هجرت , قسمیکه در فوق عرض کردم کورسهای اموزشی برای اطفال در طول سالهای متمادی وهمچنان در سال 1996 الی 2005 ایجاد شعبه زنان برای رفع مشکل خانواده ها که از سال 2005 به اینطرف منحیث یک سازمان جدا دراتریش عرض اندام نموده اند و برای دفاع از حقوق مهاجرین درسرتاسر اروپا در سال 2002ایجاد انجمن همبستگی با مهاجران افغان در اروپا که فصلنامه بانو ، ارگان نشراتی ان میباشد. خلاصه در همه عرصه های زنده گی غربت انجمن ما به هموطنان مهاجر ما که در کشور اتریش ، تشریف دارند رسیده گی نموده و مینماید .حتی ارسال کومک به مکاتب داخل افغانستان بی بی سروری سنگری و دیگر مکاتیب که شما گذارشات انرا با تصویر درسایت ما مشاهده کرده میتوانید.باید خاطرنشان ساختکه درمسایل داخل کشور نیز بیتفاوت نبوده وحضور خویشرا بنمایش گذاشته ایم , همچنان دفاع از حقوق هموطنان مهاجر, فرهنگیان کشور را در قدم اول کار خویشرا قرارداده ایم شما شاهده دفاع از حقوق دوژورنالیست دربند کشور که یکی اقای کامبخش بفضل خدااز زندان رها ودر رهائی اقای احمد غوث زلمی تاحال دونامه سرگشاده به حامد کرزی رئیس ستره محکمه ولوی سارنوال کشور ارسال نموده ایم وچندین برنامه تلویزونی برای دفاع از غوث زلمی را سازماندهی نموده ایم در همین هفته با کومک محترم صدیق وفا, زبیح الله امانیار, مشتاق احمد نوری ومحترم خان اقا سرور محترم زلمی رزمی محترم احمد شاه قادری یک کمپیاین بزرگ را براه انداخته ایم تا یک مقدار امضا هموطنان را جمع اوری نمایم و به رئیس دولت افغانستان باری دیگر بفرستیم که اگر خدا بدلشان رحم انداخته در رهائی زلمی مارا ممنون سازند.
س - بصورت مشخص انجمن فرهنگی افغانها در اتریش ، از نخستین روز های تاسیس الی اکنون چی فعالیتهای ادبی ، هنری و فرهنگی داشته ، می شود بصورت مفصل به توضیح آ ن بپردازید ؟
ج - تجلیل و گرامی داشت از جشنها ی ملی ومذهبی و روزهای تاریخی همه ساله بشکل دوامدار و اولین بار یاد بود از مولانا جلال الدین محمد بلخی ، درسالهای اول محافل شب های شعر وادب جشنواربین الملی کتاب بعد شام غزل باحضور داشت شاعران ,نویسنده گی و هنر دوستانی عالیقدر کشور د اکتر اسدالله حبیب داکتر لطیف ناظمی ,داکتر حمیرا نگهت, زنده یاد بیرنگ کودامنی ,هارون یوسفی محبوب الله محبوب داود سرخوش وبسا چهره های سرشناس کشور, شب شعرداستان باحضور محترم زهما محترم بیرنگ کوهدامنی محترم زبیر بختیار سیمینار علمی مولانا جلال الدین بلخی در سال 2007 باحضور دانمشندان معروف کشور محترم روان فرهادی. محترم ناظمی محترم وکیل نشاءت پیکرتراش کشور که برای اولین بار از روی پیکره مولانادراتریش پرده برداری بعمل امد و باز شب شعر بانوان افغانستان باحضور تعداد زیاد از دانشمندان افغانی وایرانی برای اولین بار شب شعر بانوان افغانستان در اروپا با اشتراک تعداد زیاد شاعر زنان از سرتاسر اروپا ,ایران وپاکستان, برگذاری سیمینار های علمی دفاع از زنان, سیمینار خشونت علیه زنان که باشرکت 80 خانم از سرتاسر اروپا درشهرهامبورگ برگذار گردید. .نشرکتاب گرامر دری محترم داکتر اسدالله حبیب, نشر مجلات اندیشه وبانو, .برپا نمودن کنسرت هنر مندان نامدار کشور چون محترم هویدا,محترمه استاد مهوش , شهید نصرت پارسا,جاوید جان شریف , رحیم مهریاروپرستو,داودسرخوش ,عبید جوینده ,هنگامه ,بانو افسانه , استاد آرمان باانسامبل ایشان وایجاد انسامبل افغان به اشتراک زهره جویا, ذبیر بختیار,حمید گلستانی, کنشکا ه شجاع, مختار کبیری , محترم اکبری, محترم ضیا ایثار, محترم سلطان عزیز ومحترم پوپل ایجاد اولین تیاتربه همکاری ف عبادی ,عزیزفروغ ونسرین فروغ همچنان اولین تیاتر زنان به همکاری محترمه نجیبه جان هوتکی و اقای معروف قیام از شهر هامبورگ با اشتراک دختران جوان رویا جان ندا جان افشار ودیگر همکاران ایشان.و برای اولین بار ایجاد گروپ اتن بالباسهای ملی .
س - رابطه ئی انجمن فرهنگی افغانها مقیم اتریش ، با سایر انجمن های افغانی که در بیرون از افغانستان فعالیت می نمایند چگونه است ؟
ج - بلی همانطوریکه در فوق من تذکرنمودم تمامی فعالیت های ما باسازمانهای فرهنگی افغانی و اروپائی یکجا با روحیه دوستانه بشکل مشترک بوده ما نه تنها یک انسجام خوب بین الاافغانی را تمثیل میکنیم بلکه بین انجمنهای اتریشی ایرانی هندی ترکی وسایر مهاجران دیگر کشور ها را نیز در کنار خود داریم.
همانطوریکه دراغاز کارم بصفت مسئول اول انجمن بیان نمودم که تازمانی کار میکنم که انجمن دور از مسائل قومی وگروهی بوده ووابسته به کدام سازمان خاص سیاسی نباشد. تا انزمانیکه نام فرهنگ است ونام ازخدمات انسانی واجتماعی برای مردم که نیاز دارند تا انزمان من همکاری خودرابا همه سازمانها ی فرهنگی وخدمات اجتماعی ادامه میدهم که خوشبختانه امروز با بیش از 120 اتحادیه وسازمانهای فرهنگی وخدمات اجتماعی همکاری داریم .ایجاد انجمن همبستگی بامهاجران افغان دراروپا این انسجام بین الافغانی را از همه بیشتر وبهتر تقویت بخشیده است .
س - آیا انجمن فرهنگی افغانها در اتریش خود کفا است ویا مراجع امدادی در قبال آن قرار دارند ؟
ج - انجمن در برگذاری کنسرت هایش مطلقا خودکفا بوده چونکه مردم تکت اخذ میدارند ولی محافل علمی که پول ورودی مطرح نیست انجا تلاش نموده که از کومک شهرداری ویا ارگانهای دیگر استفاده نماید . بعضا اوقات شده که شهر داری ویا ریاست ناحیه به اساس روابط نیک وکومک های متقابل بین ما وجود دارد در کنسرت ها نیز مثل برنامه های علمی کرایه محل برگذاری محفل را این ارگانها تادیه میدارند . باید گفت اگر دوکنسرت در سال برگذار گردد سه ویا چهار برنامه علمی واجتماعی بدون تکت ورودی به هموطنان برگذار شده.
اگر مامنظم یک برنامه خوب تهیه نموده مطابق خواست موسسات کومک کننده به شهر داری ویاارگان دیگر بسپاریم به یقین که در برنامه ها مارایاری میرسانند. ولی ما متاسفانه درطول 14 سال موفق نشدیم.زیرامن و همکاران ما همه برای زنده گی شخص خود هم مسئولیت داریم و بعضی اوقات از عایدکنسرت ها مجلات خویش را چاپ ,نشروتکثیر نمودیم.
س - تا جائیکه در جریان قرار داریم انجمن فرهنگی افغانها در اتریش ، به مناسبت های مختلف ، با براه اندازی محافل باشکوه ئی ادبی و هنری ، گامهای استوار ابتکاری را تابه حال برداشته است که می توان گفت این مایه افتخار همه افغانها است. گفتنی شما به عنوان مسوول این انجمن در زمینه چیست ؟
ج - تشکر ،علاقمندی فراوان هواخواهان کانون به محافل ادبی وهنری ماراوامیدارد تا به طرح وتطبیق چنین برنامه ها اقدام نمایم. ولی باید گفت که براه اندازی همه این محافل باشکوه محصول تلاش وعرق ریزی یک دونفر خاص از اعضای کانون و همکاری عدهء از هواخواهان فرهنگ دوست کانون است. بشما یک خاطره جالب را بیان میدارم.
در سیمینار علمی مولانا من توانستم شخصیت های نامدار افغانی ,ایرانی هندی , واتریشی ها راگردهم جمع سازم. چنانچه محترم داکتر روان فرهادی در کابل در یک مصاحبه شان گفتند: "برگذاری ویا جشن مولانا همانقدری که دراتریش باعظمت بود من تاحال دربرنامه های دولتی با چنین عظمت خاص ندیده بودم" در این برنامه محترم عبدالرب ابراهیمی وچندی نفر از اعضا وعلاقمندان کانون مرا یاری رسانیده بودند. ایرانی ها ودوستان اتریش ما همه وهمه تعجب نمودن که مایک انجمن کوچک چطور توانستیم چنین برنامه با شکوه وبا اشتراک تعداد زیادی از دانشمندان را سازماندهی نمودیم . وخدارا شکر که محترم اقای روان فرهادی ، زنده هستند و انها تلاش کردند تا قمستی از مصارف این برنامه را اداره یونسف بدوش گیرد ولی متاسفانه که نتیجه نداد. که بعداآ اداره کلتوری شهر وین , با وجویکه پلان تدویر سیمینار قبلا برایشان فرستاده نشده بود .به اساس شناخت شخصی بنده انها قسمتی از مصارف رابعهده گرفتند(شهرداری وین ودیگر سازمانهای کومک کننده زمانی همکاری مینمایند که تدویریک برنامه با محتوای ان یکسال قبل برایشان ارائه گردد.انها بعداز غوروبررسی کامل که مطابق بروحیه اداره ایشان باشد. وهم بخش عظیم برنامه باید بزبان المانی باشد وانها خودباید در برنامه شرکت نمایند . یعقینآ تصمیم میگرند که کومک نمایند ,ولی ما متاسفانه همیشه چنین پلانی رانداشتیم). وقتی یک برنامه را سازماندهی میشود, عده از افراد توقعات زیاد وبیجا مینمایند. وتماشاگران به محاسبه خیالی میپردازند .که این کار سخت انسان را مایوس میسازد.
من از همکاری های همیشگی هواخواهان کانون بشمول جناب شما اقای فضل الرحیم الرحیم و جناب محترم داکتر اسد الله حبیب, محترم صدیق وفا, داکترلطیف ناظمی , محترم ظاهر هویدا,ذهره جویا,محبوب الله محبوب ,مستوره هاشمی , اقای ناصر ارین,زبیح الله امانیار,محترم هارون یوسفی , محترم عبدالرب ابراهیمی , محترم زبیر بختیار, محترمه نجیبه هوتکی,محترمه ناهید. ص.علومی ,محترمه ذکیه کهزاد, محترمه فریبا شمال ,محترمه سهیلا حسرت ناظمی, محترمه مهر انگیز, محترمه انجیلا پگاهی , محترمه صنم عنبرین , محترم کریم ستالفی,محترم استاد اصغری , محترمه ملکه سید , محترمه صالحه واصل وهاب ,ودیگر عزیران که همیشه صادقانه با ما همکار بودند یک دنیا سپاسگذارم.
حرف اخر من به انسانهای خود خواه ومغرض اینست اگر ما ویا هرکسی دیگر گام کوچک ویابزرگی را برای انجام خدمات اجتماعی ویا فرهنگی برمیدارد باید او را یارویاور باشیم , اورا درادامه کاری فرهنگی تشویق نمایم ونگذاریم باحرف های مغرضانه افراد مغرض روشنفکرو تاریک دل مانع کار های فرهنگی گردد.
س - انجمن فرهنگی افغانها در اتریش ، ویژه نشریه وزین بنام " اندیشه " را دارد که در این اواخر نشریه وزین " بانو" هم در کنار " اندیشه " به نشرات خود می پردازد . در مورد این نشریه ها می خواستم توضیح شما را داشته باشم .؟
ج - یکسال ازایجاد کانون با وجودیکه بخش نشرات به سه نفراز اعضای کانون سپرده شده بود ولی نسبت مصروفیت های که داشتند تاانزمان اقدامی به کارننموده بودند که نامهء از کلگنفورت برایمان رسید .در این نامه یکی از هموطنان ما باابراز اماده گی ایشان را برای پیشبرد داودطلبانه بخش نشرات ومسوولیت نشریه را بدوش گیرند ابراز داشته بودند. با شرط اینکه اسم این نشریه بنام اندیشه مسما باشد. در انزمان هیت رهبری بابسیار علاقمندی این درخواست راپذیرفت ولی روی نام نشریه به بحث پرداختند . عدهء به این باور بودند که چون زیرنام اندیشه نشریه های در مزار شریف وایران وهم کانون اندیشه ایرانیان در شهر وین وجود دارد باید نام دیگری انتخاب گردد. ولی عده دیگر به نام اندیشه پافشاری نمودند .که ما بنابر ضرورت وقت از بحث زیاد گذشتیم وهمین نام را قبول نمودیم .
اخیراً در مصاحبه یکی از دوستان خواندم که گویا ما از کسی تقاضا نمودیم تا مسوولیت نشریه بنام اندیشه را بعهده گیرند وتقاضا مادر مقابل متحمل شدن تمام مصارف مالی فصلنامه قبول شد. نه هرگز چنین چیزی نبوده, همه چیز را در فوق بشما تشریح نمودم ولی بعد ها بازهم ناچار ما همه مشترکا تلاش مینمودیم که درقسمت مالی فصلنامه راهمکاری نمایم. فصلنامه در حالت بسیار ابتدائی چند صحفه محدود اغاز بکار کرد دراغاز شوروشوق زیاد بود در نشر ان همه دست بدست هم میدادند ولی بعد ها همه دلسرد ومصروف شدند مدیر مسئول انرا صفحه بندی نموده, درکاغذ ها روی هم سرش نموده برایم ارسال میداشت که من در چاپ وکیفیت ان مشکل زیادرا متحمل مشیدم تاانرابه سطح موجوده رسانیدم ,ولی بدون کدام تعهد قبلی مصارف انرا میپرداختم ونظر به علاقه که داشتم به همه رسانه های بشمول پوهنتون کابل وموسسات علمی دیگر بشمول خود شما ارسال میداشتم.
باید خاطر نشان ساخت که مدیر مسئول هم تلاش خودرا بخرچ داد تا برای این فصلنامه کمک های مالی بدست آورد مکاتیب به این ارگان وان موسسه ارسال نمود ولی متاسفانه نطر به یک زبانی مجله مورد حمایت مالی هیچ موسسه قرار نگرفت .همین پرابلم را در برنامه های خود نیز داشتیم همکاران ما نتوانستند این مشکل را از پیشروی کانون دور نمایند . محافل ما هم به زبان کشور ما به پیش رفته ومیرود اتریش ها علاقمندی ندارند وانها زبان مارا نمیدانند که ما چه میگویم بنا آهسته آهسته همه دلسرد میشوند. این حرف امروز نیست این حرف اغاز وامروز که 13 سال از عمر انجمن میگذرد ما بهمین مشکل مواجع بودیم .ولی خوشبختانه جوانان دراین اواخر فعال شده اند که از ایشان من همین حالاتشکری میکنم انها کار های بیشتری از دیگران را انجام میدهند وهیچ نوع خود خودخواهی وتوقع ندارند. در قسمت مالی باید گفت .مدیر مسئول هم خود تلاش کرد تابرایش عواید مالی جستجونماید مکاتیب فراوان اینجا وانجا فرستاد ونظر به مشکلی فقط یکزبانی مجله هیچ ارگانی انرا کومک نکرد. محافلی ماهم چون همیشه بیک زبان برگذار میگردد وما فرهنگ افغانی را فقط برای افغانها به نمایش میگذاریم وهمکاران ما نه در مجله توانستند که زبان المانی بشکل که اتریش تقاضا دارند بگنجانند بلکه در محافل هم ما نتوانستیم مشکل المانی را حل نمایم . .اتریشی ها میخواهند کومک کنند بشرطیکه حداقل نصف برنامه المانی باشدوهم برنامه ها باکلتور مختلف کشورهای دیگر ونصف به المانی به پیش برود که ما راستی در این زمینه کسی را نداشتیم وخود هم تنبل بودیم .
در قسمت مجله بانو باید گفت که این مجله 7 سال قبل به اساس پیشنهاد ندا جان افشار، که یک دختر جوان وبا استعداد است بخاطر چاپ یک نشریه اختصاصی برای زنان پا به عرصه نشرات گذاشته است . بانو که خود یک فصلنامه است بنا به تقاضای این جانب بحیث ار گان نشراتی انجمن همبستگی بامهاجران افغان دراروپا شناخته شد.
این نشریه هم مثل اندیشه مشکلات خودرا دارد ولی تفاوت این که بانو توانست در این اواخر بشکل متواتر نشرگردیده ونشان میدهد تمامی مطالب دانشمندان ونویسنده گان زن به هر مفکوره که باشند نیز بچاپ برسانند ودر نشر همه این مطالب بیطرفی خودرا حفظ نماید .مجله بانو مطالب علمی ,فرهنگی , اسلامی, خانواده گی, سپورتی, تفریحی ودیگر مطالب را بشر میرساند .مدیریت مسول فصلنامه بانو منحیث ارگان نشراتی انجمن همبستگی با مهاجران افغان در اروپا به شکل دورانی میباشد که مدت 5 سال اول دراتریش بود وفعلا در هامبورگ المان است .مطابق پلان به کشورهای عضو انجمن به هالند , بلجیم , ناروی, سویدن و یونان کشانیده شود. به افتخار میتوان گفت که بانو نیز جایگاه خودرادرنشرات بیرون مرزی پیدا نموده است . ولی مثل هیچ کسی دیگر بلند پروازی ننموده قناعت دارد که هنوز هم نواقص درکاران موجود است. که نیاز به همکاری شما فرهنگیان عزیز دارد.
س - انجمن فرهنگی افغانها در اتریش ، در آینده چی پلانهای کاری روی دست دارد اگر مختصر توضیح دهید ؟
ج - پلانهای زیادی روی دست است از تجربه های تلخ گذشته اموخته تلاش داریم تادر سطح همکاران موجود خود کاررا به اهل کار سپرده ومثل سابق تنها بنام اشخاص اکتفا ننمایم . ما افرادواشخاص درکانون هم داشتیم که انها رابرای یک مشوره به ماه ها پیدا نمیتوانستیم. ما در کانون در نظر داریم که در اینده به نیروه وایده های جوانان که اینده ساز هستند اتکا نمایم چون زحمات آنها در طول سال ها این را به ثبوت رسانیدن که علاقمندی انها مغرضانه نه بلکه فرهنگ دوستانه بوده و انها به فرهنگ خود علاقه د ارند وهم همیشه بیدون در نظر داشت کدام توقعی اماده خدمت هستند که باید به آنها چانس فعالیت زیاد داده شود. بجای افرادی که جز نام خود ومنافع خودش به چیزی دیگر اهمیت قایل نبوده .ما برای افرادیکه خود ضعف فراوان دارند وبه کار های مثبت ما انگشت انتقاد مغرضانه میگذارند دیگر چانس نخواهیم داد. امروز در خارج از اتریش وهم درداخل همه هموطنان ما به این حقیقت پی بردند که تمامی سرفرازی کانون در سرتاسر دنیااز برکت زحمات وعرق ریزی خسته گی نا پذیر یک شخص بوده ودیگران مثل باشه ها دربلندی کوه درکمین شماره ئی رایگان بودند.
پلان بعدی کوشش داریم تا هیت رهبری انجمن همبسته گی بامهاجران وکانون را متقاعد سازم تا بشکل نمونه از همین جا وحدت راشروع کرده هردو انجمن را بهم یکی ساخته وهمانطور درسرتاسر اروپا یک همبستگی را بوجود بیاوریم. فعلا ازکشورهای اروپائی محترم وفا ,محترمه صالحه وهاب , محترمه مهرانگیز ساحل , محترم زلمی رزمی , محترمه نجیبه هوتکی , محترمه زرغونه ژواک, محترم صمیم از اتریش محترم کریم استالفی ع محترم کارمند, محترم داکتر پاینده , محترم داکنتر محمدشریف هاشمی , محترم زبیر بختیار ومحترم شعون لایتنر وعده همکاری دادند وبلفعل دست بکارشدن انشاالله بزودی نتیجه را به شما ابلاغ خواهیم نمود.
تلاش داریم تا یک انسجام سرتاسری اروپائی را بمیان اوریم اگر قبلا هم اقدامات درزمینه صورت گرفته بود .بنابر مداخلات مغرضانه بعضی ها این پروسه بطی گردید. اکنون بخاطر تسریع ان با وعده های همکاری از دوستان هموطن ما در سرتاسراروپا بدست اورده ایم با ایجاد چنین یک سازمان سرتاسری اروپائی میتوانیم به هموطنان ما در داخل کشور مصدر خدمت گردیم
تصمیم دیگر برانست که سالانه حداقل یک یا دوبرنامه بزرگ فرهنگی در هریک کشور عضو این اتحادیه سازماندهی نمایم . در حال حاضر علاقمندان ما درکشور های اروپائی حضور دارند که به همت انها ویاری پروردگار هرچه زودتر برنامه را بشکل اروپائی دایر خواهم نمود .
آقای غوث الدین میر ، از شما جهانی سپاس که به پرسش هایم پاسخ گفتید .
فضل الرحیم رحیم خبرنگار آزاد
22.09.2009
بالا
بازگشت