مسدسي براي تيكه داران سياست در افغانستان
نكند باز پشيمان گردي
وعدهء
دانه زياد است اين بــــــــــار
حلقهء دام كشاد است اين بــــــــار
دل صياد چه شاد است اين بـــــــــــار دوره دوران مراد است اين بــــار
چو اسير لبهء نان گــــــردي
نكند باز پشيمان كـــــــردي
مارشالا! تو كه با صدق زياد دل كرزي بنمودي خوش و شاد
توپ و مرمي همه دادي بر باد دل مردم همه كردي نا شـــــــاد
تا مگر حاكم دورا ن گردي
نكند باز پشيمان گـــــــردي
مارشالا! چو شدي دي دي آر و سپس رفته و گشتي بيكــــار
ياد مي آيدت آن حالت زار؟ ديدهء پرنم و قلب افگـــــــا ر؟
گر، به كرزي جگر وجان گردي
نكند باز پشيمان گـــــــــــــــــردي
چونكه مومن نشود از يك غار دو مراتب هدف گژدم و مـار
چونكه عاقل نشود طعمه دوبار در بيابان شغال و كفتـــــــــار
بار ديگر به بيابان گــــــــردي
نكند باز پشيمان گــــــــــــردي
گر ترا فال بديدست كســـي كه بكَش خاطر كرزي نفسي
به تو آن فال نهاده قفســي فال بين را مكن اكرام بســي
مظهر سستي ايمان گــــــردي
نكند باز پشيمان گــــــــــردي
اي محقق ! كه به كرزي هــــربار ميزدي طعنه و لعن بسيـــــــار
ناگهان او به تو بنمود چه كــــــار؟ كه به پيش اش بروي ليل ونهار؟
چونكه نا خواسته مهمان گـــردي
نكند باز پشيمان گــــــــــــــــردي
اي محقق ! كه زماني سيـــــَّـــاف ميزدت تير دمادم بر نــــــــاف
چه شد امروز كه يك زير لحاف شده جاي تو و آقاي سيــــــاف
گر، به او دلبر جانان گـــــــردي
نكند باز پشيمـــــــــــــان گردي
زخم بهسود بود تازه هنـــــــوز كوچ دادن بود آوازه هنــــــوز
درد ها ميشود اندازه هنــــــوز قصد ظلم است در آغازه هنوز
زار و سرخورده و نالان گردي
نكند باز پشيمان گـــــــــــــردي
هيچ خود بهر تو كرزي ندهــــد بلخ جز بر الكوزي ندهـــــد
به تو جز وعدهء بازي ندهـــــد باميان غير به زازي ندهــد
واي از آن روز كه چوپان گردي
نكند باز پشيمــــــــــــــان گردي
پلو وعده برو هضم بكــــــن اعتصاب دگري عزم بــــكن
يا كه يك خيز دراين بزم بكن دشت برچي برو و رزم بكن
چونكه محكوم به زندان گــــردي
نكند باز پشيمــــــــــــان گــــردي
دوستم! غالمغال تو چــــــرا ؟ بگرفتست تمام دنيـــــــــا ؟
دور اول چه گرفتيد شمــــا ؟ كه به دوم بنماييد صـــدا ؟
عاقبت ولچك و زندان گـــــردي
نكند باز پشيمـــــــــــان گـــردي
در زمانيكه ترا طالب هــــا رانده بودند زملك و مــاوا
با تو بازي شد و رفتي تنها به كجا بود ترا لشكر هــا ؟
كه كنون مست و خرامان گردي
نكند باز پشيمـــــــــــــان گردي
غُـــرِ بي جاي تو بر اوباما غُريك گاو بود خاطر كـــا
چون نيائي به تهء يوغ صبا؟! به قصابت بدهد پس فردا؟!
يخني هوتل افغان گـــــــردي
نكند باز پشيمــــــــــان گردي
اكبرِ باي كه ديروز به كين ميفرستاد ترا صد نفـــــــــرين
كه به او گفت كه بنما توهين؟ ريخت آب تو چو آبي به زمين
زار وتبعيدي دوران گردي
نكند باز پشيمان گــــــردي
اسمعيلا! به هـــرات آمـــــــدن ات حامي و دوست به كرزي شدن ات
بهر كرزي خوشي و كف زدن ات ميشود آتش روح و بـــــــدن ات
به كرائيش چو بريان گــــــردي
نكند باز پشيمان گـــــــــــــردي
اسمعيلا ! به كجا هوشت شـــــد ؟ چونكه كرزي در آغوشت شد؟
زهر ترفند چرا نوشت شــــــــد؟ مرگ فرزند فراموشت شــــد ؟
همرهء حامي امـَّــان گــــــــردي
نكند باز پشيمان گــــــــــــــردي
تا كه والـــيش بُـــدي آزرد ات گه هري گاه به كابل بـــــرد ات
تا كه بودي به هرات افسرد ات حــــاكم رنگ به رنگ آورد ات
حاليا چونكه به او جـــان گردي
نكند باز پشيمــــان گـــــــــردي
گيرم امروز شما را بكشود دستِ كرزي دَرِ سبزِ موعـــــــود
روز ديگر دَرِ زندان بكشود چو سلاح نيست چه خواهيد نمود؟
همه زود است كه پاشان گرديد
نكند باز پشيمان گــــــــــــرديد
بااحترام
بلوطستاني 6 سنبلهء 88
بالا
بازگشت