دستگیر نایل
دل بی غم
به گیتی دلی نیست، بی غم نبا شد غمی هم نبا شد، اگر دم نبا شد
چه زیبا ست دنیا و اما چه گوییم نصیب دل ما، به جز غم نباشد
مپرس از من و ما که از درد غربت دلی نیست اینجا، که پر غم نباشد
نه خویی ز انسان، نه ذوق محبت چه نا میم ان را، که آدم نباشد
ندید یم روزی، رخ شاد مانی دلی جمع اینجا، به عا لم نباشد
چه معناست دنیا واین زنده گی را که سا مان عشرت، فراهم نباشد
توعیسا نفس راچه دردی،چه سودی به زخم دل ما که مرهم نباشد
توانیم انگاه چون ادمی زیست که در ملک ما، نامی از بم نباشد
توانی زمین را، بهشت برین ساخت اگر فتنه در نفس تو آدم ، نباشد
چه لا فی ز جود و دلیری و مردی که نامت به از نام رستم نباشد
اگر ملک دل را چو ایینه سازیم نیازی به جمشید و از جم نبا شد
من این زنده گی را سرابی نبینم که درد محبت به او ضم نباشد
ببین جاه عاشق،که در بزم جانان که شاه، از گد ایی مقدم، نباشد
برفتند یاران و بینی که، روزی نشا نی ز احوال ما هم نبا شد
___( می 2009 _ لندن )
بالا
بازگشت