وای ما ، ای وای ما
نویسنده : صاعقه احراری هروی
درد میهن حال مردم زار کرد خلق هارا خسته و بیمار کرد
نیست آوازی ز شادی در وطن غیر چور وقتل و دزدی ومحن
قلب ها قفل است وگوش ها ناشنو آمران در فکر فساد و چَپـــاو
اهل دانش بهر ِ چه غافل شدند؟ برخلاف حق ، زچه عاطل شدند؟
وای ازین غفلت که ماراساخت زار سوخت جان وبرکشید دود از دمار
دست بوسان ، چاکران اجنبی گوی سبقت می برند در رهزنی
نیستند آزاده ، هیهات نوکرند هرچه خواهند دشمنان آن میکنند
شرم باد زین ره که کردند انتخاب آبروی خاک وخود دادند به آب
فکر ِبهبـــودی نکردیم ازخطر خود بدست خویش بشکستیم کمر
دندان ِ فاسد علاجش کندن است چونکه رنج پیهم ِجان وتن است
خواب غفلت کمتر از مردن مدان مرگ یکبار است،غفلت هرزمان
وای ازین غفلت هزاران وای وای گفته اند با خاک و مردم بای بای
حاکم فرمانروا گر جاهل است هر عمل بی راه وکارش باطل است
اجنبی گر دزد وزآنسوی بحار راه بلد از ماست وهم از این دیار
هرکه بیند لقمۀ چرب وطبق آن شمارند واجب و، نی راه حق
مردمان دست دعأ سوی خدا ! کای خدا ، محفوظ دار این خلقها !
کشتی خاکم نگهدار از خطر دور کن ابر سیاه ِ شور وشر
(صاعقه) دارد ز رب این آرزو
تاکند دور از وطن دست عددو
بالا
بازگشت