محمدا صغر عبا د ي
کا بل جا ن
با ز کا بل جـا ن بگشت ، آ ما ج خون
تا به کی یا رب بوَد ،ا ین کشت وخون
تا به کی ا طفـا ل گـرد ند ، بی پــــد ر
و زبـرا ی لقـــمه نــا نی ، د ر بــــد ر؟
تا زه عروسا ن د هـند ، شوهـرزد ست
د شمنا ن ا زبوی خون سرشا رومست
خوا هرا ن د ر یا د بیا د ر، روزوشـب*
ا شـک ریز نــد وبــوَنـد د ر تا ب وتـب
قــد خمـید ه چــون کمـا ن ، بینی پــد ر
د ا د ز د سـت ا ولا د وهـــم نـورنـظر
ا زد یــد تـا بـــوت ی ا ولا د جـــوا ن
تـا به کی برسرکنند خا ک ، مــا د را ن
بیا د را ن ، با ا شک وآ ه ود رد وغـم
چـند گذ ا رند خـوا هرا ن د رخا ک نــم
ا ي خدا یا ! ا ین چه حا لست وچه روز
مرگ وویرا نی چه د ر شا م وچه روز
قسمت ا فــغا ن همــه گــریا ن وغــــم
یا که را کت، یا که سوسا ید، یا که بـم ؟
د وستا نی ا ز غـــم ی مـا ن بی خبر
چند بنا م ( د وستی وحـق بشــــر )!!!
لشـکر( ا ســـلا م ) !!! مهــیا می کننـد
قـتــل مــرد م ، بی مهــا بـا می کننــد
* برا در جنوری-2010 کا نا د ا
بالا
بازگشت