ا ي جا ن !

 

              ا ی  جا ن ! چه غا فلی وزد نیا چه بی خبر      

                                              د ا شته مګرحوا د ث د نیا به تو، ا ثر؟

                                              ا نسا ن پا کذا شت به مهتا ب وتوهنوز

                                              د رکوه قا ف با پری ود یو، هم سفر

                                              رفتن به مشتری ومریخ ، خوا ست مرد ما ن

                                              ا سپ زرین هنوزترا ، مورد نظر

                                              هرروزکشف تا زه ی را شا هد ی ولی

                                               ګویا که هیچ نه د ید ه وکورا ست ترا بصر

                                              ا زپا فتد مریض ، زمکروب وز( وا یروس )

                                               ګوئی برا یش : وا ی خد ا یا ، شدی نظر.....

                                              بینی که ا زمذ ا هب وا د یا ن مختلف

                                              مخلوق به شرق وغرب چسا ن می کنند به سر

                                              ا زهند وچین ویورپ  وا مریکه وعرب

                                              مرد م یکی ونقشه ی فرد ا ی خوش به سر

                                              مګرتو ، با برا د روهم کیش وهموطن

                                              سخن بګوئی تا به کی ا زجنګ وا ز، سکر؟

                                             با شد که نخل( منطق وهم ګفتګو) د هد 

                                             بعد ا زسا لیا ن د را ز، ا ي خد ا ا ٍثر   

                                             د شمن شود زبون ، د رآ ن د م که ما  شویم

                                             یک د ست  ویک د ل وهمه یک رأ ی و یک نظر

                                              ( عبا د ی ) عمرکذ شت به ا مید وروزنه شد

                                              د رشب آ مد یم وبه شب می کنیم ، سفر

                                                                                               سپتمبر۲۰۰۹

 

 

++++++++++++++++++++++++

 

                              نه کل با نه ، نه ...

 

                                             م . ا صغرعبا د ی

 

                           آ ن شخص کـه خد مت کـند بهروطن ، کـو؟

                            سخت ا ست بیـا بیـم د رین بین ، من وتـو

                            کا ند یـد خود ه کـرد ه ، به زوروپول عمو

                            ا ین ا سـت حقیقــت ، که د انیــم من وتــو

                            نـه کل با نـه ، نه کـد و، .........

                                            ******

                            د یروزچه کـرد ی ، کـه ا مـروزکـنی بــا ز ؟

                            رقصید ی چه آ سا ن ، چوبیګا نه بزد سا ز

                            یک لحظه نشد بشنوی ، ا زمظلـومی آ وا ز

                            هروقـت به صف ا ول ا یستا د ه ، د رنمـا ز

                             کـرد ی تـوجفــا ، د ر حق بیګا نه وا زخـو*

                             نـه کل با نـه ، نـه کـد و، ..... ....... 

                                             ******    

                             د ا ری تـعـصـب بـسیــا ر، قـــوم ګــــرا ئي

                             ا زچه بګـو،  خـد مـت ا ین خــا ک نمـا ئی ؟

                             مسؤول وشریک هستی چودرجنګ وتبا هی

                             مرد م همه خوا ستا رکه شوی محا کمه وسو

                             نـه کل با نـه ، نـه کــد و، ............

                                               ******

                             د یروزبګفتی کـه : ملــت نـــا ن نـــد ا ره

                             حـکا م نشســته وفقــــط د ا ره نظـــــا ره

                             بنشسته به چوکی وکشید ی خوش قوا ره

                            ا نـد ا خـتی به د ور، جا مه ی محلی وپتـو

                             نـه کل بـا نه ، نه کـد و،.......

                                            ******   

                            خود ګفتی که : قرضد ا ری زنا نـوا وهـم بقا ل

                            نا لید ی که د رخا نه نه چوب ا ست ونه ‌ذغا ل

                            چه ګـپ شد که ، فقـط د رمـد ت د وسـه ســا ل

                            صا حب قصروموتـروهـرچیــزشــد ی ، بچــو؟

                            نه کل با نه ، نه کـد و  .....

                                                             ا ګست  ۲۰۰۹  – کا نا د ا

                   

                                      

 


بالا
 
بازگشت