سید همایون شاه (عالمی)

 

سردار  ِ فقیران

 

در فقر  به   دربار    ِ  تو بهتر ز  امیران

در پرتو  ِ  خورشید  ِ تو از جمله  منیران

ای  قبله ی  حاجات  منم   ساجد   ِ  واجد

در عشق  پریشان شده ام  صفحه بگردان

یک  بار  مرا  بار  بده    بر  در  ِ  دربار

با  دیدن   ِ  تو  مست  شوم   باز  بمیران

از  عجز  فتادیم   سر  ِ خاک رهت   زار

آهنگ    بیاور  ،  به  نی   ِ  نغمه  نفیران

در عشق  بخندان  ،   به صد  بار بگریان

از  شوق بمیران ،  مگر  روی   مگردان

تاریک  بودم  خام،  شدم  پخته  و  روشن

چندان    بافشان  از  آن   نور  ِ  درخشان

نی من به هوای سخن و طرز سخن   شاد

از  درد  ِ دلم  ریخت  غزل های  فراوان

ز آنرو که مرید  ِ تو شدم جز توچه  گویم

هر جا نگرم   پیر،  ترا   گشته   مریدان

در خانه ی  ما   فقر  کند  سلطنت  عشق

زیرا  که   محمد   شده  سردار   ِ فقیران

از عزت  ِ عشق   ِ تو (همایون)  ِ جهانم

عشق توکه گنج است  مرا در دل  ویران

 

 

سید همایون شاه عالمی

30 دسامبر 2008م

وزیر اکبرخان مینه

کابل - افغانستان

 

بالا
 
بازگشت