امریکا از کدام نامزد حمایت میکند ؟
لطف الله
راشد
همزمان بانزدیک شدن زمان برگزاری انتخابات درافغانستان درکنار تشدید مبارازت انتخاباتی برخی از کاندیدان ، دیدار وگفتگوهای نامزدان انتخابات با مردم درمناطق مختلف پایتخت و اکثر درولایتهای مختلف نیز شدت یافته است .
اما آنچه جالب و درعین حال قابل مکث است این که سفر نماینده های اروپایی و امریکایی به افغانستان و ملاقات آنها با نامزدان مختلف وبیشتر با سه نامزدی که درنخستین رده های کارزار انتخابات درافغانستان قرار دارند بیشتر است . نخستین گام دراین راه را آقای ایکن بیری سفیر ایالات متحده درکابل برداشت . هرچند بدنبال دیدار وی با اشرف غنی احمد زی ، داکترعبدالله عبدالله ومیرویس یاسینی درکابل حامد کرزی واکنش تند تری نشان داد و به این ملاقات ها اعتراض نموده و آنرا مداخله درامور داخلی افغا نستان خواند اما این واکنش درروزهای بعدی فروکش کرد. داکتر خاویر سولانا نماینده ی ارشد کمیسیون اروپا وریچارد هالبروک نماینده ی ویژه ی بارک اوباما برای افغانمستان وپاکستان نیز از افرادی اند که در روزهای اخیر با نامزدان انتخابات افغانستان ملاقات نمودند. اما این دیدار ها چه پیامی را برای مردم میرساند ؟
هفته ی گذشته ریچارد هالبروک دریک کنفرانس خبری یی که درکابل برگزارشد ضمن این که بار دیگر اعلام نمود که کشورش درانتخابات افغانستان ازفرد مشخصی حمایت نخواهد کرد گفت که بعد ازانتخابات پروسه ی صلح را با مخالفین اعلام خواهند نمود.
اعلام پی هم مقامات ارشد بین المللی به خصوص نماینده ی اتحادیه ی اروپا و مقامات ملکی ونظامی امریکایی از عدم حمایت آنها از یک کاندید مشخص درافغانستان وسفر ها ودیدارهای پیهم این مقامات با نامزدان انتخابات پرسشهایی را به میان می آورد که آیا این کشورها واقعا درانتخابات افغانستان بی طرف خواهند بود؟ چگونه میتوان پذیرفت که کشورهایی که روزانه دها سرباز خود را درنبرد درافغانستان از دست میدهند وحضورآنها دراین کشورملیاردها دالر هزینه برداشته است درقبال حاکمیت آینده دراین کشور وسرنوشت سربازان خود بی طرفانه نظاره کنند تا کی وچگونه برنده ی این انتخابات اعلام خواهد شد ؟
به باورکامل که پاسخ این پرشها و سوالاتی ازاین دست جواب قانع کننده ی که بتواند با مدارک وشواهد ارائه شودرا درحال حاضر با خود نخواهد داشت اما حرکات وعلاقمندی بیش از حد کشورهای اروپایی و ایالات متحده برای افغانستان به خوبی بازگو کننده ی موقعیت ، خواست و طرز برخورد آنان با این انتخابات است. زیرا به هیچ صورت نمیتوان پذیرفت که ایالات متحده وکشورهای اروپایی بی طرفانه نظاره کنند .
حضورگسترده ی ایالات متحده درافغانستان بعد از سال، 2001 ، نتایج اجلاس بن وماجرای برگزیده شدن آقای ستار سیرت به حیث ریس حکومت انتقالی افغانستان با اکثریت رای واعلام نام حامد کرزی دراین پست ، رویدادهای هفت سال گذشته وخود ارادیت ایالات متحده ی امریکا درموارد مختلف به خصوص رایج نمودن شیوه ی اقتصاد بازار درافغانستان ، تغیر نظام وحتی پست ها وصلاحیت ها در ارتش ملی ، تغیر سلاح و تخنیک ارتش از روسی به امریکایی وسرانجام حاکمیت گسترده ی ایالات متحده دربخشهای ملکی ونظامی افغانستان همه و همه از حضور، اراده و اختیار امریکا درافغانستان حکایت میکند.
کنترول روابط خارجی افغانستان وسردی سیاست این کشور درقبال برخی ازکشورها مانند ایران وروسیه و دیگر کشورها که با ایالات متحده میانه ی خوبی ندارند نمونه ی دیگری از نفوذ ایالات متحده بالای دولت افغانستان است .
درکنار آن بیش از 60 هزار سرباز امریکایی درحال حاضر درافغانستان حضور دارند ، این کشور ابتکار عملیات جنگ برضد تروریزم را به عهده دارد و هزاران ملیون دالر هزینه برای پیش برد جنگ ، بازسازی و اهداف استراتیژیک خود درافغانستان به مصرف رسانده است.با توجه به این وضعیت محال است که امریکا درقبال تعیین زعیم آینده ی افغانستان غیر جانب دارانه عمل کند.
اما آنچه دراین میان جالب و مضحک به نظر میرسد این که هرکاندید برای جلب رای مردم تلاش میکند به هرنحو ممکن خود را نزدیک تر به امریکا جلوه دهد . یکی با پخش خبر تماس تلیفونی فلان مقام امریکایی با وی به خود میبالد. دیگری از ملاقات با یک مقام امریکایی خشنود است ویکی هم درجریان کمپاین انتخاباتی اش ازسفرش درسالهای گذشته به امریکا یاد آوری نموده وتلاش میکند خود را برتر جلوه دهد . درعین حال کسی که واقعا امریکا از او حمایت خواهد کرد دراین میان لادرک است .اما بیشتر گمان براین میرود که شاید بازیگر اصلی سیاست افغانستان هنوز وارد صحنه نشده است.
بالا
بازگشت