محمد نعیم رحیمی
انتخابات آینده ی ریاست جمهوری واشتراک نیروهای ملی،مترقی ودموکرات درآن
گدائی درجانان به سلطنت مفروش! کسی زسایه ی این دربه آفتاب رود؟
طریق عشق پرآشوب وفتنه است ای دل بیفتد آنکه در ین راه با شتا ب رود
«حافظ»
درین روزهاازهرسوسروصداهائی مبنی برنزدیک شدن مراسم تاج گزاری یابه اصطلاح «انتخابات ریاست جمهوری» به گوشهاطنین اندازاست،تعدادی ازافرادوگروه هاشامل به اصطلاح:مترقی،غیرمترقی،پیشرو،پسرو،میانه رو،کج رو،تندرو،آهسته رو،راست رو، چپرو،معتدل،سیاه،سرخ،سبز،نارنجی،گلابی،خاکی،سفید،ابلق،وابسته،نیمه وابسته،درحال وابسته شدن وغیروابسته،باپاسپورتهاوتابعیتهای چندگانه ویگانه و...کسی بامشوره بااعضای گروه ویا حزب خویش،کسی بدون مشوره، بیتابانه و بی صبرانه درتلاش هستند تاازخوان کرم گسترده شده ی خارجی هادرکشورما،محروم نگردیده واگربخت یاری کندافتخارتاج اقبال «شاه شجاعی» را بعدازبه زیرکشیدن آقای کرزی توسط ولی نعمتان امریکائی وانگلیسی نصیب گردند.امااین آقایان فراموش کرده اند که فاصله بین کفروایمان،مردی ونامردی، وطن پرستی ووطن فروشی،صداقت وخیانت، نیک نامی وبدنامی ودریک کلمه خوبی و بدی، با وجوداینکه درقطب متضادومقابل هم قراردارند،قدمی بیش نیست. تفاوت آنهادرین است که نام نیک کمائی کردن شرایط خاص خودراداردوازعهده ی آن برآمدن کارنهایت دشواری است، یکی ازمهمترین اوصاف نیک، وفاداری وعشق به میهن،آزادی وآبادی آن است که شوربختانه هردوی این پدیده های مقدس درشرایط کنونی کشورما زیرسوال قرار دارند،نتایج انتخابات و جرگه های قرون وسطائی و فرمایشی ،تحت قومانده ی مسقیم خارجی ها طی هفت سال گزشته، به وضاحت نشان دادندکه کشورومردم ما نه تنها ازنعمت آزادی و آبادی بهره ی نبردند،بلکه وطن مابدنام ترازگزشته و یکسره درکام فساد اداری،تروروتریاک تاگلو فرورفت .درچنین شرایط اشتراک دربازیهای مضحک به اصطلاح انتخابات ریاست جمهوری، بدون ترس ازاشتباه به جزازصحه گزاشتن بالای سیستم اداره ی مافیائی و وابسته ی کنونی وادامه ی فاجعه و اشغال، دست آورد دیگری رادرقبال نخواهدداشت. سرزمینیکه ازآزادی محروم وسرنوشت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی آن توسط خارجی هارقم زده میشود،یابه عباره ی دیگر،کشوریکه سراپا وابسته به خارج وهمه دارو ندارآن، درعرصه های اقتصادی: شامل فراورده های تولیدی صنعتی، کشاورزی وهمچنان درعرصه ها ی اجتماعی وسیاسی:شامل دموکراسی، حقوق بشر،سیستم اداره ی معجون مرکب ازدموکراسی ودیکتاتوری مزهبی طالبانی و ...حتی خود دولت مردان آن یکسره وارداتی ودرانحصارابرقدرتهای معینی قرارداشته باشد،چه گونه میتوان درچنین کشوری ازانتخابات آزاد ودموکراتیک نام بردودرآن اشتراک نمود؟آیاکشورهای اشغال گر وهمه کاره درامورچنین کشوری، برای شخصیت های دیگری که ازکارخانه ی شخصیت سازی خودشان بیرون نشده وسراپادرخدمت منافع شان قرارنداشته باشند،چانسی پیروزی درچنین بازیها خواهندداد؟همه ی کاندیدان این راخوب میدانند که بازیگران اصلی تمام راه های رسیدن به جابجائی شخص موردنظر خودرادرپست به اصطلاح ریاست جمهوری ازقبل طراحی وآماده ی تطبیق نموده اند.بنابرین هدف سایرکاندیدها درین کارزارغیرشفاف،که نتایج آن ازقبل برای همه هویدا است، به نظربنده ازچنداحتمال خالی نخواهدبود:
1) کسب شهرت کاذب وعاری ازهرنوع افتخار.کسب شهرت کاذب بدین مفهوم که گویا آقای کاندید،ازجمله چنان شخصیتای شهیرکشوراست که خودش وشماری ازهوادارانش اورامستحق کرسی ریاست جمهوری کشورمیشمارند!عاری ازهرنوع افتخاربه مفهوم اینکه کاندید مزکورهرگزچانس برنده شدن راندارد و برنده شدن احتمالی جناب شان در چنین شرایط بادرنظرداشت چنداصلیکه دربالاتذکرآن رفت سوال برانگیزو نمایانگروابسته گی جناب شان به کشورهای انحصارگرخواهدبودوبس،زیرا بازیگران اصلی حتمآ ازانواع تخلف کارگفته،مانندانتخابات قبلی به صندوقهای آرای مردم،، دستبرد زده،شخص مورد نظرخودرابرنده خواهندساخت.
2) حتمآ یونماوسایرموسسات بین الملی یک مشت پول خیرات گونه، به خاطرپیش برد کمپاین انتخاباتی دراختیار کاندیدهاقرارخواهند داد،عده ی شایدبه خاطر دست رسی به این پولهای باد آورده نیزواردچنین بازی گردند، که این هم نه زیبنده ونه پسندیده است وآنرابه جزسود جوئی نامشروع چیزدیگری نمیتوان عنوان کرد.
3) عده ی راعقیده برین است که گویابااستفاده ازتریبون انتخاباتی به تبلیغ اهداف عدالت خواهانه ی خودویاگروه شان استفاده خواهند نمود ،استفاده ازاین شیوه نیز درشرایط کنونی نمیتوانددرمقایسه بازیان اشتراک درین بازیها توجیه پزیرباشد،زیراازیکطرف مادرعصر انترنت بسرمیبریم، همه ناگفتنیها به شکلی ازاشکال تااذهان مردم میرسندومردم مااینر ا خوب میدانند که سرنوشت کشورشان ازجای دیگری معین میگردد،نه توسط حاکمان گماشته شده ووابسته.این حاکمان صرف مجریان امرونهی گماشته گان خارجی شان میباشند وبس.بنابرین این کاندیدهای« عدالت خواه ومردمی»بااستفاده ازتربیون انتخاباتی چه چیزرا میخواند تبلیغ نمایند،آنها شاید بگویند که «ای مردم! اگرمن رئیس جمهورشوم کشورراآزادوآباد وشگوفان میسازم،چنین میکنم وچنان میکنم !»ودرضمن چندتاحمله برناکامی و ناکار آمدی دولتمردان وارداتی کنونی طی دوران هفت سالیکه گزشت خواهند نمود!مردم ازین کاندیدان «عدالت خواه ومردمی» خواهند پرسیدکه عالی جنابان شماباکدام امکانات دست داشته ی تان کشورراگلستان ومردم آنرا خوشبخت خواهیدساخت؟آیادست اندرکاران اصلی درقضایای کشور به شماچنین مجالی راخواهند داد؟مسلمآ که نه،آنها شمارا نیزمانند اینها درخدمت خود خواهند گماشت ویادرصورت تمردازامرونهی، طردتان خواهندکرد، اگربازهم حرف گوش نه کردید ،درآن صورت ضرورت به موادسوخت اضافی هوا پیما جهت انتقال شما تاجنت گوانتانامونیست،فقط در(60) کیلومتری کابل سرطاق بهشت دنیوی بگرام درانتظارشما خواهدبود.بنابرین عقل سلیم حکم مینماید که اشتراک درکمپاین انتخابات به اصطلاح ریاست جمهوری نه به خیروصلاح کشور،بلکه به صحه گزاشتن بر دوام اشغال، فقر، بدبختی وسیاه روزی مردم وکشورما خواهد انجامید.راه نجات ازبدبختی کشور و مردم مادرشرایط کنونی بایکوت انتخابات است،نه شرکت درآن.درشرایط موجود مانیازبه استفاده ی موثراز توصیه های گاندی بزرگ مبنی بربایکوت خواسته های نامشروع ونا مقدس اشغالگران داریم نه به رقص به سازآنها. آنهادیروزبه بهانه ی مبارزه برضدتروریزم طالب واقاعده وارد کشورماشدند، اکنون باگزشت بیش ازهفت سال میخواهند یک باردیگر تروریست های ملا عمری وحکمتیاری رابرسرنوشت کشورومردم ماحاکم بسازند.آنهامزورانه از ناتوانی،ضعف وشکستهای قوتهای خوددربرابرطالبان حرف میزنند که نهایت مضحک وبه اصطلاح ازجمله دروغهای شاخ داراست،آنهائیکه باپرتاب چندبم میتوانندکره ی زمین را به ویرانه تبدیل کنند،گویاکه قادرنیستنددرمقبل تولیدات خودشان <طالب والقاعده> مقابله نظامی نمایند، آیامیتوان به این حرف هاباور کرد؟آنهابه این بهانه هامیخواهندتا قدم به قدم پلانهای شان را درین زمینه بدین گونه عملی نمایند: درابتدا میخواهندازمقابله ی نظامی باآنها دست بکشند، بعدآ درین اواخرتلاش دارندکه حزبی بابرنامه ی خاصی برای طالبان ساخت خودشان دست وپاکنند،تابدین وسیله درآغاز حضورشان را درصحنه ی ساسی کشوررسمیت بخشیده ودرقدم بعدی به خاطررسیدن به اهداف پشت پرده ی استراتیژیک منطقوی شان ازین ارواح خبیثه، مانند گزشته استفاده ی ابزاری نموده، سرنوشت مردم ومیهن مارا یکباردیگربه دست آنها بسپارند.درچنین حالت وظایف تآخیر ناپزیرآنهائیکه خودرامدافع منافع کشورومردم آن میدانند،به خواست آنهائیکه میهن ومردم ماراقربانی رسیدن به اهداف آزمندانه ی استراتیژیک شان مینمایند،بایدمردانه وار « نه» بگویند نه اینکه با پیش کشیدن نامزد انتخاباتی بالای پلان های شوم آنها صحه بگزارند. هدف ازنه گفتن انقلاب کردن نیست. درتاریخ معاصردراکثرموارد ماشاهد پیروزیهای ثمربخش ترمبارزات غیر مسلحانه دربرابر بی عدالتی های اجتماعی بوده ایم تا قیام های خونین مسلحانه،شعارهای بایکوت مهاتماگاندی درهند ونیلسن مندیلادرافریقای جنوبی مثال های برجسته ی این سیاست موفق میباشند.مانیزمیتوانیم برای عقیم ساختن آن پلانهای بازیگران خارجی درکشورماکه بامنافع ملی ما سازگارنیستند،ازسیاست عدم هم کاری وبایکوت استفاده ی موثرنمائیم. به طورمثال به خاطردموکراتیزه کردن پروسه ی انتخابات به نظربنده چند پیش شرط را مطرح ودرعملی نمودن آنهاازتمام امکانات باید کارگرفت :
1) کمیسیون انتخابات بایدازمیان انسانهای پاک وشریف توسط خودمردم انتخاب گرددنه توسط دولت دست نشانده و گماشته گان خارجی ها؛
2) کمیسیون نظارت برپروسه ی انتخابات نیزبایدازمیان نخبه گان ومورد اعتماد مردم وتوسط خودمردم انتخاب شود،همچنان حضورگسترده ی ناظران بیطرف وباوجدان بین المللی درین کمیسیون حتمآوباید تائمین گردد ؛
3) به عناصردوپاسپورته وسه پاسپورته وهمچنان کسانیکه خانم خارجی دارند،اجازه کاندید شدن درپست ریاست جمهوری نباید داده شود؛
4) درپیش کشیدن کاندیدان ریاست جمهوری بایداصول زرین شایسته گی:پاکی وصداقت، وفاداری وخدمت گزاری به مردم وکشور ودفاع ازمنافع ملی به قیمت جان،راست گوئی، کاردانی، اهلیت، لیاقت،تحصیلات دانشگاهی،برده باری،برخورد نیکو، خلاصه همۀ صفات یک انسان خوب درنظرگرفته شود،نه کسیکه مدافع منافع خارجی بوده ومانند همیشه ازیک قوم خاص نماینده گی نماید.مازمانی به این خواست برحق ومطابق به منافع کشور ومردم خویش خواهیم رسید که همه صادقانه دست به دست هم داده،گاندی وار دربرابر همه ی پلانهای شوم اهریمن مقاومت وایستاده گی نمائیم.تجارب تازه وزنده ی بادست آورد خوب وپیروزمند درین زمینه درکشورما وجوددارد، به گونه ی مثال: یک تعداد از مردم شریف کشورما سال پار،ثمرشیرین ایستاده گی دربرابرپلان های شوم دشمنان خارجی وگماشته گان داخلی آنهاراچشیدندوآن عبارت بودازراهپیمائی صلح آمیز مردم بهسود، باطرح ریزی آقای محقق دربرابرهجوم سازمان داد شده ی به اصطلاح «کوچی »های تادندان مسلح برحریم مردم بومی وبیدفاع بهسود.این راه پیمائی منعکس کننده ی آلام دیرینه ی این مردم ازهمه محرومترومظلومتروسایرمردم سرکوب شده وبه خاک وخون کشیده شده ی ما بود.این مارش عظیم تارسیدن به دروازه های کابل، به اسرع وقت به یک راه پیمائی تاریخی بی بدیل و بزرگی مبدل گردیده، چنان لرزه براندام ارگ نشینان کابل وگماشته گان خارجی آنها انداخت که بیدرنگ فرمان عقب نشینی به اصطلاح « کوچی » هارااززمینهای غصب شده، صادروبه سرعت عملی کردند.قابل یاد آوری است که این راه پیمائی، ازنظرسازماندهی وبه نمایش گزاشتن سطح عالی فرهنگ، در نوع خود منحصربه فردوبی سابقه بود.درحالیکه یکسر صف مارش کننده گان درمیدان وردک وصف دیگرآن نزدیک به کوته ی سنگی رسیده وصدهاهزار نفراز اقوام و ملیتهای مختلف کشوردرآن شرکت داشتند،ازآغازتاختم این مارش بزرگ،نه به جان ونه به مال کسی جزئی ترین آسیبی وارد نه شد ودرنتیجه، هدف انسانی وعادلانه ی آنها نیزبرآورده گردید.این است یکی ازراههای پسنندیده ومعقول رسیدن به اهداف حق طلبانه و انسانی.
از این تجربه ی موفق وبدورازخشونت دردموکراتیزه کردن کمپاین انتخاباتی و عملی نمودن چهاراصل ذکرشده دربالا استفاده ی موئثرمیتوان کرد. به قول معروف یا «فضاراانسانی ساخت»وبعدآدست به کارشدواگربه انسانی ساختن فضا عجلتآ موفق نه گردیم درآن صورت با تائید نظریات انعکاس یافته ی هموطن گرامی ماآقای ذکریا یوسفزی در مقاله ی کوتاه، اما پرمفهوم شان تحت عنوان«مابرای فعلآ یک راه داریم وآن تحریم انتخابات است»منتشره ی سایتهای وزین« سپیده دم» و«اصالت»،بایدعمل نمود.به قول ایشان اشتراک درانتخابات دریک کشورتحت اشغال، به جز ازبرسمیت شناختن رژیم دست نشانده و تائیداشغال کدام مفهوم دیگری نداشته،همچنان درچنین انتخاباتی غیراز اجیران کشورهای اشغالگر،کاندیددیگری هرگز چانس پیروزی نخواهدداشت.جهت استفاده یبیشتر ازنظریات مبتنی برحقیقت این هموطن گرامی مامراجعه کنید به آرشیف بخش سیاسی سایت وزین http://sapidadam.com .
اگرحقایق سرسخت وروند کنونی جامعه ی مارا آنطوری که است ببینیم،درآن صورت هرگزبه خود این حق را نخواهیم دادکه درین آشفته بازارسیاسی معامله گری وخریدو فروش منافع ملی کشور،خودراازنام جمعی ویابطورانفرادی به حیث کاندید دربه اصطلاح انتخابات نام نهادریاست جمهوری پیش کشیده، سرنوشت مردم مظلوم وسرگردان مارا مانند سایرتاجران آب وخاک این سرزمین بربادرفته، ما نیزبه بازی بگیریم .کسانیکه خودهارا مدافعین منافع مردم وکشور میدانندهیچ گاهی درچنین بازی هائیکه نه به سود کشورومردم ،نه به سازمان مربوطه ونه به خودشان است، نه تنها سهمی نخواهند گرفت، بلکه اشتراک در چنین بازیهاراریختن آب به آسیاب دشمن دانسته،اهداف شوم وناپاک بازیگران اصلی آنرابه شدت تقبیح وعلیه آن موضعگیری عادلانه ومیهن پرستانه خواهند نمود.
ما آبروی فقر وقنا عت نمی بریم ، با پاد شاه بگوی که روزی مقد راست!
درکوی ماشکسته دلی میخرندوبس، بازارخودفروشی ازان سوی دیگراست.
«حافظ شیراز»
mohammad.rahimi@hotmail.de
بالا
بازگشت