كشور، فقير و انتخابات، پر مصرف
عزيز احمد حنيف
فقر و بيكاري در طول سالهاي گذشته در افغانستان با وجود سرازير شدن ملياردها دالر از كمك هاي جامعه جهاني به اين كشور، يكي از عوامل اساسي اي است كه مشكلات گونه گون را به دنبال داشته است؛ سرقت هاي مسلحانه، افزايش آدم ربايي، عدم كاهش كشت و قاچاق مواد مخدر، بلند رفتن قيم مواد اوليه، روي آوردن بيشترين افراد به گروه هاي مسلح مخالف دولت و ادامه دشمني ها و خونريزي ها در ميان ده نشيناني كه خارج از شهرها به سر مي برند، نمادي از آن است.
دولت افغانستان به رهبري آقاي كرزي در طول سالهاي گذشته به خاطر مبارزه با فقر و بيكاري، برنامه ملي مشخص، محسوس و بنيادي اي روي دست نداشته و با شعارهاي عوام فريبانه از انكشاف و ترقي، همواره مردم را اغفال كرده است.
بخشي از بودجه ملي كشور به موسسات خارجي اختصاص دارد كه از دولت افغانستان مطابق به ميل خويش در بخش هاي مختلف پروژه گرفته و با معاشات خيلي بلند تا حدود بيشتر از صدهزار دالر در ماه به مصرف مي رسانند، حصه اي از آن در بخش هاي دفاعي توسط وزارت هاي دفاع، داخله و رياست عمومي امنيت در مقابل جنگجويان مخالف دولت هزينه گرديده و بخشي هم، از راه فساد و اختلاس در ميان ماموران دولتي از آمرين شعبات شروع الي وزارت خانه ها و فراتر از آن، دست به دست مي شود.
همين پراكندگي در بودجه ملي افغانستان و چگونگي جذب كمك هاي بشر دوستانه جامعه جهاني سبب شده است كه امروز برخي كانديدان رياست جمهوري، بيشترين امكانات را در اختيار داشته و تصويرهاي آنان در جاده هاي شهر كابل گواهي مي دهد كه تنها در چاپ تصويرهاي خويش مليون ها دالر را هزينه كرده اند.
آدم هاي صاحب انديشه و خرد، زماني كه به اين واقعيت متوجه مي شوند دو سؤال نزد ايشان مطرح مي شود، اول: پولي كه در چاپ اين تصويرها به مصرف رسيده است، از بودجه شخصي كانديد بوده يا مستقيم و غير مستقيم به بودجه دولت ارتباط دارد؟ در صورت اول، چنين شخص ثروتمند، قبلاً با استفاده از اين سرمايه شخصي اش كدام كار نيكي را براي مردم انجام داده است ياخير؟ در صورت دوم پاسخ واضح است كه "از سرِ ماهي بگير و بر سر ماهي بزن/// اين عجايب گر نداني لاف دانايي مزن".
اين در حاليست كه به گفته آقاي دكتر داوود علي نجفي رئيس دار الانشاي كميسيون انتخابات، انتخابات رياست جمهوري و شوراهاي ولايتي ماه اسد سال جاري، 223 مليون دالر هزينه دارد.
حال، نياز هاي اوليه مردم افغانستان چيست و مشكلات از كجا سرچشمه گرفته است؟ آيا انتخابات پيش روي، شفاف، عمومي و عادلانه خواهد بود و كدام شخص حقيقي و حكمي آنرا تضمين مي كند؟
اين سؤالاتي است كه پاسخ آن به اراده ملي مردم مسلمان و آزاده افغانستان در بيست و نهم اسد سال جاري تعلق دارد.
ملت شريف و سربلند افغانستان با درك ضعف مديريت دستگاه سياسي كشور در گذشته و مصلحت انديشي هاي رئيس جمهور كرزي، در اين مقطع حساس تاريخي به مسئوليت ملي اي كه در پيش روي دارند با غور و دقت كامل گام برداشته و با اراده متين و احساس ايماني و وجداني شان در قبال خويشتن و ملت رنج كشيده اي كه سالها ظلم ديده و ستم كشيده، بايد جدي تصميم بگيرند.
نسل جوان ميهن يگانه منبع عمده تصميم گيري در تغيير سرنوشت سياسي كشور به حساب مي رود كه با تفاوت از دوره هاي تاريك جنگ و اختناق، در شرايط كنوني از آگاهي كامل برخوردار بوده، در صورتي كه تحت تأثير تبليغات رسانه هاي جمعي نرود، به آساني مي تواند از راه ريختن برگه هاي راي در صندوق انتخابات و تشويق ديگران، تغيير و تحول اساسي را در سياست افغانستان آورده و دموكراسي را براي جهانيان در اين كشور جنگ زده به نمايش بگذارد. برخي از شهروندان كابل كه بيشتر در رسانه ها ظاهر مي شوند، شكايت مي كنند از اينكه در ميان كانديدان، شخصي مورد نظر ايشان نيست اما فكر مي شود اين داوري غير عادلانه خواهد بود؛ زيرا در ميان چهل و يك كانديد، هرگونه شخصي كه آنرا دوست داشته باشي؛ از ملاراكتي گرفته تا شهنواز تني و از داكتر اشرف غني احمدزي تا عبد اللطيف پدرام و داكتر رمضان بشردوست، مي توان دريافت.
آنچه مهم است تغيير كلي در دستگاه سياسي كشور.
بالا
بازگشت