لزوم جدی برای یک وحدت ملی قایم ودشمن شکن
داکتر غلام محمد دستگیر، برومفیلد، کلولرادو
وضیعت فعلی افغانستان بمقایسۀ چند دهۀ اخیرخیلی ها خطیروبرای همۀ ما افغانهای داخل و خارج کشور قابل تشویش و تاثرعمیق است.
افغانستان با بیکفایتیهای زمامداران حال و گذشته، امروز در یک منجنیقی قرار گرفته است که اگربا متانت، قدمهای سنجیده واتحاد همۀ اقوام واقشارمملکت روبر نشود بگودال بدبختی و قهقرایی سرازیرگردیده مسؤلیت تاریخی آن بدوش نسل حاضرپایدارخوهد ماند.
متاسفانه، که یکی ازین عوامل بدبختی های تأثر آورچند روزاخیردرافغانستان، مداخلات خارجیهاست که با سرنوشت مردمان رنج دیده، ظلم کشیده، غریب و بیچارۀ ما، زیر چتر فریب و بازیهای خورد و بزرگیکه بابعضی از افغانهای خود فروش و خیانتگرا که خود نوکران حلقه بگوشهایشان اند دربند و بست بوده به حیات و آیندۀ زن ومرد و پیر و جوان و صغیر و کبیرافغان، برادرو خواهرمن وتو، وقعی نگذاشته فقط و فقط برای پیشبرد پلانهای مرموز وپیچیدۀ خود میلان دارند وکوشانند.
یکی ازین پلانهای مرموز، که پیچیده بجامۀ فرتوت تباهی دور دو برای افغانهاست، گفت وشنید هایست که ازلابلای جراید وتلویزیون برملا گردیده چنین درک میگردد که: گویا اضلاع متحدۀ امریکا باز خواهان آنست که اختیارمسایل امورافغانستان رابا اولیای امور پاکستان در میان گذاشته افغانستان در ساحۀ های دفاعی، امنیتی و اقتصادی منتظر هم آهنگی وفیصله ها میان امریکا و پاکستان باقی مانده حالت پریش افغانها را پریشانتر سازند و پاکستان خود مثل سالهای پارو پرارازامریکا باج گیرد. این امر، یک خطایی بود که امریکا درسالهای جهاد در پیش داشت و خطای دوچندان خواهد بود که اگر دوباره آن تجربۀ تلخ را از سر گیرد.
امریکا با پیاده کردن این پالیسی، حالت متشنج افغانستان را متشنجترگردانیده، بی ثباتی منطقه را طوری بیثبات تر خواهند ساخت که قصۀ القاعده و طالبها با اصطلاح عوام "مفت" خواهد شد.
افغانها علاوه از تجربۀ بیعدالتیهای پاکستان در هنگام جهاد ، وتخریب کلی زیر بینای افغانستان توسط اجیران افغانی پاکستان و طالبهای پاکستانی، حادثۀ چند روز فبل را که پولیس پاکستان برادران پیر وجوان ما را در داخل مقر مؤقر شان زیرمشت و لگد و چوبزنی بیرحمانۀ مجروح و بیحال ساختند، یک نشانۀ اهانت ونفرت بمقابل افغانها دانسته، بدینصورت احتمال این ازدواج دوباره و نا مبارک را بین پاکستان وامریکا به نظر تقبیح نگرسته، ناپسند و نامیمون میشمارد.
برامریکاست که براه کجی که روان بود برنگردد، وبرهمه اقوام پشتون و غیر پشتون افغانهاست که دست اتحاد برادری وخواهری با هم داده بربنیاد یک وحدت ملی قایم و دشمن شکن با اتفاق تام در مقابل دشمنان مریی و غیر مریی داخلی و خارجی استوار بایستند و باز در دام فریب اینگونه دبله ماران مسلکی نیافتاده، از وصلت به گروپهای فریبکار، پله بین و دغل بازیکه یک هدف دارند و آن رنگ سبز دالر است و بس، ابا ورزندو خودرا
از بدنامی تاریخی ومسؤلیت بمقابل نسل آینده نجات دهند.
بالا
بازگشت