سید احمد

 کابل

آقای رئیس جمهور, اعضای پارلمان و اعضای مجلس سنا

اخیرا بانک مرکزی تصمیم گرفته تا بانکنوت های جدیدی را بچاپ برساند,آنچه که به عنوان یک شهروند ذهن مارا میآزارد اینست که آیا زمان آغاز ملت سازی ووحدت ملی فرا رسیده است یا خیر؟ آیا زبان گویش عمومی جامعه, زبان  پل رابط ملی  یا وحدت ملی (دری یا فارسی), زبان رسمی کشور اجازه دارد که وارد بانکنوت ها گردد یا خیر؟ آیا دوران محبوسیت  زبان فارسی یا دری  در زندان تبعییض لسانی بپایان رسیده است یا نه؟

 آیا عواقب این طراحی های ناشیانه عده ای از اعضاء و ارکان دولت را دریافته اید یا خیر ؟

 اگر هنوز هم  جواب خیر باشد! پس چگونه انتظار دارید که مردم از چنین رژیمی مبنی بر تبعییض لسانی حمایت کنند؟

 و روی چه اساسی انتظار داشتن یک دولت قوی, مردمی ویکپارچه را دارید؟ درحالیکه این حرکت ناشیانه و تبعییض گرایانه, تحقیرهویدا به اکثریت قاطع جامعه بوده و پیام صریح و آشکاری است به اینکه آنها شهروندان درجه دوم هستند ! باید درک کرد که تحقیر لسان عمومی جامعه یا  گویش اکثریت قاطع  مردم , تحقیر اکثریت مردم است نه چیزی دیگری.

یک چنین تفکر و عملکرد ظالمانه و جاهلانه خلاف موازین اسلام, حقوق بشر, حقوق مدنی, تمام نورم های بین المللی و موازین دموکراسی میباشد.

 به آنعده از هموطنانیکه جنگ پشتو علیه فارسی یا دری  را براه انداخته اند خاطرنشان میسازیم که این جنگ هیچ سودی برای پشتو نداشته و هیچ ضرری هم بفارسی یا دری نمیرساند. فارسی یا دری در حوزه پارسی دری و پشتو در حوزه پشتو به رشد خویش ادامه داده و هیچ قدرتی هم جلو این رشد را نمیتواند بگیرد, نتیجه و دست آورد راه اندازی این جنگ  جز ایجاد تشنج میان عامه مردم و اشباع کمبود های روانی این جنگ افروزان مریض چیزی دیگری نیست.شما شاهد هستید تلاش برای جداسازی دری و فارسی  بعنوان دو زبان جداگانه وهمچنان طراحی و فشار آوردن برفارسی تا   تحت الشعاع پشتو قرار گیرد, مانند داستان" دانشگاه و پوهنتون" و براه اندازی قیل و قال" اصطلاحات ملی و ضد" ملی و امثال آن  نه تنها  با شکست بلکه با عکس العمل شدید مردم مواجه شد که این امر در مورد پشتو نیز صدق میکند.  فارسی را پشتونیزه کردن جز یک حرکت ناکام و ناشیانه ای بیش نیست و همینطور پشتورا .  بناء آیا بهتر نیست ازین تجربه های شکست خورده درس بگیریم و از لجاجت در ادامه تکرار مکررات ناکام دست برداریم ؟ بنظر میرسد زمان آن فرا رسیده است که بت تبعییض لسانی را شکسته,  یک گام قویتر بسوی وحدت ملی بگذاریم و جنگ لسانی را پایان داده و ریشه های بیعدالتی اجتماعی را بکنیم . خاطر نشان باید ساخت که با پاکسازی لوحه های وزارت خانه ها از زبان فارسی یا دری و راه ندادن فارسی در بانکنوت ویا سایر وثیقه های دولتی مانند تذکره, پاسپورت و سایر مکاتیب دولتی نمتوان به این سادگی زبان دری یا فارسی را سرکوب کرد ویا کشور را منحصر به یک گروپ یا قوم ویا لسان ساخت اما میتوان اعتماد مردم را نسبت هم بشدت تضعیف کرد و  به وحدت ملی شدیدا لطمه وارد کرد. یقین داشته باشید این الگو های باطل فرو ریختنی است پس تا دیر نشده چرا زودتر شر آنرا از سر خود دفع نکنیم؟  

چقدر زیبا, خوشایند و دوست داشتنی است که از بانکنوت های کشور نمایش آشکارا و مشهود تبعییض لسانی برداشته شده  و بجای تبعییض و تفوق طلبی, هر بانکنوت احترام دوستی و برادری و عدالت  را بنمایش بگذارد و آغاز یک گام محکم واستواری باشد برای از میان برداشتن سایر مظالم و نابرابری های اجتماعی و آغاز وحدت ملی.

پیشنهاد برای بانک مرکزی در بانکنوت های جدید باید چنین باشد:

اول- در بانکنوت هرآنچه به پشتو نوشته شده بفارسی یا دری نیز نوشته شود به این ترتیب:

بانک  افغانستان                                        د افغانستان  بانک

به دارنده این سند وعده میدهد که در                 ددی سند لرونکی ته وعده ورکوی چی د غوشتنی

 وقت مطالبه صد افغانی بدهد                         په وخت کشی سل افغانی ورکری

نباید مانند آنچه در پاسپورت کشور دیده میشود, لسان عمومی جامعه پائین و لسان یک قومی بالای آن  نوشته شود, که این خود  تفوق طلبی و تبعییض آشکارا  را رسانده و پروسه وحده ملی را به تعویق میاندازد. "د" در زبان دری یا فارسی جایگاهی ندارد "افغانستان بانک" هم ترکیب دری یا فارسی نیست . ترکیب دری" بانک افغانستان " است. بناء نباید ترکیبات فوق  بالای دری یا فارسی تحمیل گردد  که این خود نمونه دیگری از تبعییض و تفوق طلبی لسانی است.

دوم-  اسم بانکنوت به یکی از اسامی معروف اسعار منطقه مبدل گردد  مانند:

 درهم, دینار, ریال,روپیه, تومان وغیره... خود بهتر میدانید که اسم موجوده بار قبیلوی داشته درحالیکه کشور(افغانستان) سرزمین اقوام وقبائیل مختلف میباشد نه قبیله بخصوص.درزمان سلطان محمود غزنوی واحد پولی ما درهم بود, در زمان احمد خان ابدالی تومان بود و تا زمان موسس افغانستان (امیر عبدالرحمن) خان و سلاله اش امیر امان الله خان روپیه بود که هیچیک ازین ها بار قومی نداشتند و امیر حبیب الله خادم دین رسول الله نیز اسم واحد پولی کشور را " تاجکی" نگذاشت. پس آیا بهتر نیست که کشور را از چنگال افکار مریض, عقبگرا ی قرون وسطائی پاکسازی کنیم؟ ما در قرن 21 قرار داریم اما بعضی از آقایون تلاش دارند که مارا با افکار پوسیده خویش, با تبلیغ گرایش های قبیلوی , تباری, لسانی ,و شعار کهنه وفرسوده ایلی, ضد ملت سازی مانند: من اکثریت تو اقلیت و افزون طلبی قومی,سیاسیی, لسانی وغیره   به قرن 16 یا 17 ببرند که یکی  از نمونه های بارز این طرزتفکر, طرح  بانکنوت های  موجوده کشور است که به  فارسی یا دری( زبان اکثریت قاطع جامعه) تا هنوز اجازه ورود در آن داده نشده است که این امر تبعییض آشکارای زبانی را بنمایش گذاشته که با وجود نارضایتی گسترده  تا هنوز ادامه دارد  و دست اندر کاران این طرح در برابر هر چرائی با ضعف منطق سفسطه میگویند , سکوت اختیار میکنند ویا از پاسخ فرار میکنند  . بیا و آغازگر وحدت و برادری باش واین سنت حسنه "مبارزه علیه تبعییض برای عدالت, برادری و وحدت" را تو اساس گذار قبل ازینکه دیگری پیشی گیرد و یا لا اقل بر علیه صف باطل, فکر فاسد و عمل خطا صدای حق بلند کن.