نقش زنان در جامعه
نوشته: نادیه صالح
مورخ:1387.6.2
زنان افغان با وجود ناملایمات زندگی که اثرات منفی خود را گذاشته است با آنهم مبتکرانه نقش خود را در جامعه ثابت نموده و مینمایند .
گر چه زندگی زن افغان پر از درد و رنج است زیرا طی سه دهه جنگ بزرگترین آسیب را زنان متحمل شدند زیرا زن مادر است ، زن همسر است ، زن خواهر است و بالاخره زن موجود با عاطفه ُایست که انسان را تربیه و به جامعه تقدیم مینماید ، با وجود آنکه مشکلات و پرابلم ها ی سد راه زنان میباشد ولی توانسته اند در عرصه های اجتماعی ، سیاسی ، فرهنگی و اقتصادی جایگاه خود را بیابند که افتخار بس بزرگی است . امروز در پهلوی تر بیه سالم اولاد همگام در تمام امور کشور بخاطر تامین زندگی آرام و صلح آمیز فارغ از ظلم و ستم بی دریغانه شب و روز تلاش مینمایند . زنان در شرایط فعلی پیشگامان هستند و قربانی میدهند برای آن عده از زنان که هنوز هم در چهار دیواری خانه محصور ماندن ، مورد خشونت قرار میگرند ، مانند متاع خرید وفروش میشوند ، ارزش انسانی برایشان داده نشده زنان که در خارج از منزل وظیفه اجراء مینمایند تپ و تلاش مینمایند که دو عامل مهم سبب شده تا زنان همیشه مورد خشونت قرار داشته باشند که عبارت از فقر فرهنگی و فقر اقتصادی میباشد که اینها پدیده های شوم هستند که صدای زن را در گلوی شان خفه ساخته که از تمام زنان با احساس کشور میطلبم تا دست بدست هم داده بیائید بخاطر فرداهای درخشان آینده تابناک برای اولاد این وطن یکجا شده و صدای زن افغان را بلند نمایم . از خود گذری نموده دروازه های مکاتب کشور ، شفاخانه ها ، موسسات دولتی و غیر دولتی را به روی انسان های نیازمند جامعه با ز نمایم . چیز واضح است که مردم افغانستان بخصوص طبقه روشنفکر ما به حالت بدی اقتصادی زندگی مینمایند ولی باید حالت وطن خویش را درک نمود ، نابسامانی های وجود دارد که ما نباید مایوس شویم باید با صبر و حوصله مانند یک سپر مستحکم به مقابل تمام نابرابری های که وجود دارداستاده شویم ، فساد اداری ، جهل و نادانی ، خاموش ساختن صدای حق و عدالت اینها چیز های هستند که امروز ما با آن دست و پنجه نرم مینمایم .
خوشبختانه امروز زنان میتوانند در پهلوی همه کمبودی های که وجود دارد باز هم قد علم نموده که زنان را به آینده روشن و تابناک
و ارزش های ولای انسانی نوید میدهد تا از حقوق حقه خویش دفاع نماید و این را نباید فراموش کرد که ما راه تاریک سه دهه جنگ را به یکسال یا چند سال طی کرده نمیتوانیم باید قربانی بدهم ، حوصله داشته باشیم تا آهسته آهسته جاده های بن بست پیش رو ی خود را با زیور علم و دانش باز نموده و با نوک قلم جهل و نادانی را از سر زمین خویش دور نمایم ، جهل ونادانی بود که اکنون ما ثمره آنرا می چشیم و باید کوشش نمایم تا دوباره در تاریکی قرار نگیریم و از گذشته ها با ید درس عبرت داشته باشیم و به فردای روشن بی اندشیم
چنانچه حضرت محمد (ص) فرموده اند: ز گهواره تا گور دانش بجوی.
اگر نسل های بعدی ما با علم و دانش آراسته گردند واضح و آ شکارا ست که به سر منزل مقصود خویش همانا افغانستان سر بلند و مترقی میباشد میرسیم.
بالا
بازگشت