الحاج محمد نعیم انصاری
هشتم مارچ روز زن به تمام زنان ازاده جهان وزنان زندانی اففانستان مبارکباد
از یک سال که ٣٦٥ روز شش ساعت ٩ دقیقه و ٩/٥٤ ثانیه میباشد صرف یک روز ان بنام زن اختصاص یافته است . که در سراسر جهان ازین روز تجلیل بعمل میاید واکثریت زنان جهان درین روز تحفه دریافت مینمایند وزنان جهان این روز را با سرور وخوشی سپری مینمایند.
متأ سفانه زنان افغان که ٣٦٥ روز را به خواری رنج تشویش واکثر شان با نداشتن سرپناه ,اجازه تحصیل عدم مصئونیت,وسرگردان پیدا کردن لقمه نان سپری مینمایند یوم یکشنبه مورخ ٨ مارج ٢٠٠٩ روز زن
دولت جمهوری اسلامی افغانستان ومقامات محلی درولایت جوزجان به مناسبت این روز محبس را افتتاح وبه عنوان تحفه به اختیار زنان زندانی ولایت جوزجان قراردادند. ایا زنان افغان که ٧٥ فیصد شان درزندانهای
خانگی ودور از نظارت صلیب سرخ وحقوق بشر به سر میبرند کفایت کننده حال شان نیست بازهم تحفه بهتر از زندان چیزی دیگری که سبب خیر رفاه وشادی روح وروان زنان مظلوم وطن ماست سراغ نداریم.
زنانیکه درزندانهای خانگی بدون محاکمه وعدم دسترسی به وکیل مدافع بخاطر رهائی ازقید حیات به جز
خود کشی وخورا به آ تش کشیدن چاره دیگری ندارند دولت جمهوری اسلامی افغانستان وحامیان حقوق بشر
چه پلان تازه ای را روی دست دارند. ایا ازنگاه حقوق بشر زن یک موجود زنده به شمار نمی اید .
آیا دین مقدس اسلام زن را مادر ومادر را واجب الاحترام وبهشت را زیر پای مادران خطاب نکرده است.؟
بیائید درین قرن بیست ویکم درفکر وتلاش رهائی زنان از زندانهای جهل عرف وقبیله که مغایر احکام شریعت اسلامی وحقوق بشریست مطابق احکام الهی گام های مثبت برداشته انسانهای مظلوم را یاری رسانیم. ودرتاریخ صدر اسلام نظرنمایم که رسول اکرم ( ص ) که مولد شریف انحضرت باروز زن مصادف گردیده است اولین اقدام ان بزرگوار نجات دادن زنان از زنده بگور شدن توسط اعراب جاهلیت بود وقایل شدن حقوق وامتیازات برای زنان مطابق احکام شریعت اسلامی شد.
زن، نیمی از پیکره بشریت است. زن، نیمه اصلی تمدن و حیات انسانی است. زن به دنیا میآورد، میپروراند و شخصیت میدهد. راستی، کدام مرد موفقی است که بیشترین صفات برجستهاش را مدیون مادر نباشد؟! کدامین رویداد تعیین کننده تاریخ علم، هنر و دانش بشری را میتوان جستجو کرد که زن در آن نقشی سازنده و حساس نداشته باشد؟! در سایه روشن زندگی هردانشمند صاحب نام و هر مصلح جهانی، نام یک زن پنهان است ؛ مادری فداکار، همسری شایسته یا خواهری غمخوار
نگاه خداوند رحمان در قرآن به زنان
در نگاه كلى بايد گفت زن و مرد در قرآن هيچ فرقى با هم ندارند. در آيه اول سوره نساء ذكر شده است كه زن و مرد از نظر خلقت هيچ فرقى با هم ندارند. اينكه برخى زنان مدعى هستند از اول بدبخت خلق شدهاند و به پاى مردان نمىرسند، اشتباه است.
بايد گفت دو گروه رستگار نمىشوند؛ اول زنهايى كه فكر مىكنند از نظر خلقت در حقشان كوتاهى شده و عدالت به كار نرفته است، و گروه دوم مردانى كه فكر مىكنند برتر از زنان هستند. قرآن مىفرمايد بترسيد از خداوند كه شما را از نفس واحد آفريد. هيچ كس نمىتواند آيهاى در قرآن بيابد كه نگاه خداوند به زن پايينتر از مرد است. قرآن ديدگاه جنسيتى ندارد. يك سرى از آيات قرآن است كه جنبههاى هنرى بسيار دارد.
خداوند تنها نام حضرت مريم را آورده است. دليل هم مىتواند انتخاب حضرت مريم به عنوان مادر كسى باشد كه تاريخ را تغيير مىدهد.
مادر حضرت مريم كه نذر كرده بود بعد از تولد فرزند پسرش، او را به معبد بسپارد، وقتى دخترى به دنيا آورد به خدا شكايت كرد كه من پسرى مىخواستم و حال آنكه اين فرزند دختر است. خداوند نذر وى را قبول مىكند و حضرت مريم به معبد مىرود. بايد توجه داشت كه به معبد رفتن يك زن در آن زمان امرى بسيار غريب بود. علماى يهود عقيده داشتند كه حوا آدم را فريب داده است پس نسبت به زنان بىتوجه بوده و حتى آنان را نجس مىدانستند و اجازه دخالت در هيچ كار مردانهاى را به زنان نمىدادند. حال فكر كنيد در چنان شرايطى يك زن بخواهد به معبد خاصى كه مقر علماى يهود است برود.
دليل ديگر مىتواند انتخاب حضرت زكريا به عنوان سرپرست و مربى حضرت مريم از سوى خداوند باشد. پروردگار به حضرت زكريا پسرى مىدهد ولى او از مريم مراقبت مىكند و يك زن به خواست خدا چنان قدرتى مىيابد كه به معبد مىرود.
مسئله ديگر اين است كه حضرت مريم تنها كسى است كه بدون درخواست روزى از خداوند، هميشه از بهشت روزى داشته و قبل از او كسى چنين نبوده است.
ويژگى ديگر، متوجه كردن مردم به تولد حضرت عيسى(ع) است. در سوره عمران، آيه 59 آمده است كه خلقت عيسى(ع) به مانند خلقت حضرت آدم(ع) است. در واقع مىتوان گفت تولد عيسى(ع) به گونهاى رازگشاى خلقت آدم است.
در واقع چنين مىتوان گفت كه مهمترين ويژگى حضرت مريم در ساختارشكنى است كه در يهود ايجاد مىكند. وقتى يهوديان زن را بشر حساب نمىكردند، رفتن مريم به آن مكان، كارى فوقالعاده بوده و شايد بتوان گفت به نوعى شبيه بتشكنى حضرت ابراهيم(ع) بوده است. پروردگار رفتن حضرت مريم را به معبد قبول داشت و عظمت اين كار قابل مقايسه با هيچ چيز نيست.
حضرت مريم به خاطر زايمان عجيبش و همچنين به خاطر پاكدامنىاش در قرآن مهم است.
در نظام فکری و عقیدتی اسلام، زن و مرد هر دو در انسان بودن و حقوق انسانی، مساوی هستند؛ ولی حقیقتاً و طبیعتاً از لحاظ ساختار بدنی و روانی، تفاوت‌هایی با هم دارند که همین تفاوت‌ها، مایه اندکی تفاوت در تکالیف و وظایف آنان شده است؛ در مکتب اسلام، زن و مرد مکمل هم هستند و زن آن گاه زن تمام است که تمام خصلت‌های زنانه خود را داشته باشد و مرد آن گاه مرد تمام است که تمام خصلت‌های مردانه را داشته باشد. اگر زنی شباهت به مردان پیدا کند، به همان اندازه ناقص است؛ چنان چه اگر مردی به زنان، شباهت پیدا کند، به همان اندازه ناقص است؛ خصلت‌های مختص به زن برای او کمال و برای مرد، نقص محسوب می‌شوند و خصلت‌های مختص به مرد برای او کمال و برای زن، نقص محسوب می‌شوند و اگر روایات بعضی از خصلت‌های زنانه را نکوهش کرده است، آن را نه برای زنان بلکه برای مردان، نکوهش کرده است و الا شریعت اسلام که مطابق تکوین آدمیان است، با توجه به روحیه این دو صنف، قانون گذاری کرده است؛ مثلاً روحیه زن مایل به زینت و جواهرات و طلا است و اسلام این را برای او جایز و در بعضی حالات مستحب کرده است، ولی روحیه مرد این گونه نیست؛ پس بعضی از زینت‌ها را برای او حرام کرده است.
در بعضی از روایات، خصلت شجاعت و سخاوت را برای مردان ستوده است و خصلت ترس و بخل را برای زنان مدح کرده است. در این جا نه این که اخلاق را نسبی دانسته‌اند، بلکه این روایات به نکته دقیق و جالبی اشاره دارند، انسان چه زن و چه مرد، باید سخی و شجاع باشد؛ اما زن در خانه، مالک اموال شوهر خود نیست، او امانتدار است و امانتدار نباید در اموال مورد امانت، دست باز و سخی باشد، بلکه باید با حساسیت و دقت امانتداری رفتار کند. همین طور زن و مرد باید هر دو شجاع باشند، ولی گاهی زن در میدانی وارد می‌شود که مسأله عفت و ناموس با خطر مواجه می‌شود، این جا دیگر جای شجاعت نیست، بلکه ترس مقدم بر شجاعت است و به شکل طبیعی زنان از این جهت آسیب پذیر هستند و باید مواظب این نکته باشند.
از دیدگاه قرآن مجید و کتابهای مقدس اسلامی بین زن و مرد از جهت شخصیت انسانی تفاوتی وجود ندارد و ملاک برتری و ارزش، تقوی الهی و اعمال صالح دانسته شده است نه جنسیت.
از دیدگاه اسلامی انسان ـ چه زن و چه مرد ـ دارای کرامت و ارزش است و هیچکس حق ندارد در برابر غیر خدا، خود را خوار یا ذلیل کند ـ‌و همچنین هیچ کسی حق ندارد دیگری را تحقیر کند یا به او به دیده نفرت بنگرد، مگر نسبت به افراد ظالم و متجاوز که بر جامعه لازم است به گونه‌ای با آنان برخورد کند که آنان متوجه کار زشت خود گردند.
بالا
بازگشت