بومان علی قاسمی
به مناسبت هشتاد و نهمین سالروز جشن استرداد استقلال وطن
ازادی حق فطری طبیعی و قانونی هر انسان است . و انسان طبیعتأ آزاد خلق شده است . در درازای تاریخ بشریت انسانهای زیادی بوده اند که برای در بند کشیدن همنوعان و همجنسانش تلاشها ی زیادی را به خرچ داده و جنگ های خونینی را براه انداخته اند تا شماری از انها را یا تحت فرمانروایی و حکمرانی خود دراورده و تمام هستی و زنده گی انهارا در اختیار خود بگیرند و یا هزاران انسان را بنام غلام و کنیز دربند کشیده و با انان حیوان گونه رفتار نموده اند .
به همین گونه در درازای تاریخ بشریت انسانهای نیز بوده اند که برای ازادی انسا نها مبارزات و تلاش های خستگی ناپذیری نموده اند و شماری برای بدست اودن ازادی انسانها جانهای شیرین شانرا ازدست داده اند اما به انسانها درس ازادی و ازاده زیستن را آموخته اند .
کشور های بزرگ و استعمار گر و گاهی شاهان کشور کشا برای وسعت بخشیدن مرز های جغرافیایی سرزمین های شان نیمی از نیم کره زمین را با زور و جبر به اشغال خود اورده و از نیروهای انسانی و اقتصادی انان بهره برداری نموده اند.
حملات و کشور کشایی های سکندر مقدونی ، چنگیزخان مغل ، عثمانی های ترکیه ، در براعظم آسیا و اروپا و دراواخر حملات و کشور کشایی های شاهان ، پارسی ، غزنوی ها ، غوری ها ، ابدالی و مغل های هند تمامأ به خاطر قدرت نمایی ، کسب منفعت های بیشتر و صلب آزادی دیگران صورت می گرفت .
در قرن نزدهم میلادی کشور استعماری بریتانیا یا انگلستان بحیث یک قدرت سیاسی و نظامی سر بر اورده و نیمی از جهان را در قلمرو حکومت خود گرد اورده بود .
برعلاوه شماری از کشور های اروپایی و افریقایی ، شمار زیادی از کشور های اسیایی نیز تحت قلمرو بریتانیا درامده بود و زمانی بود که شاهان انکلیس مغرورانه میگفتند که افتاب از بین دره ها ی خاور حاکمیت ما طلوع و در باختر ان غروب میکند.
افغانستان کنونی با همسایگان جنوبی اش که در شبه قاره هند موقعیت داشتند همگی تحت فرمانروایی حکومت بریتانیا بودند .
نیروهای انگلیس در سرزمین افغانستان کنونی بارها مورد حملات آزادی خواهان این سرزمین قرار گرفته و جنگ های خونین بین افغانها و انگلیس ها به وقوع میپیوست که در اغلب این جنگ ها شکست از ان انکلیس ها و پیروزی نصیب افغانها میگردید .
جنگ های دوگانه افغان و انگلیس ثبت تاریخ کشور ما شده و این دو جنگ سرنوشت ساز انگلیس هارا وادار ساخت تا افغانستان را ترک گویند .
انگلیسها که در سیاست و مکاری پیشگام بودند ، همیش از راه نیرنگ وفریب برحاکمان وقت افغانستان پیروز میگردید ند.
در عهد بادشاهی عبدالرحمن خان انگلیس ها توانستند دسیسه شان زا عمل سازند و به دلخواه خود شان خط فاصل بین افغانستان و هند بریتانیایی را ترسیم نمایند ، که این خط توسط یک مامور انکلیسی بنام دیورند ترسیم گردید و تاکنون همانند یک غده سرطانی دربین کشور های افغانستان و پاکستان کنونی واقع شده است .
پس از جنگ های خونین بین افغانها و نیروهای اشغالگر انگلیسی ، بالاخره افغانستان در عهد بادشاهی اعلحضرت امیر امان الله خان به تاریخ 18 اکست 1919 میلادی توسط ارائه یک سند رسمی از سوی نمایندگی بریتانیا در هند یک کشور آزاد و مستقل اعلام گردید و از ان روز تاکنون از نگاه سیاسی ، اجتماعی و حقوق بین الدول افغانستان یک کشور آزاد و مستقل شناخته شده است .
18 اگست مطابق با 28 اسد سالروز جشن استرداد استقلال وطن، یکی از اعیاد ملی مردمان افغانستان بوده و است که تا سرنگونی حکومت شاهی محمد ظاهر شاه از این روز بنام روزجشن استقلال تجلیل بعمل می امد .
اما بعد از سرنگونی حکومت شاهی و تغیر ان به نظامهای جمهوری ، جمهوری دموکراتیک ، دولت اسلامی و غیره . هرحکومتی که درافغانستان به گونه یی و توسط یک تحولی به حاکمیت رسیده بودند ، همان روز تحول را بنام جشن یاد نموده و سالروز جشن حقیقی مردم افغانستان را که همان جشن استقلال کشور ازنزد انگلیس ها است ، فراموش کردند.
سردار محمد داود خان 26 سرطان ، روز پیروزی کودتای نظامی سفیدش بر حکومت شاهی را جشن میگرفت و به ادامه ان حکومت های حزب دموکراتیک خلق از 7 ثور روز پیروزی کودتای خونین شان بر نظام سردار داود تجلیل بعمل می اوردند و حکومت های مجاهدین به شمول حاکمیت فعلی از هشتم ثور، همان روزبه قدرت رسیدن رهبران مجاهدین و سقوط حکومت داکتر نجیب الله را جشن میگیرند .
اگر حقیقت بررسی شود هیچ کدام از این روز ها نه لیاقت تجلیل را داشته و نه دارند . چون همه این روز ها روز یک تحول سیاسی در داخل کشور بوده که بیشتر توسط کودتاهای نظامی انجام شده است و یک حاکم به جای حاکم دیگر حکومت رابه زور در دست گرفته است .
معقول ترین جشن درافغانستان 18 اگست مصادف با 28 اسد است که روز استقلال افغانستان ازنزد استعمار پیر انگلیس است .
حکومت فعلی درحالیکه حکومت مشترک و ملی درافغانستان شناخته شده است و بنام دموکراسی و تامین عدالت شعار های هم سرداده میشود . اما در مورد تجلیل از روز جشن به جای جشن استقلال از تحول سیاسی هشتم ثور که بجای حکومت داکتر نجیب الله ، حکومت به رهبری صبغت الله مجددی قدرت را در دست گرفت تجلیل به عمل می اورد.
درحالیکه این روز یک روز نکبت و بربادی برای شماری از شهروندان کشوربالخصوص شهر و شهروندان کابل بحساب می اید و هرگز تجلیل از این روز مورد تائید تمام شهروندان کشور نمی باشد .
بنأ بزرکترین عید ملی و روز جشن و سرور برای مردم افغانستان فقط سالروز استرداد استقلال وطن است ودولت ها باید بجای هشت ثور از 28 اسد به عنوان روز استقلال ملی وسیاسی کشور تجلیل بعمل اورده و دران رژه های نظامی و محافل خوشی را برگزار نمایند . تا تمام تعصبات سیاسی رفع شده و هیچ فردی آزرده خاطر نگردد. و افراد دیگر فخر و برتری جویی نتوانسته و ملت را مدیون خودها ندانند.
آزاد و سربلند باد کشور عزیز ما افغانستان
متحد و پیروز باد مردمان مبارز این سرزمین
هشتاد و نهمین سالروز جشن استرداد استقلال وطن به همه افغانها مبارک باد