اما، ........؟؟ باكمال تا ًسف كه  دشمنان خارجی وداخلی به اضافه سطح پائين درك وشناخت مردم از ماهيت فريبكاران ومبلغين پنهان شده درنقاب آزادی ، دين و دموكراسی و حقوق مسلم انسانی خودشان درجامعه ازيكطرف وازطرفی ا نقطابهای داخل حزبی واختلافات درون حاكميت كه خود ناشی از شرايط عقب مانده ً جامعه و كليشه يی برخورد نمودن بسياری ازمبارزين فداكاروطن درقبال عظيم ترين پرابلمهای اجتماعی افغانستان( كشور عقب نگهداشته شده وسنتی) وسائرعوامل ديگر ، درراًس فيصله وفتوای ظالمانه وسياسی رهبران(!) دينی عربی واسلامی درتكـفـيرومردود دانستن حاكميت وكليه اقدامات آن وموضع گيری جدا ًظا لما نه وغير دموكراتيك امريكا وهمدستاننش كه پاكستان را به تختهً خيزتجاوزبرعليه وطن ما وانتقام گيری ازشورويها تبديل نموده بودند ؛ همه دست به دست هم داده وبا سقوط اولين حاكميت زحمت كشان وتهيدستان افغانستان ،حكومتها وسيستمهای بروطن ما تحميل گرديد كه همه  باعث بربادی وطن وزنده گی مردم ما شده و بيانگر وتعميل كنندهً اهداف و سياستهای حكومات ونظام های سيطره جو و منفعت پرست منطقوی وجهانی بودند وآن پروسه تا امروز ادامه دارد.

اما، اينكه چرا چنين شد وبه يكباره سيستم ،حاكميت واميدهای توده های خلق باخاك يكسان گرديد ، بايد به جای توضيحات بيشترازاين قصه استفاده گردد كه بسياربا   حال واحوال ديروز وامروز مردم ووطن ما همخوانی دارد. 

آن قصه را چنين بيان ميكنند :

(( روزی حضرت موسی ، پيغمبر بنی اسرائيل غرض مكالمه با خدا كه قوم يهود آن را ( يهوه) ميگفتند ، به سوی كوه سينا كه ( اكنون جزً قلمرومصر) است روان بود. درطول راه نظرش به شخصی افتاد كه درنزديك خيمه ً بزرگ درداخل (سيلبری )كه محل زنده گی او وفاميلش بود ، كار ميكرد. موسی كه پيغمبر بود، به اساس فكرخودش بايد از همه چيزها خبر ميبود . بنا ً، درنزديكی آن مرد رفت وپرسيد كه ای مرد دراينجا مشغول چه كاری هستی ؟ مردجوابداد كه: مگر چشم نداری ونمی بينی كه كارميكنم وخانه ام را ترميم ميكنم. موسی بلافاصله به اوگفت كه توعجب آدم ( بی عقلی ) هستی .! مرد پرسيد: چطور؟ موسی گفت: برای اينكه تودر(سيلبر) خانه ساختی وهيچ نميدانی كه يك روز سيل مدهشی خواهد آمد و تو، فاميل ومواشی ات را با خود خواهد برد. مرد جواب داد كه ( بروبرو، كاكا) ما دراينجا چهل سال است كه زنده گی ميكنيم وتا حال هيچ خبری از سيل نيست ودر آينده نيز نخواهد بود.

موسی، عصبانی شد وگفت: خدا ميتواند كه اينجا سيل بفرستد وتورا نابود كند. مردگفت كه خدا هرگز اين كار را نخواهد كرد. موسی باعصبانيت از او جدا شد وگفت ( باز می بينيم). موسی ، حسب پروگرام با برادرش هارون به كوه بلند شد وبا خدا ( يهوه) به رازونياز ومكالمه پرداخت. اما ، قبل ازآغاز صحبت ازبرادرش خواست كه ازاودورشود تا اوبا خدا صحبت كند. صحبت موسی با ( يهوه ) مدت زمانی را دربرگرفت وبعدا ًاجازه ً مرخصی خواست. بعد ازختم ماموريت، فوراً به سوی خدا بانگ برآورد وگفت: ای ( يهوه) باتوكار ضروری اي دارم. صدای غيبی بازبلند شد وگفت : ای موسی !بگو، چی ميخواهی؟ موسی ، قصهً آن مرد را بيان كرد وگفت كه آن آدم مغروربا اطمينان ميگفت كه درآنجائيكه او خانه ساخته است ، هيچ وقتی ( سيل) نخواهد آمد. خدا، سخنان آن مرد ( سيلبر نشين) را تائيد كرد وگفت كه بلی،  اوراست ميگويد ودرآينده نيز در آن محل سيلی نخواهد آمد.

موسی به ( يهوه) عذركنان گفت كه ای يهوه! من برای آن مرد گفتم كه توبايد منتظر (سيل) مدهشی باشی كه خدا برسرت نازل خواهد كرد.( يهوه ) گفت كه چرا اين كاررا كردی؟ من اصلا ً درآن منطقه پروگرام جاری كردن (سيل ) را ندارم. موسی گفت: اگر من پيغمبر توهستم ، پس عزت وآبروی من چه خواهد شد وچطور در آينده به سوی آن شخص ببينم وچطور مردم به حرفهای من باور خواهند كرد ، اگر تو سيلی را جاری نكنی كه من درمورد  جاری شدن حتمی  آن سيل درهمان منطقه به او اخطار داده ام.

خدا( يهوه) به اثر پافشاری وخواهشات مكرر موسی ، سيل ويرانگری را در منطقه جاری كرد. همينكه موسی از كنار آن ( سيلـبر ) رد می شد، دربالای تپه ً همجوار سيلـبر ، نگاهش به آن شخصی افتاد كه چند لحظه قبل با اعتماد به آينده وبا لبان متبسم وتوام با سرور وشادی با اوصحبت كرده بود ولی  اينك درغمی فرو رفته بود كه باور كردنی نبود.موسی ، اورا به نام، ای مرد صدازد . شخص مذكور كه درغم فرزندان ، زنده گی ومواشی ( سيل) بُرده اش اشك ميريخت وسر رادربين دوزانو فروبرده بود، جواب داد وگفت كه ديگر چه ميخواهی ؟ موسی با كبر وغرور صدا زد وگفت : تو ميدانستی يامن ؟ دراينجا ( سيل آمدنی بود يانی) ؟ .

شخص برباد شده كه ديگر دانسته بود كه اوبا موسای پيغمبر مقابل است گفت : ترا شناختم وفهميدم كه ادعای پيغمبری داری . من حق به جانب بودم كه گفتم اينجا هرگز ( سيل) نخواهد آمد. موسی گفت  : ( حالا بگو كه چطور سيل آمد) ؟ مرد جواب داد كه سيل آمدنی نبود. اما،  ( خدا خانهً شيطان را خراب كند) وگرنه هرگزچنين نميشد.!! ( اين شيطان وشياطين، پاكستان وهمدستان او ميباشند)  

 ماهم به نوبهً خود ، به سان آن مرد سيلبر نشين، كه مطمين به فردا وسعادت مند شدن مردم خود  بوديم ، درپهلوی مليون ها انسان هم وطن سيل برده ودرغم وماتم نشسته ً ناشی از تجاوزات خارجی ديروز وامروز وبربادگشته وفقير وگرسنه شده از طرف غارتگران وچپاول گران كه مدتهاست قتل وكشتار وحشيانهً براه انداخته شده به وسيله تروريستان ، بالای فرزندان وخانواده های شان تحميل گرديده است؛ بايد بايك صدا بگوئيم كه ( خدا خانهً شيطان ويا شياطين را خراب كند) وخدا رسوا بسازد همهً آنانی را كه با اعمال ناسنجيده وكجروييهايشان دربرآورده شدن اهداف شيطانی ممد واقع شدند ؛ وگرنه اين سيه روزی وبد بختی بالای مردم ما آمدنی نبود.))

دربخش اول اين نوشته درمورد ديروز ، صميميتها ، اعتماد وباور رفيقانه واحساس مسووليت های فردی وجمعی مان درقبال مردمان زحمت كش ومظلوم وطن وآنچه راخود به صورت داوطلبانه به حيث رسالت انسانی ، اخلاقی ووطنی مان برگزيده بوديم؛ صحبت شده بود. قصه ها وخاطرات ديروزبرای آن يادآوری نگرديد كه ما فقط ميخواهيم به افتخارات، نام ونشان وكارنامه های ديروزی نسل قديمی مبارزين وهمراه مان بباليم ودرسايهً بيكران آن ،خواب كنيم واحساس آرامش نماييم . هدف ما ازاين تذكرات اينست كه چطور وروی كدام عوامل خارجی وداخلی  وطن ما به چنان بدبختی ای مواجه شد كه اكنون با وجود تلفات عظيم جديد داخلی وخارجی ، نه دروطن آرامشی به وجود آمد ونه مردم ما از گرسنه گی ، فقر وبی امنييتی نه تنها نجات نيافتند، بلكه وضع به مراتب بدتری را نصيب گرديدند.

ازآنجاييكه دراين موارد چه از طرف ما وچه ازطرف ساير رفقا به قدر كافی بحث صورت گرفته است ، به تكرار آن نمی پردازيم.اما ، آنچه را ميخواهيم وضاحت ببخشيم اينست كه تعدادی ازرفقا ودوستان ما ، از مدتی به اين سو،دربرابرانتقادات ونظريات كاملا ًسالم ما ، تلاش نموده اند كه به شكلی قناعت سايرهمقطاران را درمورد غيرعملی بودن نظريات وحدت طلبانه ً ما كمايی كرده وتمسك جوييهای ما به معنويت  واصول مبارزهً بنايافته به تقوای سياسی وخودگذريهای كم نظيررفقا ومتحدين ما تاسرحد گذشتن ازجان درراه خدمت به انسان زحمت كش وپيروزی عدالت واقعی اجتماعی درديروزرااضافی ويا بيهوده قيمت داده وطوری تبليغ كنند كه ما منكر تغيير وتحول بوده و خواهان برگشت تمام نورمها، افكار وشكل مبارزهً ديروز درشرايط جديدسياسی وطن هستيم .اين رفقای محترم ما ميخواهند ازطريق اين انتقادهای دارای (روكشهای ) منقش سياسی وبا استفاده از باورهای صادقانه وسخاوتمندانهً رفقا ، درامر ستر واخفای ضعفها ،كمبودها وكجروييهای شان كه عامل بسا مصيبتهای فكری وتشتت تشكيلاتی وچندين دسته گی لشكر عظيم وطن پرستان تربيه شده درحزبما ، گرديده است ،تلاش كنند، نه درراه حل مشكلات موجود ومتعدد وجستجوی بديل های سالم ومفيد كاری برای ادای نقش جدی وا ثرمند درجامعه. 

بايد، باتمام صراحت اعلام بداريم كه ناله ها وفرياد های ما( وحدت طلبان) ويادآوری كننده گان مبارزات وتلاشهای وطن پرستانهً ديروز، بر ای آن نيست كه ما به صفت عاشقان مفتون كليشه گراييها وحفظ هرنظر وعملكرد ديروز بدون درك شرايط جديد مبارزه ، منكر  درنظرداشتن شرايط جديدهستيم.  ما، جدا ً خواهان تغييرات سالم فكری ، متحول شدن فعاليت های تشكيلاتی ، ختم هر نوع مجسمه سازيها وقهرمان تراشيها ، ختم تجارت سياسی به نام رهبران  وگذشته گان بوده حزب وآرمان واهداف بزرگ انسانی خودرا به مهـر وتاپهً خاص محدود نمی سازيم وآن را ميراث گرانبهای معنوی همه مبارزين ضد ظلم ومدافع عدالت وبرابری واقعی انسانها ، ازجمله همه رهبران فقيد وتمامی شهدا وفداشده گان  وطن درراه ترقی افغانستان وسعادت مردم خوب خود ميدانيم.  ازديد ما، آنها يی غير دقيق عمل ميكنند و درديروز زنده گی ميكنند كه ميخواهند با استفاده از (نظم وديسيپلين ومركزيت) ديروز به حيث افراد وشخصيت های مسوول حزب ديروز كه سالهاست خود فاتحهً آن را خوانده اند، استفاده نمايند وگويا تا اخيرعمر (سركرده ) باقی بمانند ولی از لحاظ فكری وعملی ديريست كه باديروز خودشان وداع كرده اند..

آيا، تعجب آور نيست كه تعدادی از بزرگان ومسوولين ديروز ( حزبيكه  به قول رفيقی ،شانزده سال ) از فقدان آن به معنی تشكيلات ديروزی ميگذرد . تعدادی از بزرگان ديروزآن بدون دايركردن اقلا ً يك جلسهً حزبی وفعاليت های عملی مبارزه وحتی بدون نشستهای عادی بين خود اين افراد نخبه  ًديروزی، درحاليكه تعدادی علنا ً وبارها ميگويند كه حزب ديروز به تاريخ سپرده شده است ولی خود درهر محيط جغرافيايی درهمان نقش ومقام ديروز ميخواهند عرض اندام كنند.  يادآوری از مقامات و( پته پايه ) های سياسی - تشكيلاتی ديروز و امروزبه نام حزب قديمی، ارتباط مستقيم بافعال بودن تشكيلات حزب ديروز دارد. درغير آن بزرگان سياسی حزب ديروز كه هنوز به پاس رفاقت وهمسفری طولانی سياسی ونقش وطن پرستانهً ديروز شان طرف حرمت ما قرار دارند، هويت سياسی ومقام نخبه گی شان را دروجود تشكلات جديد جستجو كنند ومطرح شوند.زيرا ، منطقی نيست كه مقام را از حزب ديروز به امانت بگيرند وفعاليت وحضور درسازمانها ، تشكلات وعقايدی داشته باشند كه باحزب ديروز ومواضع فكری وعملی آن نه تنها فاصله داشته بلكه درتضاد  جدی قرار دارد.

مسا ًلهً مهم ديگری كه بايد درمورد آن ابراز نظر گردد اينست : ما، به حكم احساس مردم دوستی واعتقادات مان به انسان زحمت كش ونقش تاريخ ساز انسان، به اين باوربوديم كه اصل واساس هر كشورونظام مردم است. بنا ً ،حزب ديروز ما ، آرمانها ، پيروزی ها ، مقاومت های كم نظير ما دربرابر انواع تهاجم دشمنان معرفت انسانی وتحولات انقلابی ، ناشی ازحمايت مردم و فداكاری فرزندان سرسپردهً مردمان زحمت كش وطن بوده وحتی دربقای فزيكی هروطن پرست وتداوم افكار عدالت خواهانهً مان، اين همسويی وحمايت مردمی بود واست كه تا حال به اشكال مختلف سخن از مبارزه وتلاش درراه افغانستان مترقی ودموكراتيك ميزنيم . ازهمين سبب بايد درفعاليت های سياسی وحزبی مان با وجود داشتن حرمت به پيشينيان وپيشقراولان به ابديت پيوستهً جنبش های وطن پرستانهً وطن ،حزب ديروز وتشكلات جديد وابسته به رفقا رابرای اين صرف ( ميراث ويادگار) اين يا آن رهبر ندانيم كه از ادای اين جملات تكراری بيشتر بوی تجارت به مشام رفقا ومردم نرسد وديگران در اين صورت خودرا حق به جانب ندانند كه ما از اين شيوه های سياست به حيث چال ونيرنگ استفاده كرده وآنرا به منزلهً عدول ازاهميت دادن به نقش توده ها وخرد و تلاش جمعی جاگزين ميسازيم. اين درحاليست كه هيچ كدام ما منكر نقش ارزشمند  رهبران ديروز شده نميتوانيم.

اما، پيرامون ضرورت تا ًمين وحدت دوباره با كل صراحت ميگوييم كه اين وحدت ولوغير همه گانی وبدون مشاركت همه رفقا، دريك مقياس معقول ومقدور امكان پذير بوده وكسی بخواهد يا نخواهد پيروز وعملی ميگردد. ما، اعتقاد راسخ داريم كه تنها اجاره داران وخودخواهان چوكی پرست ( كفتان صفت ) سياسی وجفاكاران درحق انديشه ، عمل‌كردهای فداكارانه وتشكيلات واحد ديروز به خاطر نداشتن جراًت مواجه شدن با همهً رفقا ، باوحدت وهمسويی وسيع مخالفت ميكنندوتامين وحدت را گذشتن ازخط عبور ناپذير(!) ( بارليف) اسراييلی وديوارآتشی محلات (ديونشين ) افسانه های كوه های قفقاز ميدانند كه برای صحبت های زيرصندلی ، خاصتا ً برای خوابانيدن ، آرامش بخشيدن ويا ترسانيدن اطفال بيدار خواب ، درديروزمعمول و مورد استفاده بود.  اما،امروز ، زمانی ديگر ودرك وانتباهات ديگر وجراًت های اخلاقی وسياسی ديگر بادرك وفهم عميق سياسی دست به دست هم داده وهركسی نيت وهدف طرف مقابل را به خوبی درك ميتواند.

آيا ، قابل سوال نيست كه چرا آنهاييكه سالها وحدت حزبی را به مثابهً مردمك چشم ، كارت حزبی را به منزلهً سند شرافت وحزب را به حيث مادر عزيز ومهربان ودفاع از آرمانهای آن را تجسم صادقانهً  دارای رسالت انسانی وانقلابی تبليغ ميكردند وبه ما اعضای سادهً حزب( رعيتهای سياسی ) ارشاد ميفرمودند كه كارت عضويت حزبی تان را به مثابه شرف ووجدان تان نگهداری كنيد.اما، امروز يا خموشند ويا درتقابل با گفته های ديروز شان قراردارند.اين رفقای محترم ما بايد درك كنند كه حرمت تاهنوزموجود نسبت به ايشان درميان رفقا ، شهرت وطرف قبول بودن شان درداخل وطن وامكانات عملی مطرح شدن دوبارهً رفقا وخود اين مسوولين  ديروز ، همه صرف ازبركت فعاليت ها  وطن پرستانه وعدالت خواهانه وكارنامه های جاويدانی حزب ديروز وحاكميتيست كه  راه سعادت انسان زحمت كش وترقی وطن انجام داده  وخود اين رفقای محترم ما مهره های اصلی واساسی آن بودند .مابه اين رفقای گرامی مراجعه كرده ميگوييم كه: دربين اكثر فاميلها واجتماعات خورد وبزرگ مشكلات ، انحرافات وكجروييهايی از جانب نسل های جوان وكم تجربه صورت ميگييرد. اما ، اين اوليا وبزرگان اند كه همه را نصيحت كرده وبراه معقول رهنمايی ميكنند. حال كه متاسفانه مشكل ازبالا ودربين سالخورده گان واهل تجربه واساس گذاران مفكوره وتشكيل رخ داده است ، آيا ، به فرزندان خانواده اين حق را نخواهند داد تا پدران وبزرگان خانواده را برای آشتی وتفاهم وادامهً زنده گی مشترك دعوت كنند وافراد پافشاری كننده برادامهً بحران وتفرقهً خانواده را طرف انتقاد قرار دهند. ماهنوز به هركدام شما كه سالها زحمت كشيده ايد ، احترام قايل هستيم وهمراهی با شما رابرای خود دراه برگزيده وآرمانهای مقدس عدالت خواهی ،افتخار ميدانيم ولی هرگز حاضر نخواهيم شد كه هرگام وحركتی را ولو از طرف بهترينهای ديروز برداشته شود وبا آرمانها واهداف سياسی وملی ما كه دفاع ازانسان زحمت  كش وتحقق عدالت اجتماعی واقعی، دموكراسی وختم ظلم وغارت مردم ، درراس آن قرار دارد، همراهی نماييم.ما ، شما را به خاطر ديروزاحترام ميكنيم .اينجاست كه ما درشناخت يكديگر دچار مشكلات شده ايم و نمی دانيم كه حقيقت درونی اينتعدادی از سابقه داران حزب ما چيست وكدام ادعای شان بيانگر شخصيت اصلی شان است.؟خواهشمنديم رفقای عزيز پيش كسوت ديروز ، دلايل شانرا برای توجيه آنچه از قول ايشان نقل ميگردد ،خود يادركدام جلسه ويا ازطريق نوشته های درون سازمانی ودربهترين حالت علنی وصريح به اطلاع رفقا ومردم برسانند وبه اين دردسرها وصحبت های پشت پرده خاتمه دهند. 

ميخواهم به همه رفقای عزيزازجمله به منتقدين ( عيبِ خود پوش) كه درمورد ما وسائر رفقای وحدت طلب ، پيوسته ازمنبرمخالفت با تجديد ساختمان تشكيلاتی حزب ديروزبرخورد نموده ودر برابر دلايل منطقی ونيات شريفانهً ما وانمود ميسازند كه گويا ما درفكرفعال ساختن دوبارهً حزب ديروزوبه همان نام قديمی آن هستيم ، اعلام بداريم كه در حاليكه به هيچ وجه مخالف تجديد حيات حزب قديمی خود بادرنظرداشت امكانات موجود وعملی نيستيم ، فعاليت وادامهً مبارزه ًوطنپرستانه وتامين حقوق برابرانسانها ، فرهنگ ها واقاليم را به هيچ وجه منحصربه نام احزاب ورهبران ندانسته بلكه اهداف نيك،عمل وطنپرستانه، تقوا ی سياسی ، صداقت درگفتاروعمل سياسی، اعتقاد واحترام واقعی به مردم ووطن را برهرنام ورنگ وبرهرنوع فيشن سياسی وتبليغات ميان خالی،تشكيلات پرزرق وبرق فريبنده ،برهر نوع بلندپروازی وازخود راضی بودن ها، ترجيح ميدهيم وجدا ً در فكرايجاد راه حل معقول ، طرف قبول ،عملی وعلمی ،غرض حل پرابلم های موجود ومتعدد مردم، وطن وجنبش سراسری  آزاديخواه ،عدالتجو،ملی ودموكراتيك ،بوده وبه آن اهميت ميدهيم . بارديگرصراحت ميدهيم كه ما عاشق نام نيستيم بلكه درگروه اهداف و آرمانهای شريفانه ً قابل تحقق ومفيد بحال انسان زحمت كش وطن خود ميباشيم. دوران تجارت های ( نام ، قوم، زبان ،اقليت ،اكثريت ، شمالی ،جنوبی، بومی وتازه وارد) سپری گرديده است. اين تقو ا ، صداقت ، فداكاری  وبرخوردهای شفاف ودموكراتيك است كه درهمه عرصه ها طرف استقبال وقبول قرارميگييرد كه متا ًسفانه تعدادی به شمول بعضی از مبلغين كاذب اين واژه ها درعمل از آن دوراند وموفقيت خودرا هميشه درتخريب وكم زدن سايرين جستجو ميكنند. اما، بايد بدانند كه سرانجام ناكام ورسوا ميگردند.!

بايد خاطر نشان گردد كه با كمال تاًسف شديد ، ازبين تمامی احزاب وتنظيمهای گذشته وفعلی فعال دروطن ما، حتی ازميان احزاب وتنظيم هاييكه جزً بدنام ترين ومنفورترين گروه ها نزد مردم وجامعهً جهانی معرفی وشناخته شده اند ؛ اين تنها بعضی از رفقا ، فعالين وتعدادی از اعضای حلقهً رهبری ديروز حزب ما ، برای دفن دايمی حزب شان وتغيير نام وخداحافظی ابدی با آن ، فعال تر از هردشمنی كمر بسته اند وبدبختانه خود نيز شايد ندانند كه ماحصل اين تلاشهای ضد خودی شان چيست.؟ اگر واقعا ً دانشمندان ونخبه گان عميق نگر ديروز ما، به اين عقيده وباور رسيده اند كه دوری از نام حزب ديروز باعث نجات است؟ چرا اين درك شان را با دلايل وبراهين كافی ومنطقی به درك رفقا نميدهند وابرازنظرصريح درزمينه نميكنند وطالب ابرازنظررفقای شان دريكی ازجلسات دراين مورد نميگردند. متاسفانه،  تعدادی ازرفقا به شمول خودم  ، باوجود ادعای سابقه داری وجرا ًت ابرازنظر، به زبان (اشاره وتقيهً )سياسی برای آن بلد نيستيم كه اعتقاد ما درديروز وامروز  اينست كه سياستهای مخفی كارانه با رفقا ودوستان انجام بد ودرد آلود دارد وبايد دربرابر يكديگر وحتی دربرابر دشمنان ومخالفين خود صريح باشيم تا كسی آدرس مارا اشتباهی نگيرد.

اخيراً ، ميخواهيم به مخالفين وسنگ اندازان معلوم ومجهول درسرراه وحدت وتفاهم مجدد رفقا، يادآوری نماييم كه: چرا قبل ازاقدام وبكاربستن امكانات، فتوای ناكامی وحدت رفقا را صادرميكنيد. چه وقت ودركدام جای تلاش دسته جمعی برای تامين وحدت صورت گرفت كه ناكام شد.؟ چرا اين استعداد (!)ونيروی بزرگ تبليغاتی تان را برای قناعت دادن رفقا غرض نرفتن درجادهً وحدت طلبی ودشمنی با وحدت طلبان كه هدفی جز اتحاد واتفاق رزمی ياران ديرينه ً شان را درسر ندارند ، به مصرف ميرسانيد وايادی بی فرهنگ اجير شدهً تان را ماموريت ميدهيد تا با نام های مستعارهميشه گی شان،ازبدترين فحشها وناسزاها  به آدرس رفقای وحدت طلب ، حزب وآرمانهای آن، غرض كسب رضائيت شما ويا به دست آوردن امتيازاتی كه به اساس وعود قبلی برای شان تا حال داده نشده است ،كار بگيرند.

مارا عقيده براينست كه :  سرنوشت وحدت ، اتحاد ، تغييردرعقايد حزبی وخط فكری – تشكيلاتی همه شمول ،خاصتا ً تحت نام حزب ديروز ويا با ادعای ادامه دادن راه ديروز ( برای استفاده های تبليغاتی – تجارتی ) درصلاحيت وتوان گروه ها وحلقات جداشده از حزب ديروز نيست . اين گروه ها هرگز صلاحيت آن را ندارند تا خطوط فكری ونورمهای خودساختهً سازمانی شان را به مثابهً قانون عام حزبی بالای همه رفقا واجب التعميل بدانند. اين حلقات متعدد وگروه بازیهای سياسی رنگارنگ بود كه  درديروز وامروز باعث رقابتهای ناسالم وحتی دشمنی های غير طبيعی وجفا آفرين دربين رفقا وحلقات مربوطهً شان گرديده است. بايد اين تنابهای تنيده شده در پاهای مان را ازهم بگسلانيم وصف واحد ، آرمان واحد وخانهً مشترك خودرا بازسازی كنيم . اما ، اينكه ،رفقا صلاحيت خانهً مشترك را به كيها خواهند داد ونام خانهً بزرگ قبلی و جديداً ترميم شده ويا  بنای بزرگ نوساخت را چه ميگذارند ، اين كار از صلاحيت اجتماع مجموعی رفقا ويا دربهترين  انتخاب ،حق كنگرهً واحد ويا كنفرانس سراسری ايست كه اعضا ونماينده گان آن به صورت كاملا ً دموكراتيك ازطرف رفقای داخل ومهاجربايد انتخاب گردند ومعرفی شوند؛ نه ازطريق جمع شدن  دستوری وسفارشی ،اعمال نفوذ وتدابير مخفی وسازشهای پشت پرده كه تا حال دربرخی از سازمانها معمول است .

پيشنهاد ما اينست كه : تمام فرزندان راستين حزب ، اعضای تمام سازمانهای رفيق وده ها هزار رفيق بدون ارتباط با اين تشكلها وگروه ها، دور ازهرنوع كينه توزی وانتقام جويی ، دورازهرنوع برتری طلبی وادعای حق به جانب بودن خودشان وچهره های كليدی متوفا وموجود حزبی ، دست به دست هم داده اساس وحدت صادقانهً حزبی ايرا بگذارند كه بتواند حزب نيرومند وطن پرست وعدالت خواهی را سبب شود تا به حيث بزرگترين حافظ ومدافع آزادی ، دموكراسی وتامين عدالت اجتماعی درجامعهً بلاكشيده ً ما ، عرض اندام نموده ودراين مراحل دشوار وسرنوشت ساز تمام نيروها وشخصيتهای ضد بنياد گرايی ، ضد مداخله ً خارجی ودشمن با غارت وچپاول ومردم فريبی را كمك جدی نموده ودراعادهً امنييت وصلح پايدارومحو فقروتنگدستی ، بيكاری وبی سرپناهی تعداد بيشماری از بهترين فرزندان وطن، نقش اثرمند خودرا ادا نمايد. 

به ياد داشته باشيد كه اگر رفقای ما متحد نشوند وجبهه ً ترقيخواهان ضد بنياد گرايی وضدتروريزم طرف حمايت دشمنان خارجی وداخلی وطن ما درراس پاكستان هميشه تروريست پرور تشكيل نگردد ؛ اين دولت فعلی با تمام حمايت خارجيهای متحدش برای آن كاری را از پيش برده نمی تواند كه از يكطرف عمال اجنبی دردستگاه دولت نفوذ دارد واز طرفی سياست اين جهاد گران ضد جنگ   ،ضد  تروريزم وموادمخدر(!) بسيار مصلحتی ومقطعی بوده وريشه در افكار وعقايد ايشان ندارد.  شما يكبار به اظهار نظر های  گذشتهً قدرتمندان فعلی ( خاصتا ً آنانيكه قروانهً دال وچپاتی ) آی اس ای  را خورده اند درمورد پاكستان توجه كنيد كه ازهمان روزهای اول كسب قدرت ، هزاران بارشكرگذاری ، ممنونيت ، وابراز  تشكر بی جا از پاكستان نموده وكمكهای پاكستان را بالاتر ازمساعدت های برادرانه ارزيابی كرده اند ودرپای پاكستان كه تا زانودرخون هموطنان ما غرق است ، خود را خم كرده اند. اكنون همان مداحان پاكستانی ، مجبور شده اند تا به واقعيت های موجود وعينی ، بعد خرابی يك وطن وفقيرشدن ودربدری مردمان يك سر زمين ، نه تنها اعتراف بلكه پاكستان را به انتقام جويی افغانها تهديد كنند.ترقيخواهان ونيروهای دموكراتيك ميهن ، خاصتا ًرفقا وهمرزمان ما ،بايد ازاين فرصت استفادهً معقول نمايند وحق ندارند بيشتر ازين وقت سوزی نمايند.

سخن آخرم بارديگرمتوجه  رفقا واعضای سازمانها وتشكلاتيست كه ما وساير رفقا آنها را به نام احزاب وگروه های رفيق ياد ميكنيم. اين رفقا وهمرزمان خوب ما را طرف خطاب قرار داده ميگوييم :

 رفقای عزيز!

 آيا ، شايسته ومنطقی است كه به خاطر اين رهبری وياآن ليدر ، به خاطر گل روی اين رئيس وياآن منشی ، به خاطر مفتون بودن به كارنامه های آن رهبر فقيد ويا شهيد ، به خاطر حرمت گذاری به آن شادروان پيش كسوت متوفا ويا به خاطر قهرمانيهای آن بزرگ مرد ويا فلان رهبر فركسيون وگروه درداخل حزب واحد ،وسر انجام به خاطر دفاع ازاين زبان ويا آن فرهنگ ويا منطقه ، تاهنوز به جان هم افتاده ايم ويكديگر را بافحش وناسزا واتهامات بيمورد تخريب ميكنيم وبه اساس ادعا های بزرگ خود ما ، يك روز هم متوجه اين مصيبت عظيم وفاجعهً بزرگ خودكشی وديگران پرستی نشده ايم وحتی درداخل سازمان وتشكيل واحد فعلی به فركسيون ها وافراد وفادار به اين شخصيت نو به دوران رسيده ويا آن ديگری كه دردهليزبرای به قدرت رسيدن نوبت گرفته ودرانتظار است،يكديگر خودرا تخريب ميكنيم وبه مانند دشمان قسم خورده  برضد يكديگر قرار داريم.

پيشنهاد رفيقانه وتوام با اخلاص وحرمت ما به هركدام تان اينست كه: بايد، هرچه زودتر به اين وضع خاتمه داده شود واز طريق حاكم شدن اصول دموكراسی وحق انتخاب آزاد راه ، عقيده وليدرشيپ محلی وسراسری به اين بحران اعتماد خاتمه دهيم وبقيهً عمر را كه برای نسلهای اول ودوم حزب چندان طولانی نيز نخواهد بود، درفضای رفاقت وهمدلی ، احترام واعتماد متقابل ضروری وطبيعی ، به صفت وطنپرستان ورفقای ديرينه ً آرمانها واهداف شريفانهً مشترك با افتخار سپری كنيم و آنچه درتوان وامكان ما باقيست ، بدون ضياع وقت ازاين امكانات كه تاهنوز قابل ملاحظه وذوجوانب است؛ برای نجات وطن ازچنگال خونين جنگ وعواقب بد بی اتفاقی وبرای رسيدن مردم به صلح ، آرامش ، رفاه وسعادت ودارا شدن حقوق شهروندی وتبديل افغانستان به كشوری مترقی ودرراه شگوفايی، استفاده نماييم .

بايد توجه داشته باشيم كه همه درلفظ خواهان عدالت ، وحدت ملی ، ترقی ودموكراسی اند. اما، يگانه نيروييكه ميتواند دروحدت ملی نقش اثرمند ايفا كند ، رفقای ما اند. زيرا به اسا س همان آرمانها ی پاك وشريفانه ، ماتمام مردمان وطن را يكسان طرف حرمت قرار ميدهيم ومخالف هر نوع برتری جويی وستم ، از جمله ستم ملی و قومی بوده وتوهين وتحقير هيچ قوم ، زبان ومذهب را كارشريفانه وانسانی نميدانيم. لذا، برای تا ًمين وحدت ملی ،اجازه ندهيم كه دام وتذوير نيروهای شيطانی برای ايجاد اختلافات قومی وزبانی دربين ما گسترده شود وخدای ناخواسته آخرين باقيمانده های نمك بلورين ديروز ، گنده شود وخصوصيت ببازد. بنا ً ،ما خود بايد  تحقق اين وحدت اكيدا ًضروری ملی را كه فقط وفقط ازراه برابری كامل حقوقی درتمام عرصه های زنده گی( سياسی ، اقتصادی ، اجتماعی وفرهنگی ) اقوام خورد و بزرگ وطن وختم هرنوع برتری جويی قومی وتباری علنی ومخفی امكان پذير است؛ ازطريق وحدت وهمبسته گی صادقانهً غيرقومگرايانه وكاملا ًوطن پرستانهً خود واتحاد باسائر نيروها وقوتهای ستم ستيز وغير قومگرا وغير متعصب ، وسيله شويم .

برای تحقق تمام اين اهداف ، بايد به تعصبات كور تشكيلاتی وفركسيون سالاری موجود خاتمه داده شود وباب مذاكره ومفاهمهً عملی بين تمام گروه های رفيق برای تامين وحدت بازشود. نبايد با اعمال فشار وعضويت دادن افراد وشخصيت های طرفدار اين گروه وآن حزب واين نهضت دركميسيونيكه برای تقارب ديدگاهای رفقا وايجاد تفاهم دربين رفقای خارج وطن ، شكل گرفته است ؛ كاری انجام شود كه سرانجام اين تلاشها نيز بی ثمر باقی بماند وكار كميته به جدال وچانه زنی گروه ها برای دريافت اكثريت برای خود ودراقليت قرار دادن طرف ويا طرفهای  ديگر تبديل شود كه ما ميخواهيم با ايشان متحد شويم .

اگر ،ما مشكلات موجود درون سازمانی وعمليه ً تقارب ، تفاهم ووحدت با همه رفقا ی خواهان وحدت را تابع دموكراسی، ابراز نظر های آزادانه ، گذشتن از منافع تنگ نظرانهً شخصی وفركسيونی ومراجعه به شايسته سالاری و مجال دادن به نيروهای جوان وتازه نفس با معرفت ، خاصتا ً به زنان مبارزكه تا هنوزدراكثر تشكل های موجود رفقا ناديده گرفته شده ويا نقش تمثيلی وسمبوليك دارند؛ نسازيم ، يقين داشته باشيد كه لافها وگزافه گوييها وبزرگ جلوه دادنهای سازمانهای دست داشته وبعضی از مسوولين تحميل شده وسفارشی آنها ، به مصيبت وفاجعه تبديل خواهد شد.زيرا همه ميدانيم كه فركسيون وحلقه بازی هاييكه بر بنياد دشمنی باديگران واضافه خواهی بنايافته باشد ، انسانهای بسيار بزرگ را محدود نگر ساخته وافق ديد وقضاوت شان را تنگ ميسازد. حلقات فركسيونی، به حلقات مذهبی يی ميماند كه صوفی در خانقاه ويا حلقهً صوفيانهً خود به حدی به جذبه واحساسات می آيد كه دربسا موارد نمازهای فرض را (قضا ) ويافراموش ميكند. تعدادی ازرفقای ما همين اكنون دردفاع از گروه  ها ، سازمانها وحلقات شان چنان صوفيانه برخورد ميكنند كه گويی غير خودشان وكلان آدمان درراس شان، ديگران اصلا ً(!) آدم نيستند. اين سازمانها وحلقات را نميتوان سياسی ، دموكراتيك ، ترقيخواه ، فراگير وبسيج كنندهً رفقا دانست .

يك نگاه كوتاه واجمالی به فعاليتهای تشكيلاتی وپروسهً جذب وجلب اعضای جديد درتعدادی ازسازمان های اروپايی ، اين درك را ميدهد كه( ما از بالا به پايين می تـَـرَقيم). مثلاً به طور نمونه، كافيست كه به گزارش بعضی از شوراهای ايالتی نهضت فراگيردراين كشور ويا آن كشور توجه شود كه دربخش تشكيلاتی اضافه شدن يك عضو جديد دريك سال را نيزبه حيث دست آورد خود گزارش داده اند .اين را بايد نيزبدانيم كه حتما ًآن عضو جديد رفيق سابقهً ماست. به اين ترتيب عملا ً مشاهده ميگردد كه تعداد اعضای اين سازمانهای رفيق روزبروز كمتر شده ميرود و متاسفانه كه ازنسل جديد ويا سياسيون غير وابسته به حزب وحاكميت ديروز جذب وجلبی نداريم. حال آنكه هرروز ميشنويم كه ده ها رفيق به ادامهً روابط تشكيلاتی شان با اين سازمان ويا آن حزب وگروه پا يان ميدهند و فلان رفيق وفلان مبارز به سيل به ابديت پيوسته گان می پيوندند ؛ بدون آنكه نهال جديدی به جای درخت های چپه شده وخشك شده غرس كرده با شيم . قابل يادآوری تا ًسف باراست كه نسل قديمی ودر  حال مسافرت دايمی نيزازگذشت زمان و وجايب اخلاقی خود شان چيزی نيا موخته وتاهنوزمصروف تصفيه های داخلی وتجريد وبدنام ساختن رفقا  وهم رزمان خود هستيم ودنيا را به موقف ( دلگی مشری ) خود برابرنميكنيم .!!!

بياييد، صادقانه متحد شويم وصادقانه به وطن مشترك ، دشواری های مردم ووجايب اخلاقی وملی خود درقبال آنها متوجه شويم وبه سان لشكريان داوطلب وفداكاربه سوی وطن ، به سوی بازسازی ونوسازی راستين آن وبه خاطرتحقق وتعميق دموكراسی وعدالت اجتماعی واقعی ، حركت كنيم وبه لشكريان بزرگترومقاوم ترازخود ما كه درداخل افغانستان زنده گی ومبارزه ميكنند، بپيونديم . ما ، بايد نه تنها دركنار رفقا ، همرزمان ومتحدين ما، بلكه درپهلوی هرانسان ، هر نيرو وهرتشكيل دلسوز نسبت به سرنوشت وطن ما ومخلص به مردم ما ، قرار گيريم وصف واحد ترقی خواهی وعدالت طلبی را تشكيل دهيم .

 دراين راه ، موفقيت هركدام تان را آرزو ميكنيم .

بادرودهای گرم . جليل پرشور

 

5/7/2008