فضل الر حیم رحیم
قتل " روحانی" جدال کور اندیشان با حقیقت است
هفت ، هشت سال قبل از امروز را به یاد بیاوریم که گزارشگران رادیو های بین المللی داخل کشور، را اکثرا خارجیها تشکیل میدادند که در بسیاری از موارد انچه مورد دلچسپی گزارشگر قرار داشت زمینه نشر می یافت تا واقعیت های که هر روز اتفاق می افتاد و مصیبت می افرید . و در انزمان تمامی تصورات زیر سایه معادلهءغیر عملی و غیر منطقی 2+6 مردم این سرزمین را به جهان چنین با اب و تاب بیسواد ، بیکاره ، تنبل و جنگجو معرفی کرده بودند که در بسیاری از مواردحتا دفاتر پناهندگی در کشور های امریکا ، کانادا ، اروپا و استرلیا بالای هویت مهاجرین باسواد کشور ما شک می کردند ودر دایرهء تصور شان نمی گنجید که در افغانستان خانمی از فاکولتهء طب ، انجنیری ، حقوق و یا تعلیم تربیه فارغ شده و با همان اندوخته های تحصیلیش چند روزی مصدر خدمت گردیده باشد . اما با کنار رفتن طالبان از صحنهء سیاسی افغانستان و روی کار امدن حکومت به اساس توافقنامهء بن انچه اولین حلقه های این طلسم را در هم شکست حضور فعال خبرنگاران جوان مستعد، پرکار ، اگاه در عرصهء تلویزیون ، رادیو و نشرات چاپی بود که به همت و تلاش جسورانهء همین خبرنگاران هر لحظه از اخبار کشور ما در جریان قرار می گیریم. شنیدن ، دیدن و یا خواندن یک گزارش شاید اسانتر از نوشیدن یک پیاله چای باشد اما تهیه یک گزارش برای گزارشگر، ان هم از یک نقطهء داغ و پر از جنجال خالی از مشکلات نیست . و انچه اساسی ترین مشکل در برابر خبرنگاران ، امروز در کشور ما قرار دارد ، دستانی است که با ماشه و اندیشه محو فزیکی طرف مقابل خود عادت کرده اند بدون اینکه برای یک لحظه فکر کنند که هدف نشانهء تفنگ شان کی است . عبدالصمد روحانی خبرنگار دلیر نویسنده وشاعر اگاهء کشورما که بعد از سقوط طالبان نخستین تجربه های کاری خبرنگاریش را با خبرگزاری پژواک اغاز نمود و تا گزارشگر بخش پشتو ، دری و سرویس بین المللی بی بی سی کام به کام بیش رفت هم بدبختانه نشانهء تیر همین قماش گردید که قتل عبدالصمد روحانی یک نمونهء دیگری از جدال کور اندیشان با حقیت است . روانش شاد باد .
بالا
بازگشت