وزیر امور مهاجرین افغانستان درلندن
گزارش از: دستگیر نایل
بتاریخ نهم ماه می« سازمان اجتماعی افغانستان وآسیا »،میزبان وزیر امور مهاجرین دولت اسلامی افغانستان وهیات همرا هانش در لندن بود. در محفلی که به همین منا سبت در تالار آن سازمان دایر شده بود،جناب شیر محمد اعتباری ، وزیر امور مها جرین، زاهده شهیدی نما ینده ء کمیسیون ملل متحد در امورپناهند گان عاشق الله نزاخیل مشاور وزارت، اقبال حسین کارمند سفارت بریتا نیا درکابل(پرسیله وایت )کارمند وزارت امور خارجهء بریتا نیا شرکت داشتند. در جمع شرکت کننده گان محفل، پرو فیسور جانبیلی» شهروند بریتانیایی که به زبان فارسی آشنا است وسالهایی راهم در افغا نستان سپری کرده و به زبان فارسی سرود و آهنگ هم میخواند، نیز شرکت داشت.
دوکتور نورالحق نسیمی ریئس این سازمان،مهمانان را به حاضرین معرفی نمود واز وزیر امور مهاجرین خواست پیرامون سفر خود به بریتانیا ونتایج ملاقات های خود با مقامات مسوول، معلومات بدهد.جناب اعتباری از جریان سفر خود و ملا قات هایی که با مسوولین در لندن داشت، گزارش مفصلی ارایه کرد ضمن صحبت ها گفت که دوسیه هزاران نفر پناهنده ء افغانستان که تقاضای پناهنده گی آنها پذیرفته نشده تحت بر رسی است و کسا نیکه تحت پوشش سازمان ملل متحد پناهجو نشده اند ومهاجرین اقصادی اند،بازگشت داده خواهند شد.ما، از مقامات بریتا نیایی خواستیم آنعده از پناهنده گانی را که از ساحهء نا امن افغانستان اند،وزنده گی ایشان در خطر است،بطور اجباری بازگشت داده نشوند. و اینکار باید داو طلبانه صورت بگیرد.وزیر امورمهاجرین افزودحدود پنج ملیون مهاجرافغانستان ازکشور های اروپایی و همسایه، ما نند پاکستان وایران بکشور عودت کرده اند.خشک سالی وحشتناکی این سالها افغانستان را تهدید میکند. ونظام زراعتی روبه فروپاشی است جنگلات درنتیجه جنگها وخشک سالیها و قطع درختان ازمیان رفته اند. دهقانان از نتیجهء، فقر دوامدار و خشکسالیها به نسبت نداشتن بدیل زراعتی، به کشت هیرویین و تریاک رو آورده اند با همین دلیل مهاجرینی که از کشورهای همسایه برگشته اند،چون کاریابی ومسکن ومشاغل وجود ندارد،دو باره وطن را ترک گفته اند. و این یک مشکل عمده مردم ما است. وزارت امور مها جرین با وصف تلاشهایش برای تهیه مسکن و کاریابی برای بازگشت کننده گان، چون وزارت های ذیربط ومقا مات محلی با این وزارت همکاری همه جانبه ندارند، مهاجران مجبور به ترک دوبارهء کشور خود شده اند و یا میشوند.......» در پایان سخنرانی وزیر امور مهاجرین، عده ای از شرکت کننده گان محفل، پرسشهایی را مطرح کردند یکی از شرکت کننده گان، ضمن صحبت های خود گفت:« فرو پاشی نظام زراعتی، کمبود آب و برق،اشتغال و مسکن، سبب آواره شدن بیشتر مردم دیگر در این شش هفت سال حکومت آقای کرزی شده است.آن کمکهای چندین ملیارد دالری جامعهء بین المللی میتوانست نظام زراعتی و اقتصادی کشور را به مراتب بهتر از سا لهای جنگ بسازد.اما د یده شد که پول های کمک شده ، به جیب ما فیای جنگ و قدرت های اقتصادی وارد شده از خارج ریخت و به فقر روز افزون مردم کمک کرد. جناب وزیر گفتند که ما از مقا مات بریتا نیایی خواهش کردیم که آنعده از پناهجو یانی را که تقا ضای پناهنده گی ایشان پذ یرفته نشده اما از مناطق نا امن افغا نستان اند، اجبارا به کشور شان باز گشت داده نشوند.ایا منظور شما از این پناهجویان، مردم جنوب و شرق افغانستان نیست یعنی که پناهجویان دیگر مناطق افغانستان باید به زور اخراج شوند ؟
آیا امنیت دیگر مناطق افغانستان همین اکنون رو به وخامت نه گراییده حتی ما شاهد خون ریزی در همین کا بل که هزاران سرباز امریکایی و ناتو حضور دارند، نبود یم که در برگزاری جشن هشتم ثور صورت گرفت؟همین طور نا امنی ها درکندز، بغلان، مزار کاپیسا و.اگر چنین نیست، چرا در مناطقی که به اصطلاح امن است ازکمکهای بین المللی برای باز سازی آن کار جریان نمی یابد که بازهم درهمان مناطق جنگ وپر آشوب،پولها به مصرف میرسد؟»
پرسش دیگر این بود که چرا برای مهاجرینی که خانه ها و زمینهای خود را ازدست داده اند،برای شان خانه وزمین داده نمیشود؟حال انکه ساحه های وسیعی از زمین های مردم را زور آوران، فرما ندهان محلی و مقا مات ارشد دولتی غصب کرده اند ودولت برای اعاده، زمینهای آنها اقدامی بعمل نمی آورد؟ دکتور نورالحق نسیمی پرسید که هزاران نفر از مهاجران افغانستان در زندان های بریتا نیا ودیگر کشور های اروپایی، به جرم نداشتن اسناد قانونی ویا اقامت غیر قانونی بسر میبرند در ملا قات های شما با مسوولین در این باره هم تماس گرفته شد وراه حل چه است؟ پرسش دیگر این بود که دولتهای گذشته در ( سالهای 1980 _1991 ) با وجود مصروف در جبهات متعدد جنگ، برای عده ای از شهر وندان کابل، بلاکهای رهایشی ومواد کوپونی برای مامورین و نظا میان توزیع میکردند.ودولت، با قبول سبسایدی کلان حاصلات زراعتی زارعان را خریداری میکرد و گدام ها از مواد خوراکی پر بود. اما امروز دولت آقای کرزی، با وجود دریافت ملیارد ها دالر کمکی جامعهء بین المللی نتوانسته حتی به مامورین ملکی،مواد کوپونی توزیع کند.وحتی معاش معلمان را به موقع بپردازد. مواد خوراکی مورد ضرورت مردم امروز از کشور های همسایه ایران وپاکستان به کشورما، صادر میشوند ازهمینجاست که دهقانان که حاصلات شان بفروش نمیرسند،به کشت خشخاش وتولید هیرویین دست می زنند.که در امد بیشتر داشته باشند.به همین دلیل است که نظام زراعتی کشور سقوط کرده است.دلیل کوتاه آمدن دولت، در توزیع خانه و اشتغال به مردم ،بخصوص عودت کننده گان واضح است. پاسخ شما بعنوان عضو کابینه حکومت چه است؟
وزیر امور مهاجرین وخانم زاهده شهیدی به پاسخ پرداختند وبحث دامنه داری در زمینه صورت گرفت. خانم زاهده، گفت که با تغیر وضعیت درافغانستان که هروز امنیت رو به وخامت میگذارد، باید پناهنده گان در کیس خود فاکت های جدیدی از جنگ ونا امنی داشته با شند تعداد مهاجرانیکه از کشورهای همسایه و اروپا به کشور برگشته اند، به ملیون ها نفر میرسند و وزارت امور مهاجرین نمیتواند پاسخگوی اینهمه مشکلا ت عودت کننده گان باشد.تا اینکه یک استرا تژی ملی وهمکاری همه جانبهء مسولین ومقا مات محلی وجامعهء جهانی در زمینه نباشد.ما،نمرات خانه بنا به فرمان رییس جمهور،به بسیاری از عودت کننده گان داده ایم واعمار شهرک ها را رویدست گرفته ایم اما این شهرک ها کلینیک،مکتب،آب وبرق،کودکستان وبسیار تامینات اجتماعی دیگرهم نیاز دارد که کار وزارت ما نیست.اقبال حسین، کارمند سفارت بریتانیا مقیم کابل با صراحت در برابر سوال یک خانم گفت که غربیها، بخصوص بریتانیا بیشتر از این نمیتواند حضور مهاجران افغا نستان را تحمل کند اینها باید به وطن خود بر گشت داده شوند. پرسش ها و پاسخ های فراوان دیگری هم مطرح شد که بسیاری از آنها بی پاسخ ماندند و یا پاسخ قانع کننده ای نداشتند زیرا وزیرامور مها جرین دولت اسلامی،شخص بی صلاحیتی در کابینهء دولت است که بیشتر از آن نمیتوانداز سرنوشت پناهنده گان افغا نستان حرف حسابی بگوید.درکشوری که رییس جمهورش صلاحیت اجرایی نداشته باشدو وزرایش معاش چندین هزار دالری بگیرند تا مردمش از فقر وبد بختی جان بدهند،چه توقعی از چنین حکومتی میتوان برد!!