پیام محمد محقق
رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان
ملـــــت شـــــریـــــف افغـــــــانستـــــــان!
ما آرزومند بودیم که افغانستان بعد از طالبان، افغانستان امید و اعتماد، برادری و اخوت باشد. انسان ها آزاد باشند و دست در دست هم برای آبادی این وطن کار کنند. به همین منظور بود که ما همگام با جامعه جهانی از روند جدید در افغانستان صادقانه به دفاع و حمایت برخاستیم.
ما تمام مساعی خویش را در راه ایجاد نهادهای دموکراتیک به کار بستیم. برای مهیا کردن بستر حقوقی و قانونی لازم جهت یک زندگی آزاد و شرافتمندانۀ اجتماعی از هیچ تلاشی فروگذار نکردیم. در پروسه خلع سلاح عمومی پیشگام بودیم در لویه گرجه های اضطراری و تصویب قانون اساسی سهم فعال گرفتیم. در انتخابات ریاست جمهوری در کنار همه اقوام با هم برادر مشارکت نمودیم و برای گذار از دوران آشوب و اغتشاش ناشی از جنگ به یک دورۀ عادی با معیارهای اخلاقی و انسانی لازم، گام های جدی برداشتیم. اما متاسفانه گروه بر سراقتدار، بر خلاف این آرزوی عمومی قدم برداشت در یک مرحله دست به مجاهد زدایی و تصفیه عناصر کارآ و مهم از ساختار نظام زد و سپس به تدریج با دامن زدن مسائل زبانی و قومی فاصله ها و خصومت ها را بین اقوام با هم برادر عمیق تر ساخت و اینک رفته رفته کار به جایی رسیده است که بجایی وحدت ملی هر روز شاهد شکاف های قومی هستیم. به جایی دیموکراسی، رعایت حقوق بشر، نظاره گر بازتولید نظام استبداد قومی هستیم. رئیس جمهور حامد کرزی و حلقه افراطی اطراف او اینک در باطلاق گرایشات قبیله ای سقوط کرده است. و مردم در حال از دست دادن آخرین بقایای امید و اعتماد خود به صلح، دموکراسی، ثبات و امنیت است.
ملت بزرگ افغانستان!
در کنار تلاش برای بازتولید نظام مستبد قومی و تبارگرایی لجام گسیختۀ اداره بر سراقتدار کنونی، بی توجهی و مسئولیت ناپذیریی حکومت در برابر درد و رنج و اندوه هزاران انسان این سرزمین نه تنها فوق العاده ناامید کننده، که خصمانه و غیر انسان نیز بوده است. در بهسود هزاران انسان از خانه و کاشانه خود رانده شده است و صدها خانه به آتش کشیده شده است. و دارای های مردم غارت گردیده و دهها انسان به خاک و خون کشیده شده است. اما رسانه های دولتی و از جمله رادیو تلویزیون ملی، حتی برای یک بار خبر این توحش سازمان یافته را نشر نکرده است. دولت نه تنها هیچگونه مسئولیتی در قبال رنج، اندوه و آوارگی هزاران انسان ساکن این آب و خاک از خود نشان نداده است. بلکه در همدستی آشکار با کوچی های مسلح زمینه ای غارت، تاراج، قتل و آوارگی آن ها را فراهم کرده است.
مردم شریف افغانستان!
اینجانب تمام راه های ممکن را برای جلوگیری از هجوم وحشیانۀ کوچی های مسلح به بهسود، طی کرده ام، در همین راستا تنها یازده نشست با رئیس جمهور کرزی، همراه با سایر رهبران سیاسی جامعۀ هزاره داشته ام. تمام کوشش های خود را به کار بستم تا هم روند کنونی آسیب نبیند و هم از ظلم، تجاوز و آوارگی مردم جلوگیری شود. اما متاسفانه تمام کوشش های من به ناکامی انجامیده است. و دولت نه تنها اراده لازم را برای حل مساله از خود ابراز نداشته اند که جزء به راه خشونت، زور و توحش به چیزی دیگری فکر نمی کنند. اینجانب اینک ناچار شده ام که در اعتراض به این وضعیت و بی توجهی مغرضانه و بی شرمانه حکومت در قبال این خیانت و ابراز همدردی و غم شریکی با مردم داغدیده و آواره بهسود، دست به اعتصاب غذائی نامحدود بزنم. و از ملت شریف افغانستان می خواهم که از هر طریق ممکن اعتراضات مسالمت آمیز و مدنی خود را، راجع به وضعیت آشفته کنونی و فساد و تبارگرایی وحشتناک حکومت و تجاوز وحشیانه کوچی های مسلح در بهسود ابراز نمایند. زیرا این گروپ های تجهیز شده تحت نام کوچی ممکن است بسراغ بسیاری از مناطق دیگر بروند.
خواهران و برادران!
اوضاع سخت و دشواری است. حلقات مشخصی در ادارۀ بر سر اقتدار کنونی، قصد دارند که با تشدید آشوب و اغتشاش، نظام استبدادی، تکصدای و تک قومی گذشته را سر از نو تجدید کند. اداره کنونی در جهت نابودی امید و اعتماد مردم گام بر می دارد. به تعلقات نژادی و طایفوی دامن می زند. و با برجسته کردن شکاف های قومی و نژادی، وحدت ملی را در کشور نشانه رفته است. اینجانب اعتصاب غذا را به عنوان یگانه راه اعتراض مسالمت آمیز ادامه خواهم داد و از شما می خواهم که تسلیم گذشته گرایی و رجعت طلبی دستگاه بی کفایت کنونی نگردیده و شجاعانه در دفاع از صلح، دیموکراسی و قانون اساسی وارد میدان شوید.
ادامه روند موجود به نفع هیچکس نیست و اتخاذ سیاست های برتری جویانه و خشونت و تشدد علاوه بر اینکه وحدت ملی را میشکند و ملت را تپاه می کند، دولت و نظام را متلاشی می کند و حیثیت و آبروی جامعه جهانی نیز خواهد رفت. من از جامعه بین المللی می خواهم که مماشات و سکوت را در برابر جنایت های جاری در بهسود که مقصر اصلی آن حکومت می باشد کنار نهاده و حکومت را به رعایت حداقل از هنجارها و معیارهای قانونی و انسانی وادار سازد.
والسلام
حاجی محمد محقق
رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان
مورخ 28/4/1387
بالا
بازگشت