گزارش «اصالت» از جریان محفل بزرگداشت از هشتادمین سالروزِ تولدِ زنده یاد رفیق ببرک کارمل و ۴۴ مین سالگردِ تأسیس (ح.د.خ.ا.)
تاریخ و یادآوری از کارنامه بزرگان تاریخ، هم دل انگیز است و هم انگیزه ای برای تربیت و پرورش انسان. اگر هشیارانه درباره تاریخ بیندیشیم و خردمندانه بكوشیم تا آنرا بفهمیم، می توانیم از آن در زندگی بهره های بسیار ببریم. هر انسانی سرگذشتی دارد كه داستان زندگی گذشتۀ اوست. كارهایی كه از انسان سر میزند و رویداد هایی كه برایش رخ می دهد، سرگذشت او به شمار می آید. این سرگذشت با دو طریق ماندگارمیشود :
نگهداری و قدرشناسی از کارنامه بزرگان و نوشتن و گرامی داشت از كارهای انجام شده.
تاریخ در حقیقت، گزارش زندگی گذشته انسان است، یعنی چیزی بسیار فراتر از سرگذشت فردی. برای همین است كه در تاریخ همیشه رخدادهای بزرگ، به همه ملت تعلق دارد وابسته است، مطرح می شود. مانند آزادی و آزادگی، جنگ و صلح، تجاوز و تعرض، دیکتاتوری و زورگویی، استقلال و استقلال طلبی، خدمتگزاری و مردم سالاری، اشغال و اشغالگری، کشتن و بستن و بردن، شكست و پیروزی، پیشرفت و پس رفت، فرمانروایی و حاکمیت جبری، آئین و عقیده، داد خواهی و مبارزۀ دوامدار، ستمگری و ستم پیشگی، كشور گشایی و . . . به مردانی كه ازخود کارنامه های جاودانه بجا گذاشته اند، آنانرا مردان بزرگ تاریخ مینامند. اهمیت تاریخ درچیست ؟ دلبستگی ذهن كنجكاو انسان به جستجوگری در گذشته ها، شناخت علل پیشرفت یا پس ماندگی مردمان گذشته و كنونی، افزایش تجربه در زندگی كنونی و آینده، یادآوری از مردان بزرگ تاریخ و بد نامی ستمگران و بیدادگران، آموختن درس میهن دوستی، فداكاری و خدمتگزاری به ستمدیدگان، اثر بخشی فراوان در زندگی فردی و اجتماعی، ستایش و بزرگداشت از مردان خوشنام تاریخ، الهام از کارنامه های ماندگار و جاودانه بزرگان تاریخ . . .
بعضی بر این باورند، تاریخ مجموعۀ حوادثی است كه از آغاز فعالیتِ اجتماعی انسان در زندگی وی روی داده است، اما برخی دیگر عقیده دارند كه تاریخ چون آینه یی است كه گذشته را در برابر چشمان نسل بعدی منعكس می كند.
هر تعریفی كه از تاریخ ارایه دهیم، اصل رسالت تاریخ بدون تغییر باقی خواهد ماند و آن اینكه تاریخ یك پدیده ساكن و خاموش نیست، تاریخ در حال حركت از حوادث و پیشامدها و تغییرات پدید آمده به دست انسان است و او خواه ناخواه مجبور بوده است برای دگرگون كردن محیط اجتماعی خویش تلاش كند و شرایطی به وجود آورد تا بتواند رشد كند، پیش برود، حتی بجنگد یا با طبیعت پیرامون خود وارد نزاع شود و موانع موجود در پیش پای خود را دور كند. آنچه امروز بشریت بدان دست یافته است آسان و بی رنج فراهم نشده است. این دستاورد بشر حاصل تلاش، مبارزه و ستیز انسان و جنگ های خونین است كه در این رهگذر بسی جان فدا شد تا تاریخ به روند خود ادامه دهد.
تاریخ سرزمین مرد آفرین ما شخصیتهای سیاسی و چهره های ممتاز و خوشنامی دارد كه می توان از زوایای مختلف به زندگی شخصی و سیاسی شان نگاه كرد و از زندگی و کارنامه های جاودانه آنان بدون در نظرداشت تعلقات، خوشبینی، وابستگی و سوء استفاده، تجلیل و گرامی داشت صورت گیرد، شخصیت هایی كه نقشی پُررنگ در معادلات سیاسی، اجتماعی و تاریخی سرزمین مان بازی كرده‌اند و نمی‌توان به سادگی از پهلوی نام و كارنامه سیاسی آ نان گذشت.
یکی ازین شخصیتهای بزرگ تاریخ معاصرسرزمین ما زنده نام (ببرک کارمل) است که با اندیشه های والای انسانی، با کارنامه های میهن پرستانه عمری را در مبارزه برعلیه ظلم و استبداد سپری نمود و از خود کارنامه های ماندگاری بجاگذاشت.
(ببرک کارمل) شخصیتِ بزرگ و محبوب تاریخ معاصر افغانستان بود که برای رهایی زحمتکشان کشور از یوغ ظالمانه ارتجاع و امپریالیزم مردانه و بی باکانه مبارزه خستگی ناپذیر را هدایت و مدیریت نمود و با رهبری خردمندانه و عالمانه اش حزب دموکراتیک خلق افغانستان را به سازمان نیرومند و پُرتوانی تبدیل نمود که بهترین و صادقترین فرزندان این مرز و بوم به دور آن حلقه زده و هران آماده خدمتگزاری و جانفشانی بودند. امروز مردم زحمتکش وطن نبودش را در صحنه سیاسی کشور عملا درک و احساس مینمایند.
کمیسیون تجلیل و بزرگداشت از هشتادمین سالروز تولد زنده نام (ببرک کارمل) و چهل و چهارمین سالگرد تاسیس حزب دموکراتیک خلق افغانستان مصمم بود که همه متحدانه و یکپارچه ازین روزهای تاریخی تجلیل نموده آزادگی را به نمایش میگذاریم.
شاعری میفرماید:
سلام و درود خویشرا
به نام پرشکوهی آزادی
به قامت بلند مردانگی
که ازجلال و شکوهمندی اش
بشارت زندگی و شگفتن جوانه ها میرسد
تقدیم میکنم.
هزاران درود گرم خویشرا
به نام جاودانه آزادی
که یادگار خون رفتگان ماست
بر روی سبزه های زرد و خشکیده چمن
و میراث بجا مانده یی آزادگان است
تقدیم میکنم . . .
ما صداقتمندانه، شرافتمندانه و رفیقانه در همه پیامهای منتشره و بخصوص در اخرین اعلامیۀ کمیسیون موظف با صراحت و صداقت گفتیم :
کمیسیون تجلیل و بزرگداشت ازین شخصیتِ نامی سرزمین مردآفرین ما بدون درنظرداشتِ استفاده های نامشروع، جاطلبی های مقطعی، تخریب و توهین همرزمان بلند اندیش دیروزی که به هر گروپ و جناح های سیاسی که ارتباط دارند، میخواهد گرامی داشتی صورت گیرد.
ما معتقدیم که تهمت و اتهام و دروغ پردازی و کج فکری در برابر اعضای خانواده سیاسی دیروز گناهی است نا بخشیدنی، جرمی است مشهود و معلوم. کمیسیون موظف که فقط و فقط تصمیم تجلیل ازین مرد غرور مند تاریخ سیاسی کشور را دارد به هیچ نام و عنوانی به هیچکسی اجازه نخواهد داد تا از نام زنده نام (کارمل) بزرگ استفاده ی ناجایز و نامشروع صورت گرفته و تحت این نام به رفقای ارجمند حزب ما، ح.د.خ.ا.، تاخت و تازهای منفعت طلبانه و مطرح شدن در آینده سیاسی و نیک اندیشی رفیقانه خلل وارد شود.
اگر ما امروز شکررنجی های مصلحتی و گیله و گزارهای مقطعی و ناچیز داریم این به آن معنی نیست که ما خدای ناخواسته دشمنی و آشتی ناپذیری داریم.
ضرب المثل معروف است که میگوید:
آب اگر صد پاره گردد باز باهم آشناست و یا گفته اند:
درجوی که آب رفته باشد بازهم میرود.
ما از عمق قلب به تمام رفقای عزیزما که در هر گروپ و تشکلی فعالیت دارند احترام عمیق داشته و باور داریم که در دوستی، هم اندیشی، همفکری، همرزمی و همگرایی ما کوچکترین خللی وارد نشده و نخواهد شد. کمیسیون موظف تصمیمی جز از تجلیل شایسته و گرامی داشت باعظمت از این شخصیتِ بی مانند جریان چپ دموکراتیک کشور، هدف و مرام دیگری نداشته و تعدادی نا آگاهانه میخواهند آب رابه جوی بیگانه بریزند. ما در فراخوان و پیامهای متعدد از تمام خانواده بزرگ سیاسی صمیمانه و شرافتمندانه تقاضا نمودیم که بیایید ازین روز تاریخی همه یکجا و متحد تجلیل به عمل آوریم. ولی تعدادی از دوستان موضوع را طور دیگری برداشت نموده و حسن نیت مارا متوجه نشدند.
کمیسیون موظف با صراحت اعلام میدارد که هدف سترگ ما فقط و فقط تجلیل بی نظیر ازین روز تاریخی است و بس. و عقب نیت شریفانه ما هیچگونه خود خواهی، کوتاه فکری، چهره و نهادهای دیگری وجود ندارد. یکبار دیگر رسماً اعلام میداریم، کمیسیون تجلیل و بزرگداشت از هشتادمین سالروز تولدِ زنده یاد رفیق (ببرک کارمل) که وظیفه اش تنها و تنها برگذاری محفل و تجلیل شایسته از هشتادمین سالروز تولد آن بزرگمردِ تاریخ معاصر افغانستان میباشد، یک کمیسیون دایمی و سیاسی نبوده، بلکه وظایف اش با ختم این محفل باشکوه به پایان میرسد.
ما یکبار دیگر از رفقای حزبی مان دعوت به عمل می آوریم تا با شرکت شریفانه و نجیبانه شان در رنگینی، عظمت و تجلیل شایسته از تولد مرد کار و پیکار (کارمل) عزیز و سالروز تاسیس حزب ما، حزب دموکراتیک خلق افغانستان (حزب وطن)، مارا یاری و همیاری نمایند. سهم فعال در این بزرگداشت و حمایت از آن معیار و ملاک صداقت و وفاداری ما به آن بزرگمرد است !
بشنو پیام ما
ما کشتگان راه خداییم غم مدار
پاینده ایم و این آخر کلام ما
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده ی عالم دوام ما.
اما تعدادی از رفقا نه تنها به خواست کمیسیون لبیک نگفتند، بلکه از نشر پیام ها و اعلامیه ها نیز خودداری نموده و به رفقا هدایت دادند که از شرکت درین محفل دوری نمایند.
زمزمه های از این قبیل شنیده میشد که کمیسیون موظف، هدف تجزیه تشکلها و گروپهای دیگر را دارد.
کمیسیون موظف در روز بزرگداشت حزب و یا سازمان جدیدی را اعلام میکند.
یا عقب این کمیسیون اشخاص و سازمانهای دیگری سنگر گرفته اند.
و یا گفته میشد که کمیسیون توان گرامیداشت ازین روزهای تاریخی را ندارد و غیره و غیره.
حتی در استانه تجلیل ازین روز تاریخی یکی از تشکلهای جدا شده از بدنه حزب پا را ازین فراتر گذاشته و طی اعلامیه ی مینویسد:
". . . در برابر هرگونه تمایلات شخصیت پرستی، رفیقانه هوشدار میدهد که این امر فضای نسبتاً مناسب سیاسی را که در اثر تلاشهای دومدار رفقا برای تشکل چپ افغانی در یک سازمان بزرگ به وجود آمده است مخدوش خواهد ساخت . . ."
این اعلامیه نمیگوید که این همه تلاش توسط کی و به ابتکارِ کدام نهاد سیاسی بوجود امده است؟
و کدام "فضای مناسب سیاسی" که این گروپ ابتکار و تلاش بخرچ داده است - که ما اگاه نیستیم ؟.
اگر منظورش از تفاهم اخیر نهضت فراگیر و حزب متحد ملی است، پس سهم این تشکل در آن چقدر است؟ مارا بیاد ضرب المثل معروف میاندازد، که "شخصی را به شهر نمیگذاشتند و او میگفت – لباسهایم را بخاطر شستشو بخانه قاضی شهر ببرید".
و یا میگویند: "جشن و شادی از مندوخیل و رقص و پایکوبی را علی خیل مینمایند".
و یا گروپ های خورد و کوچک دیگر فقط در صفحات اینترنیتی اش از آغاز فعالیت مجدد حزب دموکراتیک خلق افغانستان و از احیاء و بازسازی حزب حرف میزنند. دیگر مشکل است که صفوف رزمنده و جان به کف حزب ما به سخنان میان تهی و وعده های سر پلوان باور داشته باشند.
ما همانطوریکه در اعلامیه گفته بودیم یکبار دیگر در بیانیه اساسی که در روز تاریخی گرامی داشت توسط رفیق فضلی ایراد گردید، با صراحت اعلام شد که : "ازین تریبون باشکوه اعلام میداریم که وظایف کمیسیون تجلیل و بزرگداشت از هشتادمین سالروز تولد زنده یاد رفیق (ببرک کارمل) با ختم همین محفل به پایان رسیده و کمیسیون را رسماً منحل اعلام میداریم."
اینجا جای دارد که بگوئیم - ما به هدفی والا و سترگی که میخواستیم رسیدیم.
زمانیکه رفقای ما تارنمای «اصالت» را بزرگوارانه و وطنپرستانه به کارمل بزرگ و فرزندِ اصیلِ خلق افغانستان و رهبر زحمتکشان کشور اهداء نمودند، تعدادِ زیادی رفقا از حزب دموکراتیک خلق افغانستان و رهبر خردمند آن زنده نام (کارمل) حرفی برزبان نمی آوردند.
بعد از یکنیم دهه فضای یخ بسته و کرختی که در مورد حزب و رهبری آن بوجود آمده بود و بار دیگر به پروسه سیاسی و میهنی تبدیل گردیده است.
یکبار دیگر نام حزب و رهبری و تصویر رفیق زنده یاد (کارمل) و پرچم حزبی در سر فهرست و در صفحات اول نشریه های مترقی قرار داده شد.
بتاریخ بیست و هشت دسمبر رفقای ما ازین رویدادهای تاریخی تجلیل نموده و نشریه های حزبی و میهنی با نشر مطالب جالب علمی و نمایش ویدیوهای تاریخی و سیاسی افتخار آفریده اند.
تحرک همه جانبه در مسیر وحدت خواهی، متحد طلبی و تشکل سیاسی و حزبی بچشم میخورد، و آرزو داریم که این تحرکات وطنپرستانه و رفیقانه منجر به وحدت سراسری و تشکل ملی شده و وطن ازین سیه روزی و فلاکت نجات یابد. اُمیدواریم که تفاهم نامه ها و توافق نامه ها به یخ نوشته نشده باشد و به آفتاب گذاشته نشود و این اقدامات بزرگ و سترگ با متانت و صدافت به پیش برود.
هدف و مرام ما بجز از تشکل سراسری و وحدت حزبی چیزی دیگری نیست. بگزار رفقای ما درین راستا پیشگام و پیش قدم شده و غرورمندانه و با افتخار این راه را بپیمایند. در چنین حال و احوالی که کشور در آتش جنگ و قدرت پرستی میسوزد وظیفه و مکلفیت نیروهای مترقی چیست؟ بیائید صادقانه و شریفانه بخاطر اشک و آهی مردم ستم دیده کشور دست وحدت و همدلی همیشگی بطرف هم دراز نموده و کینه و کدورتهای گذشته را به فراموشی سپرده و دست یکدیگر را به گرمی بفشاریم.
خبر شهادت انسانهای بی گناه دل تمامی انسان های آزاد اندیش را به درد و رنج آورده و اشک از دیدگان جاری میكند، اشك و رنجی كه تنها از دیدگان و دل كسانی جاری میشود كه خود را بخشی از بدنه جدا ناپذیر هستی انسان وطن می‌دانند.
ما باز هم ندایی رفیقانه سر داده میگوئیم: رفقای گرامی و همرزمان عزیز! بیائید به پاس خون هزاران شهید به خاک خفته حزب ما، حزب دموکراتیک خلق افغانستان (حزب وطن)، از بدگمانی و بدبینی دوری جسته زیر یک سقف در خانۀ واحد و مشترک پُرافتخارمان تحتِ یک درفش واحد حلقه زده و به همه ثابت بسازیم که اختلافات و شکررنجی ما در حدودی نیست که بر منافع وطن، بر رنج بیکران زحمتکشان، بر آه و ناله یتیمان و بیوه زنان و گرسنگان غالب گردد و ما مردان سیاست، ترقی، نجات و خدمت به میهن و هم میهنان خویش هستیم.
سرانجام روز دوشنبه بیست و نهم دسمبر، ما در شهر آرنهم هالند شاهد تجلیل پُرشکوه بمناسبت هشتادمین سالروز تولد زنده یاد رفیق ببرک کارمل و چهل و چهارمین سال تأسیس حزب دموکراتیک خلق افغانستان بودیم. محفل طوری ترتیب و تنظیم گردیده بود که هر شرکت کننده را به تحسین و آفرین وامیداشت. سالون به بهترین وجه آراسته شده بود. پخش آهنگهای میهنی، میز هیأت رئیسه، عکسهایی بزرگی از رفیق کارمل با گذاشتن سبد های بزرگی از گل بپای آن و همچنان تنظیم میز سخنرانی، شعار ها و سخنانی با ارزش رفیق کارمل بروی پارچه های سرخ با رنگ سفید نوشته شده به عظمت و خودنمایی سالون افزوده بود.
در آغاز محفل رفیق فضلی پشت میز خطابه قرار گرفته و با سخنان کوتاه مهمانان را خوش آمدید گفته و از رفقا صمیمانه تقاضا نمودند که در جاهای تعیین شده تشریف ببرند.
سپس رفیق گران ارج نبی غروال منحیث یکی از سابقه داران حزب با یاد آوری خاطراتِ شیرینی از رفیق کارمل در گرمی محفل افزودند.
بعداً رفیق غروال از رفیق فضلی خواهش نمودند که مجلس را رسماً آغاز نموده و بیانیۀ اساسی را قرائت نمایند. رفیق فضلی عقب میکروفون قرار گرفته با تشکر از یادآوری خاطرات رفیق غروال همرزم و یار دیرین و نزدیک رفیق ببرک کارمل و یکی از سابقه داران ح.د.خ.ا.، از ایشان قلباً تشکر نمودند. رفیق فضلی در آغاز بیانیه اساسی گفتند:
در نخست به پاس ارجگزاری از شهیدان گلگون کفن و رفتگان حزب ما، ح.د.خ.ا.(حزب وطن)، روانشاد شهید نورمحمد تره کی، زنده یاد ببرک کارمل، روانشاد شهید استاد میر اکبر خیبر و روانشاد شهید دکتور نجیب الله و سایری رفتگان و شهیدان راه آزادی، دموکراسی، ترقی و عدالت اجتماعی که بخاطر خوشبختی و سعادتمندی مردم مظلوم کشور رسالتمندانه رزمیدند و قهرمانانه جام شهادت نوشیدند یک دقیقه سکوت را اعلام میداریم.
رفقا و دوستان عزیز،
ما امروز متحدانه و یکپارچه در بزرگداشت از روز تاریخی قرار داریم که جاودانه مرد بزرگ و رهبر پرافتخار زحمتکشان کشور درین روز پا به عرصه گیتی گذاشت و با کارنامه های جاویدانه و ماندگارش سرانجام به ابدیت پیوست. بلی، ما در آستانه تجلیل و گرامی داشت از روز تاریخی تولد زنده نام ببرک کارمل رهبر خردمند و مرد بزرگ تاریخ این مرز و بوم قرار داریم.
رفقای عزیز و همرزمان گرامی !
امروز اگر کارمل گرامی در بین ما نیست رهنمودها، اندیشه و تفکر، کارنامه های ماندگار، تزس های استقامت دهنده، بیانیه ها و فرموده های ارزشمند این رهبر محبوب، مارا در همه موارد رهنمایی و همیاری مینماید، (کارمل) مرد بزرگی بود که خوشبختی خود، خانواده و رفقای حزبی اش را در خوشبختی و نیکنامی مردم افغانستان جستجو مینمود. باری (کارمل) گرامی در اجتماع نظامیان حماسه آفرین قوای مسلح کشورفرمودند:
((افتخار و سربلندی شما رزمندگان پرشور و انقلابی در بوجود آوردن جامعه فارغ از ستم طبقاتی، تامین زندگی ابرومند به مردم کشور، تهیه نان و مسکن و مکتب به فرزندان گرسنه و یتیم میهن، دفاع از تمامیت ارضی، حاکمیت ملی و استقلال سیاسی افغانستان نهفته است. امروز شما افسران و سربازان قوای مسلح بخاطر خوشبختی، سعادت و سربلندی مردم در جبهه های گرم نبرد برعلیه اجیران بیگانه صفت داخلی، باداران منطقوی و پلانهای شوم امپریالیزم و ارتجاع - قهرمانانه میرزمید و کارنامه های انقلابی شما زینت بخش تاریخ معاصر این مرز و بوم خواهد شد و شما رزمند گان سرسپرده میهن همبستگی میلیونها رنجکشیده یی میهن تانرا با خود دارید...)).
رفیق فضلی در قسمت دیگر بیانیه شان گفتند:
حزب دموکراتیک خلق افغانستان تحت قیادت رهبرمحبوبش (ببرک کارمل) خدمات ماندگار و فراموش ناشدنی را به کشور و مردم ستم دیده میهن انجام داد. ما درینجا به صورت فهرست گونه یکتعداد از خدمات ارزشمند این دوره را به صورت فشرده تذکر میدهیم :
- حاکمیت به طبقه محروم و ستم دیده تعلق داشت وعملآ زحمتکشان در تعیین سرنوشت شان خود تصمیم میگرفتند و با تأسیس اتحادیه های کارگری و دهقانی از حق و حقوق سیاسی و اجتماعی همه جانبه برخوردار گردیدند. در کشور اتحادیه های صنفی، اتحادیه پیشه وران، اتحادیۀ کوپراتیفها، سازمان دموکراتیک جوانان، سازمان دموکراتیک زنان، سازمان صلح، همبستگی و دوستی ج.د.ا. اتحادیه های روشنفکران مبتکر، اتحادیه نویسندگان، اتحادیه ژورنالیستان، اتحادیه هنرمندان، شورای علما و روحانیون و غیره تشکیل گردید. نیروی این سازمانها و تاثیرات آنها بر زنده گی اجتماعی دایماً افزایش می یافت. همه این سازمانها در جبهۀ ملی پدروطن که ممثل اتحاد و وحدت همه نیروهای وطنپرست افغانستان بود، عضویت داشتند. همۀ اینها در مجموع مظهر مشخص مشی حزب در جهت رشد دموکراسی واقعی در شرایط انقلاب ملی- دموکراتیک بود.
- شورای انسجام ملیت هزاره، شوراهای اقوام و قبایل ملیتهای گوناگون با هم برادر کشور و سهم دادن همه اقوام و ملیتهای ساکن کشور در حاکمیت دولتی و سازمانهای اجتماعی.
- تغییر بنیادی در زندگی اجتماعی و اقتصادی مردم ساکن کشور و بخصوص مناطق که تحت حاکمیت دولت قرار داشت و حکومت میتوانست به دور از توطئه، دسیسه، سبوتاژ، خیانت و جنایت اجیران وطنفروش کارهای مثمر و ثمربخشی را به انجام برساند.
- خدمات ارزشمند در بخش نوسازی، ساختمان، تغییر همه جانبه در شهرسازی، پل و پلچک سازی، راه و سرک سازی، احداث شفاخانه ها، کلینیکها، مکتب ها، پوهنتون ها، کتابخانه ها، پارکها، سکتورهای خدمات دولتی . . . صورت گرفت.
- عرضه خدمات صحی رایگان به تمام مردم کشور بدون در نظرداشت قوم، ملیت، زبان، دین و مذهب، در تعداد بستر شفاخانه ها ۸۴ فیصد و در تعداد دوکتوران ۴۵ فیصد افزایش بعمل آمده بود.
- احداث فابریکه های تولیدی، خدمات تقریبا رایگان ترانسپورتی شهری، تأسیس سکتورهای ترانسپورتی حمل و نقل دولتی، احداث بند های آبرسانی، کانالیزاسیون های شهری، بند های آب و برق و تمدید کیبل های برق آبی، حرارتی و دیزلی در اکثر شهرهای کشور . . .
- تهیه مواد کوپونی، ایجاد فروشگاه های تعاو نی و همه گانی، نصب و به کار اندازی تلفونهای شهری (سکه انداز) به کارگیری بسهای برقی برای اولین بار در تاریخ کشور، غرفه های عرضه ی نان دولتی بخاطر جلوگیری از قیمتها در تمام نقاط شهر کابل، ایجاد کورسهای سواد آموزی همه گانی، تاسیس کتابخانه های شهری در اکثر شهرهای کشور و در ادارات دولتی بخاطر ارتقای سطح معلومات عمومی مردم، به کار گیری مغازه های سیار عرضه مواد زراعتی از طریق کوپراتیفهای دهقانی، ارتقای کیفیت مواد تولیدی فابریکات...
- رشد قابل ملاحظه یی در تیراژ روزنامه ها، جراید و مجلات بوجود آمد. تیراژ سالانه روزنامه ها در طی مدت زمان زعامت رفیق ببرک کارمل نزدیک به چهار بار و حجم نشرات رادیو و تلویزیون بیشتر از سه بار افزایش یافته بود. تنها دربخش نشرات تلویزیون هفته بیش از هفتاد ساعت و رادیو هفته سه صد ساعت افزایش به عمل آمد. باید خاطرنشان ساخت که نشرات وسایل اطلاعات جمعی برای نخستین بار در تاریخ کشورما بزبانهای بسیاری از اقوام و ملیتهای افغانستان صورت میگرفت. رادیو در فریکانسی های مختلف به زبانهای پشتو، دری، ازبکی، ترکمنی، بلوچی، نورستانی، پشه یی، انگلیسی، اردو و زبانهای دیگر نشرات میکردند.
- دهقانان روز تا روز از لحاظ خدمات ستیشن های میکانیزۀ زراعتی، کود کیمیاوی، تخم بذری و ادویۀ ضد آفات نباتی تامین میگردید. در کشور ما مواد اساسی غذائی بحد کافی وجود داشت. حزب و حکومت به رشد اشکال مختلف تعاون متقابل اقتصادی، کوپراتیفهای مصرفی تهیه و فروش تولیدی اهمیت زیاد را قائل بود. در سالهای اخیر زعامت رفیق (ببرک کارمل) ۳۰۸ کوپراتیف زراعتی ۱۳۸ کوپراتیف مصرف و پیشه وری و ۱۴۰ مغازۀ کوپراتیفی ایجاد گردیده بود. برای بهتر زیستن تولید بیشتر ضرورت بود و درین امر نیز عدم موجودیت شرایط صلح آمیز و جنایات ضد انقلاب دشواریهای زیاد را بوجود می آورد. با آنهم حاکمیت حزب و دولت دموکراتیک تحت زعامت زنده یاد رفیق (ببرک کارمل) همه اقدامات لازم را در حدود توان خویش برای بهبود زندگی مردم انجام داد.
- در دوران زعامت رفیق (ببرک کارمل) سه مرتبه در مزد کارگران و کارمندان سکتور دولتی افزایش بعمل آمد، دولت جهت سبسایدی برای حفظ سطح ثابت قیم کالاهای مورد ضرورت اولیۀ کارگران و کارمندان و حمل و نقل اهالی در ترانسپورت شهری تخصیصات بزرگ را به مصرف میرساند. قیم خریداری پختۀ خام و لبلبو از دهقانان سه مرتبه افزایش یافت. قیمت کود کیمیاوی تنزیل حاصل نمود. این تدابیر به افزایش تولید محصولات زراعتی و درآمد بخش قابل ملاحظۀ دهقانان کمک کرد. توده های مردم از لحاظ کار و مواد غذائی تامین میگردید.
- امحای بیسوادی اهالی صورت گرفت. بیشتر از یکنیم ملیون نفر کورسهای سواد آموزی را بپایان رسانده و بیش از پنجصد هزار نفر در کورسهای مذکور مشغول سوادآموزی بودند.
- برای نخستین بار یکتعداد پرورشگاه ها، کودکستانها و استراحت گاه ها برای کودکان، نوجوانان و کارگران در کشور ایجاد شده بود. زنان با حقوق مساوی دوش به دوش مردان در موسسات و فابریکه ها و به خصوص در مبارزه علیه ضد انقلاب مسلح کار و پیکار میکردند و حماسه می افریدند.
- برای نخستین بار گام نوینی در جهت جلب هرچه وسیعتر توده های زحمتکش جهت اشتراک در امور ادارۀ دولتی بدرجه اول در محلات برداشته شد. قانون ارگانهای محلی قدرت و ادارۀ دولتی ج.د.ا. به تصویب رسید. مطابق به این قانون نماینده گان واقعی مردم در شوراهای ولایات، ولسوالیها، شهرها، علاقه داریها و قریه ها از طریق دموکراتیک و آزاد قبل از همه بحیث کاندید های جبهه ملی پدروطن که همه سازمانهای اجتماعی توده یی کشور و تمام نیروهای وطنپرست و ملی را دربر میگیرفت، انتخاب میکردند. شوراهای نماینده گان مردم و کمیته های اجرائیۀ آنها ارگانهای نوین حاکمیت و ادره در محلات بود. در ترکیب آنها وطنپرستان همه ملیتها، اقوام و قبایل شامل میگردیدند.
رشد وارتقای بی سابقه کمی و کیفی قوای مسلح – درین زمان برای نخستین بار تعداد نیروهای مسلح کشور به پنجصد هزار نفر ارتقاء نموده و دارای احضارات عالی محاربوی بی مانند گردید.
قوای مسلح با داشتن سلاح و تجهیزات مدرن و یکی از بهترین قوای نظامی منطقه به حساب میرفت. قوای هوایی با داشتن بیش از یکهزار بال طیاره های محاربوی بم افگن، شکاری، ترانسپورتی و هلیکوپتر های محاربوی و ترانسپورتی در هرگونه شرایط آماده دفاع از استقلال ملی، تمامیت ارضی و حاکمیت دولتی بود. قوای راکتی نیروهای مسلح با داشتن انواع راکتهای دافع هوا، راکتهای سکاد، لونا، اوراگان و پیچور آماده دفاع از میهن دوست داشتنی شان بودند. قوای زرهی با داشتن بیش از هشت هزار چین تانکهای تی ۵۵، تی ۶۲، بی ایم پی های محاربوی، زره پوشهای مختلف النوعی ازجمله ۷۰ پی پی و هشتاد پی پی آماده محاربه و حماسه آفرینی بودند.
چنین بود که قوای مسلح نیرومند کشور پانزده سال متواتر در مقابل جنایت کاران داخلی، دسیسه، سبوتاژ و مداخلات علنی ارتجاع و امپریالیزم مقاومت ماندگاری از خود بجا گذاشتند و نیروهای پرتوان قوای مسلح کشور در نبردهای ظفرمند جلال آباد، خوست، پکتیا، پکتیکا، لوگر (تنگی واغجان) قندهار، دره سالنگ . . . حماسه های جاودانه آفریدند. درین میان اعضای حزب ما قهرمانانه و شجاعانه در صفوف قوای مسلح بدون کوچکترین امتیاز اضافی مادی و معنوی جان های شیرین شانرا بخاطر دفاع از وطن قربانی نمودند که یاد و خاطره این دلیران از جان گذشته گرامی باد.
درین روز تاریخی موضوع که بیشتر از همه امید را در قلب ها و اشک شوق را در چشم ها جاری نمود پیام های تیلفونی اعضای پُرافتخار و صدیق حزب دموکراتیک خلق افغانستان از کشورهای آمریکا، ایران، پاکستان سویدن . . . و بخصوص پیام ها امتنانیه بخاطر گرامیداشت ازین بزرگداشت تاریخی از داخل کشور و از شهرهای کابل، جلال آباد، فاریاب، لغمان . . . بود که در جریان محفل زنگ میزدند و درد دل مینمودند و همه پیامها با مایک میز خطابه وصل و به تالار پخش و نشرمیگردید، هر پیام با شوق و علاقمندی خاص استماع و با کف زدنهای پُرشور و متواتر رفقای حاضر در میتنگ بدرقه میگردید و به گرمی بیش از بیش محفل می افزود. رفقای داخل کشور با متانت و با قلب پُر از صفا و صمیمیت از حزب و از رهبر خردمند شان رفیق (کارمل) یادآوری نموده و از وفاداری و مبارزه بی امان و قاطع سخن میگفتند و پیروزی و بهروزی رفقا را در اتحاد و همبستگی سراسری میدیدند. (پیامهای تیلیفونی داخل و خارج از کشور بعداً از طریق «اصالت» به دست نشر سپرده میشود)
در قسمت بعدی سخنرانی گرم و علمی رفیق امین الله مفکر امینی، شاعر و نویسندۀ غربت نشین وطن که از آنسوی اقیانوس ها یعنی از ایالات متحده آمریکا که قبلآ در سی دی ثپت گردیده بود و در جریان محفل به نشر رسانده شد مورد استقبال و تشویق بی حد حاضرین و کف زدنهای ممتد قرار گرفت.
رفیق مفکر امینی از صداقت، متانت و شرافت اعضای حزب با تحلیل همه جانبه حرف میزد.(بیانیه ی رفیق مفکر بعداً از طریق «اصالت» نشر میشود)
همچنان جوان با احساس و پُرنشاط خسرو عامل بیانیه پُرمحتوا و عالمانه پدر بزرگوارش رفیق سرور عامل را که از کشور پاکستان فرستاده شده بود به پیشگاه حاضرین قرائت نمود و مورد تائید و تشویق خاص رفقا قرار گرفته با کف زدنهای ممتد استقبال شد. (متن بیانیه ی رفیق عامل نیز بزودی از طریق «اصالت» به دست نشر سپرده میشود)
سخنران دیگر مجلس رفیق گنجعلی عبدالله یکی از برگزار کنند گان محفل بود که بیانیۀ اختتامیۀ مجلس را باید قرائت مینمود، ولی بنا بر کمبود وقت و به درخواست خودش از قرائت آن صرف نظر نموده و به چند دقیقه صحبت شفاهی بسنده نمودند که با کف زدنهای گرم حاضرین استقبال شد.
بخش اول برنامه با خوانش یک پارچه شعرِ انقلابی به زبان پشتو از جانب رفیق فضلی پایان یافته و از مهمانان تقاضا گردید که برای صرف غذا تشریف ببرند.
بخش دوم با نغمه های دلانگیز موسیقی و آهنگهای ملی و میهنی آغاز و به شکوهمندی و جلال محفل افزوده شد. میگویند: موسیقی، به هر نوا و صدایی گفته می شود که شنیدنی و خوش‌آیند باشد و انسان یا موجودات زنده را دچار تحولی کند.
موسیقی یعنی هنر بیان احساسات توسط صداها. صدا در صورتی موسیقی نامیده می شود که بتواند ارتباط میان اذهان ایجاد کند و مرزی از جنس انتزاع آن را محدود نکند. موسیقی نه تنها فكر و روح ما بلكه جسم‌ِ ما را نیز تحت تأثیر قرار می دهد، می تواند جسم را برای مبارزه با سرسختانه ترین موانع‌ِ موجود آماده سازد، می تواند قدرت قوت قلب هر انسانی را تقویت كند، می تواند او را به آرامش برساند و می‌تواند رضایت را به او هدیه كند.
موسیقی از عمق وجود هر انسان و از روح و روان او سرچشمه می گیرد و شاید به این خاطر بسیاری از مردم، بدون موسیقی، خودشان را فاقد چیزی حیاتی می‌دانند؛ چیزی كه می تواند قدرت‌ِ تكاپو و احساس زندگی به آن ها ببخشد. در نهایت موسیقی قدرت‌ِ ایجاد تأثیر و اعمال نفوذ بر احساسات افراد را دارد، هرچند به گونه ای متفاوت و این خاصیت موسیقی است. شاید به این خاطر شوپنهاور می گفت: «همۀ هنر ها می خواهند به موسیقی برسند.» موسیقی به روح تعلق دارد. روح همان جایی است که موسیقی به آن تعلق دارد.
در آغاز بخش دوم برنامه هنرمند جوان و نازنین حفیظ بخش با آواز رسا و دلپذیرش و با آهنگهای میهنی، کلاسیک و شاد به گرمی محفل رونق بیشتر بخشیده و مورد تحسین و تشویق حاضرین قرار گرفتند.
بعد از وی جوان نورسته و با استعداد نسل جوان کشور ویس که نمادی از یک استعداد درخشان در هنر آواز خوانی کشور محسوب می شود، بنا بر تقاضای گرداننده محفل روی ستیژ تشریف آورده و با تقدیم نمودن آهنگهای شاد و پارچه های دلنشین غزل به خوشی و سرور محفل افزودند.
همچنان از نوازندگانی عزیزی که در نواختن موسیقی درین بزرگداشت به هنرمندان عزیز کمک و یاری رسانده اند قلبآ اظهار سپاس و شکران مینمائیم.
در پایان رفیق شیر احمد صارم از شرکت و تشریف آوری مهمانان، رفقا، دوستان و هنرمندان ابراز تشکر نموده، تحایفی را که قبلآ تهیه گردیده بود به نمایند گی از کمیسیون موظف برای هنرمندان تقدیم نمودند.
همچنان قرار بود که نمایشنامه ی از جانب هنرمند سرشناس، عزیز، دوست داشتنی، محبوب قلبها و هنرمند سابقه دار سینما و تیاتر کشور محترمه حمیده عبدالله اجراشود اما به دلیل کم بودن وقت برگزار نگردید، معذرت میخواهیم و این هنرمند معروف و مشهور وطن که با شرکت نجیبانه شان به ما افتخار بخشیده اند ابراز قدردانی نموده موفقیت، بهروزی و طول عمر برایشان تمنا داریم.
محفل که ساعت سه بعد از ظهر آغاز و حوالی ساعت نو شب در میان اوجی از احساسات و شادباشها به کمیسیون موظف و به امید تأمین صلح سراسری، اتحاد و همیاری، دوستی و برادری، وحدت و همبستگی تمام نیروهای چپ دموکرات و ترقیخواه کشور به پایان رسید.
در فرجام از حمایت، پشتیبانی و کمکهای مادی و معنوی تمام رفقا، دوستان و هموطنانی که در برگزاری این روز تاریخی به کمیسیون موظف نموده و در محفل بزرگداشت سهم فعال گرفته و اشتراک نموده بودند با تمام وجود از ایشان سپاس و قدردانی نموده کامیابیهای بیشتر، موفقیتهای پی در پی، طول عمر بی پایان، کانونی پُر از صلح و صفای خانوادگی، مبارزه طولانی توام با پیروزی، دست توانا و پُر از سخاوت، قلب مالامال از عشق به جریان چپ دموکراتیک کشور و بخصوص به خانواده بزرگ سیاسی ما (پرچمداران پُرافتخار وطن) و تلاش بیشتر برای خدمتگزاری به وطن رنجدیده و مردم ستمکشیده آرزو داریم.
رفقا و دوستانیکه به کمیسیون موظف کمکهای مادی نموده اند قرار ذیل اند که یکبار دیگر از همه ی ایشان قلباً تشکر میکنیم:
رفیق زبیر شیرزاد،
رفیق امین الله مفکر امینی،
رفیق گنجعلی عبدالله
محترمه حمیده عبدالله
رفیق کامور،
رفیق حنیف،
رفیق همایون غازی زاده از آمریکا،
رفیق شیر احمد صارم
رفیق نوراحمد فرید،
رفیق توریالی نوریار،
رفیق احمدشاه،
محترمه نجیبه هوتک،
رفیق فیض فلمبردار محفل
رفیق حیدر عطائی
رفیق صدیقی از شهر دن هاخ هالند
محترم ځدران
گذشت زمان صداقت و حقانیت ما و دیگران را در حرف و عمل ثابت ساخت !
به پیش در راه تحقق آرمانهایی رفیق کارمل عزیز، در راه وحدت، یگانگی و همبستگی تمام نیروهای مترقی، چپ، ملی و دموکرات کشور!
بالا
بازگشت