َنامه سرگشاده هزاره های آسترالیائی
عنوانی
جلالتماب بان کی مون ! منشی عمومی سازمان ملل متحد
عالی جناب !
ما احترامانه توجه شما را به زجر و شکنجه جامعه هزاره افغانستان جلب میکنیم .جامعه ای که با توجه به وابستگی نژادی و مذهبی اش در طول بیشتر از دوصد سال رنج های بی حساب از قتل عام و کشتار و نسل کشی ، تحمل نموده و در گذشته نه چندان دور ، زجر و شکنجه و آزار و اذیت طالبان بی رحم و جنایتکار را که علاقه شدیدی به کشتار و نسل کشی هزاره ها، داشتند را پشت سر گذاشته اند.
هزاره ها بعد از کنفرانس بن و تدویر لویه جرگه و تسوید قانون اساسی و برگذاری انتخابات و ایجاد پارلمان در افغانستان، قاعده جدید بازی دموکراتیک را که جزء آمال و آرزوهای دیرینه شان بودند ، گردن نهاده و با حضور قوی و چشمگیر در امر ایجاد خانه مشترک و آباد برای همه افغانستانی ها، صادقانه تلاش ورزیدند و انتظار داشتند حاکمیتی دموکراتیک با قاعده وسیع سیاسی و برخواسته از متن اراده تمامی مردم افغانستان ، به وجود آمده و این حکومت با پشتیبانی جدی نهاد های بین المللی و کشور های کمک کننده ، نه تنها صلح و امنیت را در کشور بلا دیده شان پاسداری نمایند بلکه در راستای آبادانی و توسعه پایدار، فراگیر و متوازن ، ایجاد جامعه مدنی ، تثبیت مناسبات دموکراسی و تعلیم همگانی و رایگان جهت رشد و ارتقای سطح فرهنگی و ایجاد فرصتهای مساویانه و مناسب برای همه ، بدون تبعیض از دل و جان ، مایه بگذارند.
از آنجائیکه هزاره ها در طول بیشتر از دونیم قرن در زیر بار سنگین تبعیض نژادی ، فرقه ای و ستم ملی ، رنج برده و نسل کشیها ، زندانها ، شکنجه شدنها و آوارگیها را با گوشت و پوست و خون شان به تجربه نشسته بودند بناء تحول پیش آمده از کنفرانس بن را به فال نیک گرفته ، علما و منطقا به این نتیجه رسیده بودند که در سایه صلح و امنیت پایدار و استقرار حاکمیت دموکراتیک است که هزاره ها زمینه تنفس پیدا نموده و از حقوق غصب شده سیاسی ، مذهبی و اجتماعی شان برخوردار میگردند . درست به همین دلایل بود که هزاره ها با پروسه دایاگ همکاری نموده و سلاح های دست داشته شانرا قبل از همه تسلیم نمودند و با حضور گسترده و پرشور شان در پروسه انتخابات ریاست جمهوری و پارلمان ، از تحکیم مناسبات دموکراتیک ، استقبال کردند و علیرغم فقر و خشکسالی و قحطی نه تنها هزاره ها از کشت تریاک جلوگیری بعمل آوردند بلکه در قسمت تامین امنیت و تثبیت حاکمیت دولت بر همه مناطق هزارستان ، با نیروهای امنیتی دولت نوپا و قوتهای ایساف ، همکاری همه جانبه نیز نمودند و به همین لحاظ از آن تاریخ تا کنون مناطق هزارستان جزء امن ترین مناطق افغانستان به حساب می آیند .
اما تجاوز هر ساله پشتونهای کوچی به مناطق هزارستان که منجر به کشتار بیرحمانه هزاره ها و بیخانمانی هزاران خانوار هزاره و به آتش کشیده شدن صد ها منازل مسکونی و ویرانی ده ها قریه ،گردیده نه تنها تداوم تجاوز و مظالم تاریخی پشتونهای کوچی بر هزاره ها را در اذهان تداعی مینماید بلکه هر سال ابعاد خطرناک و تازه ای بخود میگیرد ، طالبان شرور و تروریستهای بین المللی ، جهت نا امن ساختن مناطق هزارستان، پیشقراول کوچیهای متجاوز گردیده و با سلاح های سبک و سنگین بر مناطق مسکونی مردم امنیت طلب و صلح خواه هزاره ، یورش برده و ضمن کشتن و بیجا نمودن و آواره ساختن آنان ، نه تنها تخم عداوت و کینه قومی را پاشیده و بر استخوان شکنی ملی تداوم میبخشند که با نا امن ساختن و افروختن آتش جنگ درین مناطق ،حاکمیت دولت را در هزارستان که بخش وسیعی از کشور را احتوا نموده ، نیز زیر سوال میبرند .
اما تعجب اینجا است که آقای رئیس جمهور و مسئولین امنیتی کشور که مسئول تامین امنیت و حفظ جان اتباع کشور میباشند ، متاسفانه هیچگونه اقدام موثر در راستای حل این معضله نه مینمایند بلکه با سهل انگاری آقای کرزی و کمک غیر مستقیم حلقاتی در درون حاکمیت و دوستان پیرامون رئیس جمهور، هر روز این تجاوز رنگ قومی ، گروهی و فرقه ای گرفته و در دراز مدت هزارستان را که تا کنون آشیانه صلح و امنیت است را با خطر جنگ و خونریزی ، مواجه میسازند .
ما هزاره های آسترالیا ضمن پشتیبانی از مردم مظلوم و رنج کشیده هزاره و استقرار صلح و امنیت پایدار در کشور، اعمال تجاوز کارانه کوچی ها بر هزارستان مخصوصا درمناطق بهسود ، دایکندی و ناهور که منجر به کشته و زخمی شدن و کوچ اجباری مردم بیدفاع بومی گردیده است را محکوم مینمائیم و از سازمان ملل ، سازمان حقوق بشر ، مجامع و نهاد های صلح دوست ، جوامع مدنی و نهادهای زیربط کشورهای کمک کننده افغانستان میخواهیم که نگذارند کوچی های پشتون ، مردم هزاره را وادار به کوچ اجباری ( که یکی از مظاهر بارز جنایت علیه بشریت محسوب میگردد) بنمایند و در شرایط کنونی بخاطر حفظ صلح و امنیت و ریشه کن نمودن تروریزم بین المللی و طا لبان جنایتکار ، از هزاره ها که بازوی قوی این نهاد های صلح طلب در راستای تامین امنیت ، تحکیم مناسبات دموکراسی ، نابودی جنگ افروزان و تروریستهای بین المللی میباشند ، در مقابل این تهاجم دفاع نموده و بر آقای کرزی و تیم تمامیت خواه و قبیله گرایش فشار بیاورند تا مسئله کوچی ها را در پرتو روشنائی ماده 14 قانون اساسی (اسکان دائمی ) حل نمایند . با اسکان دائمی کوچی ها نه تنها صلح و امنیت را پاسداری نموده و از جنگ و خونریزی جلوگیری بعمل بیاورند بلکه با اسکان کوچی ها ، آنان و فرزندان شان را با مظاهر شهرنشینی و تمدن و علم و فرهنگ آشنا ساخته و به شهروندان خوب و بافرهنگ مبدل سازند .
کاپی به :
صدراعظم آسترالیا آقای کیوین راد
وزارت خارجه آسترالیا
وزارت دفاع آسترالیا
نمایندگی های سازمان ملل در شهر های سیدنی ، میلبورن ، ادیلاید و بریزبن آسترالیا
نمایندگیهای سازمان حقوق بشر در شهر های آسترالیا
سفارت افغانستان در آسترالیا
بالا
بازگشت