فضل الله زرکوب
ابرهای خشک
ما را فـــــروختــنـــــد و چـه ارزان فروختند
مثل عـــــروس بی ســـروسامـــــــان فروختند
پیش از بــــــــلوغ، ناپدران گرســنه چشـــــــم
تنها به رخــت وکفـــش ودوتا نـــــان فروختند
بودیم عـضو خـــــانه و بیـــــــگانه زیستـــــیم
تا آشــــــنا شــــــــدیم به تـــــــــــاوان فروختند
خستـــــند چشــم روشــن گوهرشنـــــــــاس را
المـــــاس را به غـــــول بیــــــــــابان فروختند
گفتند مــــــان برادر و در چاه، سرنــگــــــون
رســـــم کهـن شکســــته و مهـــــمان فروختند
خیـــــــــلی که از پدر پدرِ خـــود نــــــــداشتند
پاس نمک ـ که هیـــچ ـ نمکــــــــدان فروختند
گـــوســــــاله را به دیــــــگ درمسال سوختند
سر دســــت خـــــوک را به مسلـمان فروختند
اینان به جــای بلبـــــل ســــرمست بر درخـت
گنجشـک رنـــــگ داده به شیــــطان فروختند
القصه سالهـــا ست که این ابرهــــــای خشک
پایــــیز را به جــــای بهــــــــــــاران فروختند
زرکوب
کوپنهاگن31.01.2009
بالا
بازگشت