قاسم هاشمی
نومیدی
نومیدی ام گدازِ کـدام انتـــــــــظارهاست؟
امید ها اسیرِ کدامین شــــــــــرارهاست؟
اقبالِ بُرد نیست شجیــــــــــــعان عصر را
هرجنگ داوِ سفرهء چندین قمــــارهاست
هرشاخه را جوانهء امیدِ دشــــــمن است
بیهوده شوقِ آمدنِ نوبـــــــــــــــهارهاست
این دایه های خوبتر از مــــــــادران همه
گرگِ درنده، اژدر و افعی و مـــــارهاست
صیاد تا به دانه زند دام صــــــــــیدِ خویش
غمنامهء حیات برون از شــــــمارهاست
تا صید جلوه بهرِ شکاری کـــــــند به میل
آزادگی شهامتِ توجیهء دارهـــــــــــاست
تا درکِ دردِ شعرِ منی خسته را کــــــــنی
شایستهء مرور به هر مصرع بارهاست
کابل، تابستان سال ۲۰۰۳
بالا
بازگشت