معرفي كتاب
محتاج
به باور و برداشت من اگر مولفه درد، عشق و شرافت در نهاد انسان نميبود، حضور انسان محدود به مكان و زمان خاص مي شد.
اما حضور نيرومند، درد عشق، و شرافت در ضمير انسان انگيزه حضور زنده گي اش به محدودة زمان حال و آينده شد.
اگر گرفتاريهاي شديد روزگار فردوسي را مجبور به كنكاش در ميان رويداد هاي گذشته و زمان خودش نيمكرد، نعره نيرومندش تا امروز در بساط درب من و ما بازتاب نمي يافت.
اگر سنايي آن پيرمرد پخته فكر، در بار و درب محمود را با همه جلال و شكوه اش به استهزا نمي گرفت، نهيب پرابهت او از باغستان هاي غزنه بيرون نميرفت.
اگر خيام، بخيه گر، دردها وپوچي هاي زندهگي نمي شد، امكان تداوم و زنده گي مجلل افكارش تا امروز ممكن نبود .
و اگر مولوي در بازار قونيه بساط زرينه صلاح الدين زركوب را درپاي رندان لايخوار نمي ريخت، امروز نه فريادي از حنجره مولوي مي ماندونه آوازه يي از مروت و انقياد صلاح الدين چلبي.
اري! تاريخ پراز مردم است، مردمي با ديد سياه سفيد،سبزسرخ و خاكستري مردماني كه ديد سياه، سفيد وخاكستري دارند، حضور شان محدود به زمان و مكان خاص است.
اما آنهايي كه ديد سبز و سرخ دارند، تداوم حضور شان منحصر به زمان و مكان ويژه نيست، بلكه بازتاب صداي شان فراتر از محدودة مكان و زمان است.
مانند صداي حافظ كه از فراز ها و فرود هاي بسياري گذشته و افزون به حضور نيرومندش در ميان جرگه يي كه با او دل و درد مشترك دارند، به دل و درب جرگه انسانيت رسيده است.
علي اي حال: هدفم از ارائه اين پيش نويس بهانه يي بود، بخاطر معرفي گزينه شعري آقاي صديق ساعي.
انسان كه در تداوم محكوميت به زنده گي بار معني درد، محروميت و عصيان را؛ تكرار تجربه كرده و مفاهيم واژه، عشق، ايثار و صفايي را ميداند.
به تأسي از همين دانستن چكيده تجارب خود را از عشق، درد، محروميت و عصيان در رساله يي به نام (درگوشه قرن) جمعبندي نموده و براي مخاطبان خود ارائه كرده است.
رساله را كه آقاي صديق ساعي به آذين چاپ آراسته نموده، اشعار در فورم غزل، قطعة رباعي در محتوا خود دارد.
نفوذ ديد درميان واژه هاي رساله در واقع به معني نقب زدن در ميان سوگنامه و غمنامه نسل است كه، يك عمر بار محروميت و عصيان رابدوش داشته ولي به همه ناهنجاري هاي پيرامونش سازش نداشته است.
نگاه گذرا در محتواي اين رساله براي من مجال آنرا داد، تاگذشته را با نگاه تكرار مروركنم، و براي آينده با استفاده از تجارب آن روزن نو باز كنم.
اميدوارم تعمق در ميان بارمعنايي واژه هاي رساله درگوشه قرن براي همه مخاطبانش سرگرم كننده و مجال باشد، در حاشيه شناخت درد هاي ديروز و امروز.
بالا
بازگشت