تا هنوز هم ( اشرار) را نمى شناسيم
معنى لغوى شر بدکار يست و جمع آن اشرار ميباشد، شرارت که فعل آن است ، به بدکردارى وفتنه انگيزى اطلاق شده است.
حدود٢٧ سال قبل زمانيکه يکى از کاروان هاى ترانسپورتى در مسير راه کابل مشرقى مورد ظن مجاهدين قرار گرفت از طرف آنها متوقف گرديد ، يکتن از اهل هنود مورد شک مجاهدين قرار گرفت و او تحت استفسارجدى قرار گرفت ، هندو در حاليکه تزرع مينمود ميگفت که اشرار صاحب من گناهى ندارم ، هندوى بيچاره فکر مينمود که اشرار يک منصب وياصفت خوب ميباشد ،در حاليکه اين اصطلاح در همان زمان به فاعل هر حادثه تخريبى و تخريب کاران اطلاق ميگرديد همه روز زمانيکه صبح آغاز ميشد از طريق راديو يا دربين موتر عمله شنيده ميشد ، امروز اشرار فلانى مکتب را حريق نمود ، فلان کاروان مواد خوراکه مورد حمله اشرار قرار گرفته وچپاول شد ، فلان پل را امروز اشرار تخريب نمودندو پايه برق را منفجر ساختند غيره وغيره .
به هر صورت سالها گذشت ، حکومت مجاهدين پيروز شد بسيارى به گفتن کلمه اشرار که قبلاً از دهن شان شنيده شده بود توبيخ شدند ، زجر ديدند و ...
بلاخره اعمال فوق در زمان حکومت مجاهدين نام ديگرى بخود گرفت پاتک اندازى _ قطاع الطريقى _ دزدى جاى آنرا پرنمود که در حقيقت آن اعمال نيز شرارت و از آن بدتر بود ولى مردم بخاطر که سالها به آروزى آمدن حکومت مجاهدين بودند از ترس و هراس کلمه اشراررا استعمال نه نموده و از استعمال آن آبا ورزيدند ولى کنون بوضع موجود نظرى مى افگنيم هر روز صبح بيدار ميشويد از طريق اخبار ويا رسانه ها گروهى آگاهى حاصل مينمايم مخالفين (اشرار) راديو ظفر را حريق نمودند ، در ولايت خوست يک مکتب آتش زده شد ، آنتن اريبا در قندهار مورد حمله قرار گرفت و از فعاليت بازماند وغيره ، بلاخره آيا نزد خود فکر کرديم که اشرار چيست ؟ کيست وچرا اين اعمال را انجام ميدهند ؟ آيا ممالک ديگر ودنياى انسانى ديگر هم اشرار دراد آيا مکاتب ، پل ها ، آنتن ها وتاسيسات عام المنفعه در ممالک ديگر و دنياى ديگر هم تخريب ميشوند ؟ مسلماً جواب تمام اين سوال ها نه خير خواهد بود ، بيايد همه ما اشرار وياهم غير اشرار به جيب خود لحظه اى سر فرو برده تامل نمايم چرا خود بخانه خود آتش فگنيم ، اگر هدف مامبارزه حق ، خلاف بيگانه گان و ياخلاف بى عدالتى وساير موضوعات باشد راه ها وطرق ديگر نيز وجود دارد .
ولى من مطمئنم که اعمال فوق جهت فتنه انگيزى برخلاف منافع مردم صورت ميگرفت واکنون هم صورت ميگيرد ، اعمال شرير واشرار بودن از مدت سى سال در اهداف فکرى غلط ونادرست ما مزج شده ، کنون خدا ناخواسته اين اعمال جواز شرعى را بخود کسب و از اعمال شايسته در نزد قشر نادان محسوب ميگردد .
مردم ماکنون از شنيدن اين همه اخبار خسته شدند ، فکر ميکنند اين اشرار محصول وساخت يک کمپنى که در شرق قرار دارد ميباشد ، اين کمپنى هم اکنون کارخانه هاى بزرگ (اشرار) سازى در کشور خود دارد ، آنها را به افکار مختلف شرارت آراسته ساخته ويکشور مامنيحث قلم عمده صادراتى ، صادر مينما يند ،کنون ديگرنسل جوان در آنجا يکسره به اشرار تبديل شدند، واين شرارت ديگر جاى جهاد مقدس ،مبارزه عليه اهريمن را پرنموده ، تمام مبارزات اسلامى و حقه مردم ما را تحت شعاع قرار داده وهمه بيگانه گان اين اعمال را شرارت و انجام دهنده گان آنرا اشرار مى نامند.
بلاخره طى سى سال گذشته تثبيت شد که اشرار در زمان حکومت طرفدار شوروى هم موجود بود ، در زمان حکومت مجاهدين هم موجود بود ، در زمان حکومت هاى طرفدار غربى ها هم موجود است ، در زمان حکومت ........ وآينده هم موجود خواهد بود، واين مفکوره شرارت وسيله خواهد بود جهت بدست آوردن منافع شخصى واين خود مدلل است که مسايل ايدلوژى ومعنويت همه هيچ وپوچ بوده وصرف بدست آوردن دارايى و ماديات از راه شرارت هدف اصلى است .که نمونۀ بارز آن بلند منزلهاى شهر کابل مى باشد .، که از طريق چور وچپاول بدست آمده .
عبدالرووف ليوال حسين خيل
بالا
بازگشت