شریف بها
زمین های دولتی و بایر چه دردی را دواخواهد کرد بجز؟؟؟
متأسفانه دراکثرنقاط کشور همه پرابلم ها روی زمین های دولتی بوده ،ودولت نیز درمقابل حل این معضله عاجزمانده است.
چنانچه درقانون اساسی کشور تصریح گردیده دشت ها ،کوه ها وجنگلات ملکیت دولت بوده ولی متاسفانه دیده میشود که درهمه جا روی ملکيت های دولتی افراد کشته وقوم ها درگیر میشوند وحتی ریشه آن به کابل مرکز کشور رسیده ودامنه های کوه ها توسط مردم بشکل خود سرانه عضب وبه اعمار منازل بدون نقشه وپلان توسعه وی شاروالی بپرداخته اند.
دراین شکی نیست که مردم ما بنابرتراکم نفوس ضرورت به سرپناه دارند واگربه احصایه نفوس به صورت دقیق متوجه شویم روشن میگردد که نسبت به سالهای دهه شصت وهفتاد به مراتب نفوس کشورافزایش یافته ومثال زنده آن شهر کابل است که برای حدود دوملیون نفوس ساخته شده بود ولی امروزحدود پنج ملیون نفوس دراین شهرکوچک زیست دارند که تاثیرات منفی آن را درحفظ محیط زیست کاملا حس میکنیم.
نفوس کشور افزایش یافته ودرحال افزایش است واگرهرشخص مسوول به حال وآینده فامیل خود نظراندازند،حس خواهندکردکه مردم افغانستان تاچه حد به سرپناه ضروت دارند.
برمیگردیم به اصل موضوع که بیشترزمین های دولتی درمرکز وولایات توسط افراد زورمند غضب شده که متاسفانه این روند هنوز هم به صورت اشکارا جریان دارد ،زیرا درپهلوی افزایش نفوس درداخل کشور وغصب زمین ها توسط افراد زورمند ،باوجود شکایات مردم وارایه ارقام دقیق ازجانب وزارت شهرسازی ومسکن ،تاکنون ادارات مربوطه هیچگونه اقدامی را درجلوگیری از عضب ملکیت های دولت انجام نداده وحتی تدابیری هم ندارد.
درپهلوی مشکلات مردم ساکن درکشور، مساله مهم وحاد که حتی میتواند درکوتاه مدت دولت را به چالش کشد، همانا موضوع مهاجران افغان مقیم درکشورهای همسایه میباشد واگرکشورهای همسایه به یکباره گی که مهاجران افغان را اخراج نماید،دولت بازهم همانند گذشته به مشکلی مواجه خواهد شد که جوابگوبه مردم خود نخواهدبود ،درحالیکه ادرات مربوطه تاکنون قادرنشده است که حتی برای مهاجران داخل که همین اکنون به ده ها مشکل مواجه اند ،حل مشکل نمایند.
زمین های بایرکه تعلق به دولت میگیرد تا کنون ازآن بهره مناسبی گرفته نشده است وبه این حالتی که وجود دارد کدام دردی را دوا نمیکند بجز ازاینکه میان افراد واقوام مشکلات محلی را ببارآورد،پس باید دولت دراین راستا یک پالیسی مناسب را ترتیب وادارات تدابیر معقول یی را رویدست گیرد تاهمه اقشار را درنظرگرفته وبه توزیع زمین بپردازد که ازچندین جهت به نفع مردم ودولت خواهد بود ،ازیک طرف مشکل تمام اتباع افغانستان بشکل مساویانه چه درمرکز وچه درولایات حل خواهد شد،واز جانب دیگردولت خواهد توانست که ملکیت های خود را تحت کنترول در آورد،ودرپهلوی آن ازمشکلات محلی ودعوا ها روی مکلیت دولت کاسته خواهدشد.
همچنان مشکل عمده یی که مردم ما ،مهاجروغیرمهاجر به آن مواجه است همانان نبود سرپناه بوده ،برطرف خواهد شد ضمنأ ازسوی دیگردرعواید داخلی دولت افزایش خواهد آمد،امروز هرکس کوشش دارد که ازهرطریق باشد برای خود سرپناه تهیه نماید چون مامورین دولت یک قشر زجردیده بوده ودرآمده اندک دارند و نبود سرپناه نیز ایشان رنج میدهد، بهترخواهد بود که بشکل اقساط برایشان سرپناه مهیاشود،درغیرآن تمام ملیکت دولت بشکل غیرقانونی ازطرف مردم غصب شده وبه یک معضله لاینحل مبدل خواهد شد.
مورخ/ 2008/07/09
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
بالا
بازگشت