نوروز، یادگاری از آریانای کهن
ن: ضیارحمان
آغاز سال جديد و فرا رسيدن جشن باستانی نوروز، اين يادگار كهنسال ملي را به يكايك شماهموطنان عزیز شادباش گفته ، آرزو می کنم که سال1386، برای ملت جنگزده ما ، سال نیک بختی ، سال استقرار کامل صلح در سرزمین نوروز، سال رهایی از وحشت جنگ ، ظلمت ، فقر ، سال پیروزی و شگوفایی، سال سرشار از توفیق، خلاقیت، تازه ها و تازه کاری ها برای هریک ازهموطنان عزیزان باشد.
امید وارم با حلول بهار نو، دیگر سردی زمستان، رنج ، مصیبت و بد بختی ها جای خویشرا به گرمی پرمهر خورشید جهان تاب و بهار عوض نموده، گلبانگ نوید محبت ، همبستگی و یکدلی از هر گوشه وکنار میهن عزیز ما طنین انداز شود.
بهار تجلی رحمت خداوند است. ختم زمستان و سردی های آن و آمد آمد بهارو گسترش فضای عطر آگین برای همه یک سان مسرت بار است . خصوصا برای ملت مظلوم و بیچاره ما ، که مصیبت های ناشی از جنگهای تحمیلی دوامدار ومصیبت گستر، هنوز هم در گوشه و کنارکشورشان مشتعل ودامنگیر است وبا آغاز هربهار، امید صلح قبل ازشگفتن گل درباغ وراغ به دلها می روید.
نوروز آیین کهن است که کهنه نمی شود . نوروز یکی از شاخص های با عظمت و جلالیست که از عصرآریانای کهن برای ما به یاد گارمانده است. نوروز، عزيز تاريخ ما است. زيرا در بستر هزاره ها پاسدار هويت و شناسنامه‌ي ملي باشندگان اصیل آریانای کبیر بوده است.
نوروز رمز شکوه و عظمت مردمانی است که تجدید حیات طبعیت را مبداء شمار سال و ماه خویش کرده اند. نوروز به مثابه آغازین روز سال در فرهنگ پر بار و دیرین کشور ما مقام ویژه ای دارد. این آیین علی الرغم نوروز ستیزی حکام و سلاطین در سده ها و هزاره ها ، راه پر خم و پیچ طولانی را عقب گذاشته ، از نسلی به نسلی و از سینه ای به سینه ای رسیده تا به دوران ما راه یافته است که اکنون به مظهر همبستگی دلها، صفا و صمیمیت ، تفاهم و دوستی مبدل گردیده است.
مردم رنجدیده ما که وارثین بر حق نیاکان راد مرد خویش میباشند بر آنند تا "پندار نیک ، گفتار نیک و کردارنیک"را - که شالوده سروده " اوستای" کهن است - در زندگی روزانه خویش از یاد نبرند . بلکه هم زمان با آن استوار ، درخشنده و گزند ناپذیر با هم متحد شده ، به خاظر حسن نیت ، تفاهم ، آشتی ، توافق و همبستگی خویش سعی و جد و جهد پیگیرانه به خرچ دهند.
ملت ما، که تاریخ و فرهنگش، تجلیگاه عشق و شور و خون و شهادت و کان ملتهب و جوشان احساس است، بار ها در تاریخ جهان دست آورد های بزرگی را پدید آورده ، پشت هر ظلم و زور را لرزانده است. امپراطوری ای که نشست آفتاب را در سر زمین خویش نمی پذیرفت، شاهدغروبی دردناک درسرزمینش شد .قشونی را که بر نیمه جهان خیمه قدرت و حکومت زده بود ، به وسیله ملتی مقاوم وسلحشور شکست خورد واین ملت عزیزبودکه آ زادی را آبرو داد و بار دیگر برای جهانیان ثابت کرد ، که میلاد شکستن زنجیر های اسارت، میلاد هویت انسان است وگسستن هر زنجیر اسارت، مقاومتیست مقدس.
امسال نوروز باستانی را نیز در شرایظی تجلیل می نماییم که متاسفانه روز به روز سایه سیاه جنگ بر کشور ما گسترش می یابد ، عوامل نا امنی همچوسالهای گذشته بر زنده گی مردم سنگینی می کند .
امسال برعکس ، خوشبینی های قبلی به نیروهای خارجی تحت فرمان امریکا، باگذشت هر روز شعاع دایره عملیاتى طالبان در افغانستان وسیع تر شده از یک منطقه به مناطق دیگر گسترش می یابد. وخامت وضعيت امنيتی، فقر فزاينده در بسیاری از مناطق کشور، عدم موفقيت استراتژی دولت در راستای مبارزه با مواد مخدر و عدم موثريت فعاليت های جامعه جهانی برای تامين امنيت خصوصا گسترش گستردهء نارضايتي مردم باگذشت هرروز باعث ارتقای روحیه و فعالیت های روز افزون طالبان شده و این گمانه ها را تقویت می کند که گویا دولت آقای کرزی و نیروهای ائتلاف بین المللی از مقابله با مخالفین عاجز آمده اند و ابتکار عمل را به دست طالبان و عناصر القاعده می سپارند.
امید است امسال در افغانستان عزیز، جنگ به نقطه ء پایانی ای خود رسیده ، صلح و ثبات عادلانه جاگزین آن شود وتفنگ ها به افزار کار و سازندگی عوض شده رقابت ها در عرصه ی سیاسی و فرهنگی و اقتصادی انتقال یابد ، تا امسال ملت مظلوم و رنجدیده ما به آرزوی بزرگش یعنی صلح پایدار نایل آید ، وبتواند در پی باز سازی ویرانه های ناشی از جنگ های طویل وتحمیلی دست یابد.
از خدای بزرگ می خواهیم تا بهار پیشرو با دامنی از گلهای خوشی به سوی پیروزی نهایی و صلح پایدار از ملت عزیز و رنجکشیده مان استقبال بنماید و آرزویی جز این نباشد که زندگی فرد فرد مردم کشورما چه در خاك پاك افغانستان و چه بیرون از مرزهاي آن مانند عطر بهاری ملایم ، خوشبو، فرحت بخش وآزاده باشد و بوی بهار در خاک وطن محبوب ما بپیچد و نسیم ها عطر گلهای دوردست را به مشام هر هموطن عزیز ما بریزد و پرستو های شاد از هجرت خویش برگردند و ابر ها ی آسمانِ زادبوم ما تنها باران ها و گریه های بهاری خویش را- که همانا گریه های شادمانی است - آغاز کنند نه گریه های غمبارواندوه آفرین را ، و لاله ها به مزار هر هموطن شهید ما ، که خون های پاک خویش را فدای آزادی ، استقلال، حیثیت و آبروی وطن کرده اند ، برویند .نسیم ، گلهای سرخ "مزار" را به نشانه ء حرمت و مهمان نوازی به پیشگاه هر هم میهن عزیز ما- که به میله "گل سرخ" میروند- خم کند و سرود زیبای " بیا بریم به مزار..." به خانه ء فرد فرد هم دیاران شریف ما طنین انداز شود.
بالا
بازگشت