خواهران وبرادران عزیز ، گرامیداران نوروز باستانی! نوروز تان مبارک
نوروز یکی از کهن سال ترين نهادهای فرهنگی مردم ما است . جشن باستانی نوروزاز زمانه های باستان تا كنون، با شكوهمندی درسرزمين های افغانستان، ایران، تاجکستان، ازبکستان، ترکمنستان، کوردستان، آذربایجان ، قرغزستان، قزاقستان، ترکیه و یک تعداد کشورهای دیگرمنطقه تجليل مي‌گردد. اين جشن باستانی كه نويد بخش ختم زمستان و آغازگر بهار مي باشد، تاريخ كهن دارد. درآزمنه تاريخ اين جشن‌ِ بهاری از نسلی به نسلی به ميراث مانده و در هرمقطع تاريخی، به تناسب شرايط و خواسته‌های زمانه به شكلها و شيوه های خاص برگزار شده است. در تجليل از اين جشن و مراسم كهن و باستانی، مبتنی بر فرهنگ مردم سرزمين باستانی كه اكنون به نام افغانستان ياد مي‌شود، يك چيز عمده وجود داشته است كه همانا پيشوازاز بهار و شكرگزاری در برابر خداوند بوده است.
نوروز، جشن آغاز سال در افغانستان و کشورهای ديگر منطقه به عنوان مهمترين جشن سال، اهميت خاصی دارد. هرچند که در طول تاريخ درافغانستان، جشنهای چون اعیاد، برات، يلدا، و جشنها و مراسم ديگر ملی، هميشه با شکوه خاصی جشن گرفته می شدند و حتی در بعضی موارد، اهميت آنها از نوروز نيز بيشتر بوده، اما جشن نوروز تنها نمونه اين جشنهای ملی است که همواره اهميت خود را حفظ کرده و در برابر اقداماتی که برای محدود کردن آن صورت گرفته، هميشه ايستاده است خاصيت فرا مليتی و فرادينی و فرا کشوری نوروز يکی از دلايل اصلی اين استقامت و همه گانی بودن آن در بين مردمان مختلف است. نوروز در طول تاريخ، هميشه به عنوان جشن وحدت و اتحاد در بین ملیت های گوناگون منطقه بدون وابستگی های نژادی، زبانی، و دينی مطرح بوده و تمام مردمی که به نوعی وابسته به جهان فرهنگی خراسان زمین بوده اند، آنرا به عنوان جشن آغاز سال خود قبول کرده اند.
آغاز فصل بهار ، با زندگی عينی مردم افغانستان پيوند داشته و بخش بزرگ از مردم اين کشور که کشاروز هستند، از آمدن فصل بهار و نوروز به گرمی استقبال کرده وصفحه جديدی از کار و فعاليت خود را آغاز می کنند، از اين روی کشاورزان با برگزاری مراسم ويژه ای از آمدن نوروز تجليل می کنند.
امروز نوروز جشن اصلی بسياری از مردم آسيای غربی است. کشورهايی که حتی هيچگاه تحت سلطه سياسی مهد آریائی و خراسانی نبوده اند، آنرا به عنوان يکی از جشنهای اصلی خود محسوب می کنند. هرکدام از مليتهای مختلف، مراسم خاص خود را برای جشن گرفتن نوروز دارند، اما همه اين جشن را «نوروز» می نامند و آمدن آن را مقارن با حلول بهار حساب می نمایند.
مردم از مناطق و ولایات مختلف افغانستان به شهر مزار شریف رفته و در بالا کردن ژنده سخی در آرامگاه حضرت علی ابوطالب اشتراک نموده و نوروز را تجلیل مینمایند. ژنده سخی مدت چهل روز برآفراشته میباشد. و همه ساله، هزاران نفر از زايران آن زيارتگاه و علاقه مندان نوروز از نواحی مختلف کشور، حتی از کشورهای ايران و تاجيکستان و ديگر کشورهای آسيای ميانه به شهر مزارشريف می روند واين جشن ملی را با شکوهمندی هرچه بيشتر برگزار می کنند. البته این مراسم بنام میله گل سرخ نیزیاد میشود.
دولتهای افغانستان در دورانهای مختلف، به طور رسمی در برگزاری جشن نوروز سهم می گرفته اند، اما در سال های 1996 الی 2001 در زمان حکومت طالبان هر گونه مراسمی که با نوروز و رسوم باستانی آن پيوند داشت، در کشور ما ممنوع و کفرآميز خوانده می شد، حتی تقويم هجری شمسی را که نخستين روز سال در آن نوروز است، باطل اعلام کرده و سال قمری را رسمی اعلام کردند.
سال جديد را به نمایندگی از رهبری جامعه افغانان مقیم لندن این کانون اجتماعی و فرهنگی به همه شما هموطنان گرامی از صمیم قلب تبريک مي گويم اميدوارم به تمامي خواسته هاي خود برسيد و همچنين سالي پر از موفقيت و پيروزي داشته باشيد. سالی همراه با آرامش، صلح و صفا، صمیمیت، موفقیت، شادمانی، بهروزی، رشد و تعالی را برایتان آرزو می کنم.
دوستان ارجمند! سال 1386 را به امیدی افغانستان مستقل ، آزاد و پیشرفته که در آن فرهنگ اعتماد، احترام ، تحمل ، گذشت، ترحم ، مفاهمه ، دوستی و محبت گسترش یابد تا مردم افغانستان در حل مسایل مبرم و حیاتی جامعه شان فیصله ساز باشند آرزومند هستیم .
نوروز تان مبارک باد.
تشکر از توجه تان
دکتور نورالحق نسیمی
بالا
بازگشت