بازهم زنان در چنگال خونین طالبان
زهرا رحیمی
با گذشت بیش از دو هفته هنوز تعداد زیاد از زنان کوریائی جنوبی اسیر پنجۀ بیرحم وخونین طالبان اند.وهیچ روزنۀ امید در جهت نجات ورهائی شان از دام این کابوس وحشت بمشاهده نمی رسد.هر چند هیچ فرد از گزند حملات مرگبار این گروه جهالت پسند وانسان ستیز در امان نیست ,اما حوادث گروگان گیری و به قید وبند کشیدن زنان در تاریخ کشور حتی از طرف گروه طالبان در گذشته کم سابقه بوده است.واین ترفند ها ونیرنگ های جدید زیر نام اسلام از طرف طالبان جدید وهمکاران سیه دل وشیطان سرشت شان عرصه را برای آزادی وحیات انسانی تنگ ساخته است.
طالبان حین ظهور وحتی بعد ازتصرف کابل از تلاشی خانه های زنانه وحتی وسائل نقلیۀ حامل زنان خود داری میکردند اما چطور شد که امروز زنان را به گروگان میگیرند ,شب ها و هفته ها نزد خود نگهداری میکنند.در گذشته طالبان عملا به اسارت وکشتن زنان مبادرت نمی ورزیدند وحتی از داخل شدن بخانه های که تنها زنان داخل آن بودند عار داشتند.در حالیکه طالب فعلی هیچنوع معیار وحد را در جهت رسیدن به أهداف خود نمیشناسند.زنان اطفال وکهن سالان را به قتل میرسانند ودارائی مردم را به آتش میکشند.ووحشت می آفرینند. وچهرۀ اسلام را زشت نشان میدهند.
چرا طالبان زنا ن را به گروگان میگیرند.
موضوع مهم واساسی را که باید یاد آور شوم این است که أختطاف وگروگان گیری زنان نه در فرهنگ وکلتور افغانها است ونه هم در اسلام مشروعیت دارد.علاوه از زنان که کهن سالان واطفال هم از لحاظ قوانین اسلان در شرائط جنگ از آزار وأذیت مصئون هستند.در تاریخ کشور ما شدید ترین جنگ صورت گرفت هر گز مورد ثابت از اسارت وشکنجه زنان وحملات انتحاری وقتل عمدی افراد ملکی سند در دست نیست. اما طالبان پیرو مکتب اسلام نوع اسامه والقاعده ا رتکاب هر جرم وجنایت را به بهانۀ دفاع از اسلام روا میدارند.أعمال که نه در فرهنگ افغانان است ونه در اصول دین,واینکه طالبان از اسارت وشکنجۀ افراد ملکی بخاطر رسیدن به أهداف خود استفاده میکنند دلائل زیاد دارد.
به همه معلوم است که افراد حزب اسلامی حکمتیار که در داخل نظام سیاسی کشور نفوذ گستردۀ دارند عملا در صف طالبان نیز استاده اند ومسئلۀ تنظیم کمین های مؤفق وگروگان گیری از طرف همین افراد سازماندهی میشود که هم در صف طالبان قرار دارند وهم در درون نظام سیاسی کشور.خوانندگان محترم میدانند که در گذشته ولسوالی قره باغ مرکز فرماندهی حزب اسلامی حکمتیار بوده وحالا هم افراد حزب اسلامی بخاطر جلب حمایت مردم زیر نام طالب در همین منطقه فعال هستند.ومسیر راه قره باغ تا زابل به گزمه وکنترول وسائل نقلیه می پردازند.گروه گان گیری زنان کار افراد طالبان حزب اسلامی است.
حدود ده روز میشود که زنان مظلوم وبیدفاع کشور کوریای جنوبی در یکی از قراء این ولسوالی در اسارت طالبان قرار دارند.ارودی ملی, پولیس ملی ونیروهای بیش از چهل کشور جهان زیر فرمان ناتو قادر به نجات ورهائی شان نمیباشند که نهایت مایه شکفت وتأثر است.دخیل بودن دست حلقات وعناصر شامل در حکومت درین معما بسیار بر جسته وروشن است. حلقات که به دیکتاتوری باور داشته وبه آزادی ارزش قائل نیستند.ایشان میکوشند با فاجعه آفرینی دامنه بحران بی امنیتی را گسترده تر ساخته به حیات ننگین خود ادامه دهند.
سازش دست های مرموز در درون نظام:
حقیقت این است که افراد کلیدی در رده های بالای نظام در تنظیم گروگان گیری ومعاوضه آن با افراد طالبان وحزب اسلامی شریک اند هر خارجی که شهر هارا ترک میکنند مسیر حرکت ایشان ذریعۀ تلیفون به گروپ های ترورستی مسیر راه ها اطلاع داده میشود..همان است که از چند روز به اینطرف اختلافات شدید در سطح رهبری دولت بخاطر رهائی گروگانها ادامه دارد.عدۀ از نیروهای امنیتی کشور طرفدار عملیات سریع نظامی در جهت رهائی گروگانها بوده در حالیکه عدۀ روش ملایم ونرم را در جهت نجات گروگانها مطرح میسازند در حالیکه هدف اساسی ایشان رهائی افراد بلند پایۀ حزب اسلامی در بدل رهائی گروگانهائی کوریائی میباشد.به اساس همین اختلافات دولت بار بار از طالبان تقاضای تمدید مهلت وضرب الأجل صادر شده را نموده است. که نهایت تعجب آور است.
انجمن دختران افغان در اروپا در حالیکه این گروگانگیری را به شدت محکوم مینماید از تمام نهاد های مدنی ودفاتر سازمان ملل متحد وحفوق بشر در داخل وخارج افغانستان میطلبد تا تلاشهای خودرا در جهت رهائی زنان اسیر ودر بند کوریائی تسریع نموده وهم دستگاه حکومت افغانستان را از وجود افراد مربوط به طالبان وحکمتیار پاکسازی وروند پایان نا پذیر گروگانگیری را خاتمه دهند.ما این نظام را که شعار آزادی ودموکراسی را سر میدهد ودر زیر پرده دست شان در دست کسانی است که گروگان گیری، ارعاب، شکنجه، جنایت و تحقیر و توهین به ارزشهای انسانی و حقوق آزادیخواهانه سلاح وحربۀ شان است به صلاح مردم افغانستان وجامعه جهانی نمیبینیم ارزشهای آزادی در افغانستان طی مبارزات سخت و طولانی بدست آمده است. ما باید حق آزادی بی قید و شرط وآزادی بیان و نقد را با تمام قوا پاسداری کنیم. تنها راه ساحتن یک دنیای بهتر و انسانی تر حفظ این ارزشهای مقدس است. این ارزش ها توسط گروهای طالب مزاج حفظ وپاسداری نمیشود.وما جامعۀ جهانی ونهاد های آزادی خواه در افغانستان را به بیداری وهوشیاری دعوت میکنیم تا بتوانند دست های مرموز ومرتبط به طالبان را از درون نظام بر چینند.
زهرا: رحیمی .رئیس انجمن دختران افغان در غربت.
30 جولای 2007 هالند
بالا
بازگشت