چهار شنبه 24 اکتوبر
جلسۀ وزراء دفاع کشور های عضو پیمان اتلاتیک شمالی در شهر ناردویک هالند دائر و
نمائی از جبن وبزدلی را در برابر بحران افغانستان به نمایش گذاشتند.درین جلسه
بر سر مسئلۀ إعزام نیرو به افغانستان اختلافات شدید وجود داشت وهر کدام کوشش
میکرد خودرا از مسئله کنار بکشد.با آنهم کدام فیصلۀ امید وار کنندۀ ومؤثر درین
جلسه صورت نگرفت.
این جلسه بعد از آن
دائر شد که رابرت گیتس وزیر دفاع آمریکا دوروز قبل در شهر کیف در اظهارات خود
از اعضای ناتو به خاطر برآورده نساختن تعهدات شان در افغانستان انتقاد کرد وگفت
این کشورها به قول شان مبنی بر ارائه کمک به افغانستان عمل نکرده اند.او این
اظهارات را با یأس ونا امیدی إعلان نمود وادامه داد که من قانع نشده ام که
کشورهای عضو ناتو که بیش از دو میلیون سرباز، زمینی، تفنگدار دریایی و نیروی
هوایی دارند نمی توانند منابع اندک اضافی که قول آن را داده بودند تامین
کنند."
ناتو
به طالبان مورال میدهد. جلسات پیهم ، نا کام
واقدام بزدلانۀ نیرو های ناتو هم در عرصه نظامی وهم در عرصه سیاسی باعث افزایش
مورال طالبان گردیده است . نیروهای نظامی ناتو بر خلاف اظهارات وزیر دفاع این
پیمان در تمام عرصه ها نا کام بوده است چنانچه ایشان در هر ولایت که حضور
دارند میزان تشنج ونا امنی وقاچاق مواد مخدر بیشتر از سائر ولایات است. وقتی
وزیر دفاع آمریکا از روند پیشرفت کار در افغانستان اظهار نا رضائیتی میکند خود
بخود باعث افزایش مورال طالبان میشود.طالبان ازین ضعف ونا توانی در تمکام عرصه
های تبلیغاتی وسیاسی به نفع خود استفاده میکنند. ظاهرا عدم توافق کامل بر سر
إعزام نیرو ویا تجهیز نیرو های امنیتی افغانستان از وجود شکاف ودو دستگی در بین
إعضای ناتو حکایت دارد که میتواند بحران افغانستان را پیچیده تر سازد.
آشتی
'با وجود برتری'؟نیروهای
ناتو حاضر اند با تثبیت بر تری محدود نسبت به طالبان با شورشیان صلح وآشتی
کنند.
چنانچه به دنبال آنکه یکی از فرماندهان طالبان از
آمادگی برای مذاکره با دولت
افغانستان سخن گفت، ناتو نیز به صورت آشکار
وفوری
بر لزوم حمایت از روندی که منجر به گفتگو میان دولت و مخالفان مسلح شود سخن گفت
وخیلی هم ذوق زده این پیشنهاد طالبان را پذیرفتند در واقع بوجود سیاسی ونظامی
طالبان إعتراف کردند.
پیش از این معاون وزارت خارجه آمریکا نیز گفته بود طالبان میخواهند به روند
سیاسی در افغانستان شامل شوند وما از تلاشهای صلح در افغانستان به هر سطح که
باشد حمایت میکنیم .
نیروی که در جهان شعار نابودی القاعده
وتروریسم را سر میداد امروز با گرفتن امتیاز محدود که برتری اش را ثابت کند
حاضر به مذاکره وکنار آمدن با طالبان است. شما این واقعیت را از صحبت های
سخنگوئی نیرو های ناتو در افغانستان در میا بید.
نیکولاس لینت .سنخنگوئی ناتو در افغانستان در یک
کنفرانس خبری در کابل گفت آنها با ثبوت بر تری نظامی بر طالبان حاضر اند با
طالبان مذاکره ومصالحه کنند تا امنیت در افغانستان تأمین شود.او تلاشهای سیاسی
دولت افغانستان را بهانه گرفته ادامه میدهد که ما می خواهیم حامی تلاشهایی
باشیم که دولت افغانستان برای آشتی در ماه مقدس رمضان براه انداخته است. ودل
خودرا به این کلیمات خوش ساخته که ما شاهد برتری های نظامی نیروهای افغان و
آیساف در برابر طالبان در سال جاری بوده ایم.کدام بر تری ها به استثنائی چند مر
کز محدود تمام مناطق هلمند قندهار زابل ارزگان وفراه از کنترول شان در سال که
گذشت خارج گردید وهمه پیمان ناتو قادر به پس گیر یک ولسوالی نیستند این چه
پیروزی است؟؟؟وباز ادامه میدهند که ما نمی توانیم برای آوردن آرامش و خوشبختی
پایدار صرفا به نیروی نظامی اتکا داشته باشیم". نیکولاس لینت آشکارا به شکست
إعتراف میکند ومیگوید اتکای صرف به نیروی نظامی منجر به باز گرداندن ثبات
پایدار نخواهد شد لذا یک راه سیاسی را پیشنهاد میکند.واین را نمیداند راه سیاسی
با کی؟ با کسانیکه در لست سیاه است وبر سر نابودی شان ملیونها دالر جائزه
گذاشته شده است؟؟؟
ناتو یک پیمان نظامی است نه سیاسی. حقیقت این است که
کشور های کمک کننده در افغانستان راه خودرا گم کرده اند ونمیدانند برای بهبود
وضعیت در افغانستان چه کار های باید انجام دهند.وبه هر گزینه وسیلۀ دست میزنند
با آنکه ناتو کاملا ماهیت نظامی دارد گاهی به خودرا سیاسی نشان میدهد خصوصا اگر
طالبان پیشانی باز نشان دهند.
فرماندهان عضو پیمان
ناتو گمان میکنند تقدیر جهان در تمام عرصه ها بدست آنها ست که اگر از یک راه به
منزل نرسیدند دوروازۀ دیگر بروی آنها باز است. کوشش میکنند شکست های خودرا زیر
پردۀ سیاست بپوشانند.هراز گاهی که در عرصۀ نظامی به شکست مواجه میشوند باز
مسائل سیاسی را مطرح میکنند وگمان میکنند در همه عرصه مهارت دارند نه خیر
همانطوریکه شما در میدان نظامی نا کار آمد ثابت شده اید در سیاست هم چیزی
نمیدانید.واگر مسئله افغانستان راه حل سیاسی داشته باشد درانصورت میشود از طریق
نماینده گی سیاسی دفتر ملل متحد دنبال شود نه یک پیمان نظامی.آن هم ناتو
نا با
وری ناتو به افغانها: نیرو های ناتو همه مردم
افغانستان را دشمن بالقوه فکر میکنند اگر آنها به افغنها إعتماد داشته باشند
اینقدر مشکل پیشرو شان نمی آمد..کشور هائیکه در افغانستان نیرو فرستاده اند به
تعداد ولایات افغانستان اند اگر هر کشور امنیت وباز سازی یک ولایت را به عهده
گیرد درانصورت مشکل حل است.
با آنکه از مداخله روس
در افغانستان تجارب زیاد به کشور های غربی به میراث ماند با آن هم این کشور ها
در افغانستان نا کام اند. در حالیکه بیش از 60% مردم افغانستان از حضور نیروهای
ناتو در افغانستان حمایت میکنند ودر پهلوی شان قرار دارند باز هم این نیرو ها
به مردم افغانستان إعتماد ندارد وهر هر کس را که پیش روی خود ببینند مورد حمله
قرار میدهند به نظر این نیروها سنگ وچوب افغانستان طالب القاعده ودشمن است در
چنین حالت نمیتوان مؤفق بود حالتیکه حکایت از بی إعتماده نا باوری جبن وبز دلی
دارد.
مداخلۀ ناتو در امور سیاسی افغانستان.
نیرو های ناتو خودرا
حاکم سیاسی افغانستان هم می پندارند پنداریکه خشم مردم افغانستان را بر می
انگیزد. توجه کنید به سخنا ن سخنگوئی ناتو که ذیلا حضور شما عرض میشود.
نیکولاس لینت : سخنگوی ناتو در یک کانفرانس مطبوعاتی
گفت برای موفقیت نیروهای بین المللی و افغان نیاز به یک دولت کارا داریم.این
سخنگو در سخنانش مشروعیت دولت افغانستان را زیر سؤال میبرد.وادامه میدهد{ من در
این لحظه از همه گروهها می خواهم که به آینده ای نیک در افغانستان بیندیشند و
از دولت افغانستان و جامعه جهانی حمایت کنند تا یک دولت مردمی کارایی به میان
آید".این دولتیکه که به مصارف صد ها ملیون دالر وانتخاب مردم بروی کار آمد از
نظر سخنگوئی ناتو نا کار آمد وغیر مشروع است باید دولت کارا ومؤثر دیگر بوجود
آید. جالب است این نیرو ها که در عرضه نظامی مؤفق نیستند به مسائل سیاسی نیز
دست میزنند که با سراسیمگی وآشفتگی تمام اوضاع سیاسی افغانستان را پیچیده تر
ساخته اند .یک روز نمایندۀ شان از مذاکره وصلح باطالبان سخن میگوید روز دیگر یک
قوماندان از آشتی نا پذیری که بازار سیاسی افغانستان را کاملا آشفته ساخته اند.
دو دسته گی در سیاست:
وقتی نیروهای ناتو وجامعه جهانی فهمیدند که طالبان ایشان را به مسخره گرفته اند
ومورال وتوانائی شان را آزمایش میکنند .دوباره از آشتی نا پذیری با طالبان سخن
میگویند در حالیکه به محض اشارۀ دروغین طالبان بخاطر مذاکره از معاون وزیر
خارجه آمریکا شروع تا نمایندۀ سازمان ملل متحد ونمایندۀ ناتو همه آغوش خودرا
باز کرده بودند ومیگفتند که حل مسائل افغانستان از طریق نظامی ممکن نیست باید
دولت کارا وهمه گیر به شمول طالبان تشکیل شود.حال که طالبان با تمسخر این
مذاکره را رد کردند باز یکی از فرماندهان ناتو از آشتی نا پذیری با ایشان سخن
میگوید.
ژنرال دان مک نیل. سرفرمانده نیروهای پیمان آتلانتیک
شمالی در افغانستان بعد از آنکه طالبان مذاکره را رد کردند، در یک کنفرانس خبری
گفت آشتی با طلبان ممکن نیست ،این افراد عمدتاً فرماندهی جنگ علیه دولت
افغانستان و نیروهای خارجی مستقر در این کشور را در دست دارند و "از هیچ راهی
نمی توان آنان را وادار به مصالحه کرد." این نگرش سیاسی طی یک هفته اتفاق افتاد
معلوم میشود سیاست جامعه جهانی در رأس ناتو وآمریکا از حرکت طالبان رنگ میگیرد.
اگر طالبان مایل باشند صلح ممکن است واگر ایشان نخواهند ممکن نیست که این موقف
گیری های دلیل روشن بر ضعف وناتوانی نا تو میباشد.
تربیه
وتجهیز نیروهای افغان بهتر از إعزام نیرو:
فرمانده عمومی ناتو در
افغانستان، در بخش دیگر از کنفرانس خبری خود به کمبود تجهیزات و نیروی نظامی در
جنگ با طالبان اشاره کرد او میخواهد نیروی بیشتر به افغانستان بفرستد تا امنیت
نیرو های خود شان را بگیرد ،ایشان بفکر امنیت مردم افغانستان نیستند..نیرو های
ناتو در افغانستان تلاش دارند امنیت خودرا تأمین کنند چون به کسی دیگری إعتماد
ندارندواگر مصارف را که به نیرو های خود میکنند در جهت تجهیز وآموزش نیروهای
پولیس ملی افغانستان بخرچ دهند بمراتب مؤثر تر است.شما شاهدید که در افغانستان
روزانه ده ها پولیس کم تجربه بدون داشتن امکانات کافی بکام مرگ میرود.تا دیروز
اگر هلمند وقندهار نا امن بود امروز میدان وردک وکوه صافی در پنج کیلومتری کابل
از حملات ترورستی در امان نیست این وضعیت باعث گرایش مردم به طالبان ودوری جستن
از دولت میگردد.ما از جامعه جهانی میخواهیم بجای إعزام نیرو های مورال باخته و
نا بلد به تقویه وتجهیز نیروهای افغانستان بپردازند.تا برای حال وآیندۀ
افغانستان مفید باشد، برای روزیکه نیروهای ناتو افغانستان را تر ک کنند باید
افغانستان از لحاظ نظامی خود کفا ومتکی بخود باشد وتوان مبارزه علیه هر دهشت
افگن را داشته باشد.