گلستان سقوط کرده، اما در ولسوالی پرچمن قطعا حکومت نیست
رهگذر
از سیاست بطرف واقعیت: از مرز ولسوالی ساغر ولایت غور شروع تا آخر ولسوالی نوزاد وموسی قلعه هلمند شمالا وجنوبا 350 کیلومتر ساحه وشرقا وغربا 200کیلومتراز ادارۀ دولت خارج است.
ازانجائیکه هموطنان ما خصوصا قشر روشنفکر وومتصدیان امور سیاسی واداری کشور نسبت به توپوگرافی وجغرافیا کشور خود شان به توپوگرافی وخصوصیات اجتماعی وفرهنگی کشور های دیگر بویژه آمریکا واروپا آشنای بیشتر دارند لازم دیدم در مورد ولسوالی گلستان ولایت فراه که درین روز غوغا آفریده وولسوالی دور افتادۀ پرچمن این ولایت برای علاقمندان که تعداد شان خیلی کم است معلومات اندک ارائه نمایم. البته معلومات که مینویسم با همه کمبودیها صحی است اما به تناسب معلومات کسیکه از منطقه است کم است. من از ولایت فراه نیستم اما درین مناطق گردش کرده ام.
هموطنان ما بار ها شنیده اند که ولسوالی گلستان بدست نیرو های مخالف دولت سقوط کرده ودوباره از تصرف طالبان خارج شد اما این مرتبه طالبان چنان ضربۀ بدولت زده اند که تنها شاهدان عینی میدانند وبس. علاوه ازینکه با تصرف ولسوالی تمام حامیان دولت را قتل عام کردند کاروان ضد حمله دولت را در دونوبت کمین زدند ووماتم آفریدند که تشریح جزئیات این خبر چندان خوش آیند نیست. کسانیکه از افغانستان تجربه دارند میدانند دولت اگر ولسوالی را دوباره به تصرف خود در آورده صرف تعمیرات مربوط به ولسوالی است وسائر مناطق در کنترول مخالفین است. مانند تمام ولسوالی ها ی هلمند وقندهار وارزگان وزابل که شاید مراکز به حاکمیت سیاسی نظام تعلق داشته باشد اما مناطق ومردم زیر حاکمیت طالبان زنده گی میکنند. مطلب را طولانی نمیسازم.
1- ولسوالی دلارام: اکثریت مردم ما معلومات دارند که این ولسوالی در یکی از وسیعترین دشت های افغانستان در ولایت غربی فراه موقعیت دارد که کوه ها ودره ها از وی فاصله زیاد دارند اینکه طالبان سوار با بیست پیکپ بالای ولسوالی حمله میکنند سوالیست که باید زمری بشری سخنگوئی وزارت داخله که در تلویزیون گاهی به پشت لپ تاب وزمانی در زینه های وزارت مانند اینکه بوش در کمپ دیوید قدم میزند چهره نمائی میکند جواب بدهد.
2- ولسوالی گلستان: بر خلاف دلارام این ولسوای کوهستانی بوده بطرف شرق سرک پخته به استقامت ولسوالی پرچمن ولایت فراه که هم مرزولایت غور است در فاصلۀ صد کیلومتری سرک پخته که حدودا در فاصله یکصد وپینجا کیلومتر ی مرکز ولایت فراه دور است موقعیت دارد .این ولسوالی نسبتا کوهستانی بوده ازطرف جنوب شرق بمناطق هلمند هم مرز است{من مناطق نا آرام هلمند نمیگویم} این مناطق از سالها به این طرف در کنترول طالبان است. به این معنی که حتی در سالهای 2001 هم دولت دران مناطق کنترول شاید وباید نداشت.هلمند وفراه از وسیعترین ولایات افغانستان اند. اگر دولت مرکز ولسوالیهای گلستان ، دلارام، نوزاد ،موسی قلعه وواشیر سنگین وکجکی را به کنترول خود داشته باشد.بازهم در هر یکی ازین ولسوالی ها مناطق به تناسب ولایات لوگر، کابل، وردک ، دایکندی وکاپیسا وپنجشیر به تصرف طالبان قرار دارد.این موضوع دقت میخواهد دقت زیاد. نگاهی به تشکیلات اداری کشور؟؟؟؟
3 -ولسوالی پرچمن: ولسوالی زیبای پر چمن در مرز ولسوال تیوره وساغر ولایت غور بیش از یکصد کیلومتر دور تر از گلستان بطرف شمال شرق در بین دره های زیبا وآبشار وباغستانهای واقعی قرار دارد. شاید گلستان روزی گل داشته اما پرچمن فعلا مجموعۀ از باغستانهاست که عاید اکثر ساکنین آن تنها میوه است.اینکه چقدر از مر کز ولایتش فاصله دارد شما تعین کنید فاصله مرکز فراه تا گلستان 100 کیلو متر واز گلستان تا پرچمن 150 کیلومتر.اگر مر کز پرچمن دوصد وپیجا کیلومتر از مرکز ولایت فراه فاصله داشته باشد قابل تعجب نیست؟؟؟ مناطق این ولسوالی که به ولسوالی ساغر ولایت غور هم مرز است سه صد کیلومتر از مرکز فراه فاصله دارد.بازهم خوب فکر کنید مردم یک ولسوالی از مرکز ولایت شان حدود سه صد کیلومتر فاصله دارند.مردمیکه تا هنور شکل موتر برای اکثریت شان یک تصور است.....این مناطق کوهستانی ولی زیبا وپوشیده از درختان مثمر را فاسک میگویند نامیکه دولتمردان تا هنوز نشنیده اند فاسک قریه نیست مناطق نیم از یک ولسوالی است که مردم شان با اخلاص با استعداد ووفادار اما دولت ودولتداری را ندیده اند؟؟؟؟؟ این حرف ها واقعیت است نه سیاست باید دقت شود فکر شود که چرا چنین است شوخی نیست اگر باور ندارین - گز را بگرین و بمیدان بیائین....؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ اگر کمی مسئولیت وانصاف باشد میداند که پرچمن اقلا باید دو ولسوالی باشد مر کز یکی در غ مشکان ودیگری در پرچمن وای کجاست نظام و مسئولیست! .
در ولسوالی پرچمن حکومت نیست:
منظور این نیست که در ولسوالی پر چمن بی نظمی وبی اداره گی است. نه خیر در تمام مناطق که در کنترول دولت نیست بی نظمی نیست منتها حکومتداری نیست.این ولسوالی به لطف مردم وکرم خداوند اداره میشود .؟؟؟ مردم این ولسوالی فضل خداوند آرام ومصروف کار وبار زنده گی غریبانه خود هستند از جنگ وشرارت بد شان میاید با طالبان هم مخالف اند اگر آرامی است نتیجه تدبیر ورواداری خود شان است نه پولیس ملی وسترا تییژی وپالیسی حکومت .دریغ که کسی رنج این مردم را نمیداند.مردم این ولسوالی میدانند که دولت به دادشان نمی رسد ولسوالی ای که 250 کیلومتر در بین دره ها بدون داشتن سرک درست از مرکز ولایت خود دور باشد از دولت چه امیدی دارد؟ هیچ. مردم این ولسوالی نه به مرکز ولایت غور میرسند ونه به فراه.
فقط با تعامل مردمی اداره میشوند .ورنه حکومت تا هنوز بار ها از مردم رشوت گرفته وبه آن ولسوالی ولسوال جدید مقرر و مکتوب بر طرفی ولسوال سابق { جناب حاجی سلیم مبارز} را صادر کرده.ولی او به این اوامر توجه نکرده .جوابش این است که دولت نه بما امکانات میدهد ونه امنیت مارا میگیرد ونه ما هم احکام دولت را می پذیریم .این ولسوال هر چه هست حق به جانب است دولتیکه گلستان را در نزدیگی سرک پخته اداره کرده نمیتواند آیا ولسوالی پر چمن را اداره میکند هر گزنه.بهتر است به امور آن مداخله نکند.مشکل این است که دولت از ولسوالی ها خبر ندارد.هر کس در مرکز رفت به رؤسای اداری وزارت خانه رشوت داد زیر نام اصلاحات اداری مقرر میشود قطع نظر ازینکه نفوذ وپایگاه مردمی ولسوال سنجیده شود صرف کاغذ های جعلی آنرا میخوانند ریفرم واصلاحات اداری میگویند ومقررش میکنند اینکه مردم باوی مخالفت میکنند خیر است .دولت باید بداند که تحصیل ویا علم -عقل وادب هرسه در وجود یک انسان زیور است.متأسفانه بسیاری تحصل کرده اند اما از عقل قاصر واز ادب فقیر واز تجربۀ مردمداری مسکین اند.....
راه حل: مردم که در فاصله 400 کیلومتر مربع از مرز فارسی هرات تا آخرین نقطه هلمند بدون داشتن اداره درست زندگی میکنند باید صبر کنند تا کسی از میان این مناطق در افغانستان رئیس جمهور ویا معاون رئیس جمهور شود درانصورت اگر به این مناطق یک ولایت منظور نکند لا اقل در تشکیل ولسوالی ها تجدید نظر خواهد کرد در نقشه می بینید که ولایت بدخشان نیز ساحه وسیع دارد اما از برکت ریاست جمهوری استاد ربانی حدود سی واحد اداری دارد.تشکیلات اداری افغانستان ظالمانه وغیر ملی است.
ـ مرکزولايت شهر فراه
ـ ولسوالی بکواه
ـ ولسولی گلستان
ـ ولسوالی پرچمن
ـ ولسوالی بلابلوک
ـ علاقه داری خاک سفيد
ـ ولسوالی انار دره
ـ ولسوالی قلعه کاه
ـ ولسوالی لاش وجوين
بالا
بازگشت