گزارشگر: آصف خرمی

20/12/2007  ـــ   لندن

 

 

گزارش از مراسم نماز جنازهء شـاعر بزرگ کشـور، بیرنگ کوهدامنی در لندن

 

فرهنگیان افغانسـتان سـوگمندانه درگذشـت محمد عاقل بیرنگ کوهدامنی شـاعر، نویسـنده، پژوهشـگر و فرهنگی بزرگ کشـور را در رسـانه های گروهی درون مرزی و برون مرزی کشـور، اروپا، امریکا و اسـترالیا با غم و اندوه فراوان به نشـر رسـانیدند.

به تاریخ 11 دسامبر 2007 ( 20 قوس 1386 هـ خ ) خبر مرگ نا بهنگام شـاعر بزرگ ما با سـرعت در سـراسـر کشـور بریتانیا پخش گردید و از آنجا در سـراسـر دنیا نشـر یافت. عده یی از فرهنگیان شـهر لندن بدون اتلاف وقت گردهم آمدند و بخاطر بزرگداشـت مقام ارجمند فرهنگیی شـاعر، کمیسـیونی را موظف نمودند تا در زمینه دسـت بدسـت هم داده و به یاری تمام کانون ها و انجمن های افغانی، گردهمایی آخرین دیدار و بدرود با شـاعر را تنظیم نمایند.

در یکی از آگاهی هایی که از طریق این کمیسـیون نشـر شـد، می خوانیم:

" با اظهار تأسـف و اندوه یک سـتاره تابناک دیگر از آسـمان پر تلألؤ فرهنگ کشـور ما به جاودانگی پیوسـت و محافل فرهنگی و ادبی جوامع افغانی را در سـراسـر جهان سـوگوار سـاخت. "

شـاعر و پژوهشـگر و فرهنگی بزرگ محمد عاقل بیرنگ کوهدامنی پس از یک دوره طولانی مریضی در عالم غربت در شـهر لندن چشـم بهم بسـت. وفات این شـخصیت بزرگ فرهنگی ضایعه جبران ناپذیری اسـت که در وضع خونبار کشـور ما اتفاق افتاد. از او نوشـته ها و اشـعار زیادی به جا مانده اسـت. او در بین چهره های تابناک فرهنگی، یکی از سـخنوران بسـیار شـایسـته بود. زنده یاد کوهدامنی در عمر پربارش یکی از نخبه گان فرهنگ معاصر اسـت، که نمی توان فقدان او را در روزگار غمبار کنونی فراموش نمود.

کمیسیون متذکره بتاریخ 19 دسـامبر 2007 برابر 28 قوس 1386 هجری خورشیدی، گرد همایی شـاندار و بی سـابقه یی را در شـهر لندن پس از ادای نماز جنازه برگزار نمود. در آغاز صدای شـاعر عزیز ما ـ بیرنگ کوهدامنی ـ که یکی از اشـعارش را دکلمه می کرد شـنوانده شـد؛ و پس از آن عده یی از فرهنگیان، سـخنان شـان را در مورد شـاعر ارجمند ما ابراز داشـتند.

زندگینامه شـاعر در پایان عمر پر بارش قرائت گردید، و یکی از یاران نزدیک وی، شـاعر، نویسـنده، منتقد ادبی، و پژوهشـگر پر افتخار جامعه فرهنگی ما اسـتاد لطیف ناظمی که از آلمان به همین مناسـبت آمده بود، بیانیهء شـان را در بارهء شـخصیت ادبی و ممتاز بیرنگ کوهدامنی و خصایل پسـندیده وی ایراد نمودند؛ که امید اسـت بزودی یکجا با بیانات و پیام های اساتید و بزرگان فرهنگی که در این گرد همایی به قرائت گرفته شـد، به نشـر برسـد.

فرهنگیان ارجمند و شـناخته شـده کشـور و دوسـتان بیرنگ کوهدامنی به ترتیب سـخنرانی نموده، سـخنان دلش شـان را در بارهء جاودان یاد محمد عاقل بیرنگ کوهدامنی ابراز کردند. و همه یک مطلب را تاکید و تکرار نمودند که: محمد عاقل بیرنگ کوهدامنی بزرگ مرد شـاعر ما، شـاعر توانا، نویسـنده و پژوهشـگر متواضع، مرد خردمند و صاحب اندیشـه و دور نگری بود؛ که مسـایل ظاهری و سـطحی هرگز مشـغولش نمی کرد و به برتری ها می اندیشـید. وی به فرهنگ پربار ادبی کشـور افتخار می کرد و شـعر و شـاعری هزار سـالهء فارسی را نیک میدانسـت و با سـرایش و پژوهش خود، آنرا پاسـداری می نمود.

سـخنرانان آخرین دیدار با بیرنگ کوهدامنی عبارت بودند از: اسـتاد لطیف ناظمی، اسـتاد شـهرسـتانی، رئیس پیشـین دانشـگاه کابل اسـتاد، شـاعر و پژوهشـگر شـناخته شـده داکتر زیار، ژورنالیسـت و شـاعر، خانم شـاه بی بی ( ناله )، شـاعر جوان و پژوهشـگر ادبی سـاکن بریتانیا محمدی، شـاعر آشـنای زبان پشـتو تکور و داسـتان نویس و شـاعر، کریم میثاق. همچنان پیام صوتی شـاعر پر آوازه افغان دکتر اسـدالله حبیب اسـتاد پیشـین دانشـگاه کابل، و یکی از شـاعران و نویسـنده گان هم زبان و هم فرهنگ ما ایران محمود کیانوش  شـنوانده شـد.

در پایان همه با نظم از مقابل پیکر چشـم فروبسـتهء بیرنگ کوهدامنی گذشـتند و ادای احترام نمودند. قابل یاد آوری اسـت که بهمین مناسـبت پیام های همدردی و تسـلیت زیادی مواصلت نموده بود که از جمله پیام محترم حامد کرزی رئیس جمهور افغانسـتان نیز قرائت گردید.

از پیام های واصله می توان از پیام صدر اعظم پیشین افغانسـتان سـلطان علی کشـمند نیز یاد نمود. از پیام های واصلهء انجمن ها و کانون ها و نهاد های افغانی و ایرانی و هم چنان پیام های دیگر دانشـمندان و دوسـتداران شـاعر، نسـبت کمی وقت فقط یاد آوری به عمل آمد.

در اخیر به نماینده گی از خانواده کوهدامنی محترمه حماسـه کوهدامنی فرزند بزرگ شـان اظهار سـپاسـگذاری نمودند.

پیکر شـاعر همان شـب با اشـک و اندوه عزیزان و علاقمندان و یاران شـاعر به کابل انتقال داده شـد.

محمد عاقل بیرنگ کوهدامنی گفته بود:

چه حدیث تلخ باشـد، چه غم بزرگ غربت

چه کنم که ره ندارم بدرون خانه ی خود

و در فرجام تنها مرگش راه رفتن به وطن را پیدا کرد و چشـمانش هرگز کوهدامن جنت نشـان، کابل باسـتان و افغانسـتان عزیز را ندید. و آخرین خبر این که جسـد شـاعر بزرگ ما در دامنه های کوهدامن و تاکسـتان های داغدار شـکردره به خاک سـپرده می شـود.

روانش شـاد باد.

 


بالا
 
بازگشت