ض.رهگذر

 

"مصطفی کاظمی شهید شد"

یک بام و دو هوا

 

طوریکه همه اطلاع دارند چند روز قبل  حادثۀ المناکی در ولایت بغلان رخ داد که منتج به قتل و مجروح شدن  یک تعدادی زیادی از هموطنان ما گردید. در میان کشته شده ها تعدادی از وکلا پارلمان (سيد مصطفي کاظمي، صبغت الله ذکي، الحاج صاحب الرحمن همت، انجنير عبدالمتين، حاجي نازکمير سرفراز و الحاج محمد عارف ظريف) نیز قرار داشتند.  

دولت  افغانستان به همین دلیل سه روز ماتم ملی را اعلام نمود.  ولسی جرگه نیز اعلامیۀ را صادر کرد  که در بخشی از آن چنین آمده است :

" با گراميداشت از مقام والاي شهدا، سه روز عزاي عمومي اعلان و از عموم رسانه هاي صوتي و تصويري خواسته ميشود با احترام به مقام والاي شهدا برنامه هاي اختصاصي را به نشر بسپارند"١.

من بعنوان یک انسان مسلمان و افغان از وقوع  این حادثه غم انگیز خصوصاَ از اینکه در میان قربانیان،  تعدادی زیادی از اطفال مکتب و معلمین شان وجود داشت، متاثر شده  و اعلام اعزا ملی را نیز به همین منظور بجا میدانم.  اما هدف  من از نوشتن این سطور اظهار غم و اندوه ام نیست بلکه میخواهم  بگویم که  اگر به یاد داشته باشیم چندی قبل در ولسی جرگه ( همان جایکه آقای کاظمی  به عنوان نمایندۀ مردم حضور داشت) بحثی صورت گرفت روی تعریف و مواردی اطلاق کلمۀ (شهید). ولسی جرگه بعد از بحث های جنجال برانگیز بالاخره تصویب نمود که :

شهید صرفاَ به کسی گفته میشود که در راۀ خدا جهاد نموده  و در میدان جهاد به قتل رسیده باشد. و آنهایکه در جریان جنگها کشته شده اند، مثلاَ آنهایرا که در اثر اصابت راکتها و گلوله باریها به قتل رسیده اند، نمیتوان شهید گفت. آنها شهید نه بلکه قربانیان جنگ اند.

بنابر همین تعریف از کلمۀ " شهید" که  از طرف  اعضای  ولسی جرگه (بشمول آنهایکه امروز در میان ما نیستند) صورت گرفت،  نمیتوان به آقای کاظمی و دیگر وکلایکه در حادثۀ بغلان کشته شده اند شهید گفت.

اما آنطوریکه در بالا دیدیم پارلمان کشور اعلامیۀ را صادر نموده و در آن از این افراد بنام شهدا  یاد نموده است. حالا سوال اینجاست که آیا این اعلامیۀ شورای "ملی" فیصلۀ قبلی شورای مذکور ( در مورد تعریف شهید ) را نقض نمیکند؟

شاید اعضای  شورا "ملی" بگویند که جناب کاظمی با دیگر وکلا در میدان نبرد و در حال جهاد کشته شده  نایل به درجۀ شهادت گشته اند. ولی بنابر گفتۀ جنرال عبدالمنان فراهی رئیس مبارزه با تروریزیم در وزارت داخله افغانستان،  مرحوم کاظمی و همراهان شان قصد داشتند  به ولایت قندوز بروند و از سرمایه گذاری پنجاه میلیون ایرویی که توسط موسسۀ

( جی. تی. زی) آلمانی  صورت گرفته است،  دیدن نمایند٢.

و یا هم شاید اعضای  پارلمان افغانستان از این موضع نیز فراتر رفته  اینطور استدلال نمایند که فیصله های  شورا ( در مورد تعریف کلمۀ شهید ) مشمول اعضای شورای "ملی"  و اقارب ایشان نبوده ایشان استثنا شمرده میشوند. و اگر یکی از اعضای پارلمان و یا اقارب شان حتی یک خواب خوفناک هم ببینند این عمل شان شهادت و یا هم  شاید "شهادت صغرا" شمرده میشود.

میخواهم از اعضای شورای "ملی"  افغانستان بپرسم  که اگر در میان کشته شده های این حادثۀ غم انگیز، وکلا پارلمان موجود نمیبودند و همه قربانیان را اطفال مکتب تشکیل میدادند،  آیا دولت حاضر بود سه روز عزا ملی را اعلام نماید؟

به یاد داریم که چندی قبل در ماۀ مبارک رمضان یک حادثۀ انتحاری در ساحۀ بهارستان در کارتۀ پروان شهر کابل رخ داد که در جریان آن  تعدادی زیادی از هموطنان ما جانهای شرین شان را از دست دادند. آیا دولت اعزای ملی " سه دقیقه یی " را برای احترام به آنها اعلام نمود؟

اینکه از کودتا ثور به اینطرف چقدر انسان بیگناه در افغانستان  به قتل رسیده است را خدا میداند، ولی به نظر  شورای  " ملی" کشور این افراد شهید نه بلکه قربانیان جنگ اند. زیرا در میان ایشان اقارب و نزدیکان " وکلا شورای ملی" و قدرتمندان وجود ندارد.

با اتحاف دعا به روح پاک همۀ افغانهای که قربانی جنگ شده اند، تقاضا مینمایم که یا باید پارلمان کشور به این اعتراف نماید که مرحوم کاظمی و دیگران که با او کشته شده اند، شهید نه بلکه قربانی جنگ اند و یا اینکه فیصله قبلی خود،  در مورد تعریف کلمۀ شهید را باطل اعلام نماید.

 

 

---

بالا
 
بازگشت