تفاهم یا تقابل؟
ذره بین
تقابل مجدد پارلمان وریاست جمهوری بیشتر به تختۀ شباهت دارد که دوبازی گر بالای یکدانه ببازی نشسته اند,یکی دانه را حذف میکند ودیگری حر کتش را محدود میسازد.به همه حال این تقابل که در نتیجۀ یک تفاهم شکل گرفته دانه را پیوسته تهدید میکند. یا حذف ویا محدود.رئیس جمهور ورئیس پارلمان در نشست ها وتفاهمات رخصتی های تا بستانی این درامه را به شکل سریال هندی تولسی پر داس بیشتر داده تماشاه گران بازار سیاسی را بیشتر ساخته اند. با گذشت دورۀ رخصتی های تابستانی , نما یندهگان ولسی جرگه بار دیگر مسئلۀ حذف وابقائی وزیر خارجۀ کشور را مطرح وبا تکرار این سناریوقوۀ مقننه وقوۀ إجرائیۀ را ظاهرا در مقابل یکدیگر قرار دادند.این در حالیست که به استثنائی بازی گران میدان های گندیدۀ سیاست افغانستان هیچکس طرفدار ادامۀ این بحران وکشمکش نیست.
کنار گذاشتن ویا ابقای وزیر خارجه در پستش هیچ تأثیر مثبت ویا منفی بالای زنده گی عام مردم نخواهد داشت وبهتر است مسئلۀ استیضاح وسلب صلاحیت وزیر خارجه بپاس پا فشاری های رئیس دولت و ووضع آشوب زدۀ کنونی بفراموشی سپرده شود..سرنوشت مبهم وزیر خارجه در کشاکش میان پارلمان و حکومت ، به حیثیت سیاسی کشور صدمۀ بزرگ وجبران ناپذیر در سطح بین المللی ببار میآورد بخصوص در شرائطیکه سفر های رسمی وزیر خارجه آنهم در رکاب رئیس دولت مطرح میشود.در هر نوبتیکه وزیر خارجه به قصد سفر های رسمی کشور را تر ک میکند رئیس وسخنگوئی پارلمان از صلب صلاحیت وی صحبت میکنند واین موقف گیری مشروعیت تمام پروتو کول ها وقراد های را که وزیر خارجه در جریان سفرش به امضا می رساند زیر سؤال میبرد.وحیثیت کشور را ضریب صفر میسازد.
چرا سر نوشت وزیر خارجه ببازی گرفته شد؟
حقیقت این است که زمز مه های تصمیم گیری در مورد تعویض وزیر خارجه نخست از دفتر ریاست جمهوری در بین مردم وفعالین سیاسی پخش شد.وآن زمان بود که وزیر خارجه بتاریخ 15 می 2007در در یک مطاحبۀ مطبوعاتی بر خلاف إعلامیۀ دفتر ریاست جمهوری موقف گیری نمود.طوریکه بعد از کشته شدن اجمل نقشبندی به دست طالبان وبه تعقیب آن اسیر شدن یک خبر نگار فرانسوی, اطرافیان رئیس جمهور روی هر مصلحتیکه بود باز هم از آشتی ومصالحه وگفتگو با طالبان صحبت مینمودند و سپنتا وزیر خارجه با بلند پروازی وبدون إعتناء بر خلاف إعلامیه های دفتر ریاست جمهوری هر نوع مذاکره وگفتگو با طالبان وحکمتیار را رد نمود ه گفت , ملا عمر وحکمتیار در لست سیاه جامعۀ جهانی قرار دارد هیچکس صلاحیت عفو, مذاکره ومشوره با ایشان را ندارد ودرمورد معامله ومعاوضۀ گروگانها گفت. اگر ما پیوسته به شرط های گروگانگیران عمل کنیم و در برابر آزادی هر کسی که طالبان به گروگان می گیرند تعدادی از زندانیان طالبان را آزاد کنیم، گروگانگیری تبدیل به یک روند پایان ناپذیر خواهد شد.با آنکه وزیر خارجه در سیاست خا رجی از پالیسی, استراتیژی واکادمیک صحبت میکند ودست آورد های هم دارد, اما از وضعیت داخلی کشور اطلاع کافی ندارد گاهی عاطفی ومزاجی عمل مینماید که به نفع خودش هم نیست..اینکه در شرائط کنونئی افغانستان سیاست کدام گروپ دولت مفید ومؤثر از آب بدر میآید قضاوت را به ملت ومردم حواله میکنیم واما آنچه خشم رئیس دولت ومشاورین آنرا بر انگیخت أعتماد به نفس وبلند پروازی های غیر قابل قبول وزیر خارجه بود که با اتکا به برخی منابع خارجی در میان سیاستمداران وحلقات تصمیم گیر دولت بازار گرم داشته وزیاد بر جسته شده بود.رئیس دولت واطرفیانش را بیتاب وتحمل ساخت.
چرا پارلمان قبل از ریاست جمهوری اقدام نمود.
بدون تردید رئیس پارلمان وطرفدارانش درپی انتقام گیری از وزیر خارجه بودند. وزیر خارجۀ که جانشین یکی از یاران مرحوم احمد شاه مسعود است قبل از إحراز مقام وزارت در یکی از سخنرانی های خود به احمد شاه مسعود که لقب قهرمانی ملی کشور را کمائی کرده بود اهانت کرد ودلهای عدۀ از دوستداران مسعودرا جریحه دار ساخت.او بعد از تقرر هم طرفداران تیم رئیس پارلمان و وابسته به شورائی نظار را از پست های شان بر کنار ونمک بیشتر بر زخم ها پاشید.رئیس پارلمان که در کمین نشسته بود به مجرد پخش شایعۀ بر کناری سپنتا از طریق ریاست جمهوری با استفاده از درامۀ مهاجرین با شتاب زده گی تمام کوشید قبل از تصمیم ریاست جمهوری برطرفی سپنتا را از آدرس خود بگوش حواریون وطرفدارانش برساند وبه محبوبیت خود درین حلقه بیافزاید ,رئیس جمهور که به خورد کردن سپنتا هم قناعت داشت تلاش کرد تا جلوی کشت عجولانۀ رئیس پارلمان را بگیرد.حال سپنتا دانۀ است که دونفر به آن بازی میکند یکی آنرا در خانۀ حذف ودیگری در خانۀ تهدید میگذارد.حال که بار دیگر شایعات بر طرفی سپنتا از دفتر ریاست جمهوری پخش شده مجددا رئیس پارلمان بازی را از همان نقطه آغاز کرد تا بر طرفی سپنتارا از آدرس خود إعلان نماید. جای تعجب نیست اگر فشار برخی أعضائی پارلمان نمیبود رئیس پارلمان در برابر یک امتیاز محدود ازین ما جراجوئی صرف نظر میکرد.
چه کسی برنده است؟
برندۀ بازی معلوم نیست و اما بازنده بر صدر نشسته است وآن سپنتا ی ضعیف شده واحتمالا رانده شده میباشد.واگر رئیس جمهور بخواستش که جلوگیری از پیشقدمی رئیس پارلمان است مؤفق شود توانسته است سپنتائی مستقل ومتکی به رائی مردم را دست نشانده ومتکی بخود بسازد وبه این تر تیب جلوی بلند پروازی های آنرا که زیر شعار مدافع دمو کراسی وحقوق بشر صورت میگرفت محدود سازد, نتیجۀ این بازی بر طرفی وخورد شدن سپنتارا بدنبال دارد.رئیس جمهور طرفدار ابقائی سپنتا نیست اما نمیخواهد در برابر حامیان سپنتا که ریشه در خارج از کشور دارد قرار گیرد واگر وزیر خارجه از بلند پروازی های خود بماند درانصورت هم اطرفیان رئیس جمهور قانع و به مقصود خود رسیده اند واگر بر طرف شود چیزیست که طرفین نسبت به یکد یگر در تحقق آن سبقت می ورزند. حقیقت این است که مردم از پافشاری پارلمان ومقاومت رئیس جمهور خسته اند که روی أغراض شخصی حیثیت کل کشور را ببازی گرفته اند.
کاندیدان احتمالی وزارت خارجه.
افغانستان بیشتر کشور شایعه سازی وشایعه پردازیست. سیاستمداران وقلم بدستان این سر زمین عمر خودرا به حدس وگمان وآرایش وپیرایش فرضیه ها ی مجهول ضایع کرده ومیکنند همان است که قبل از پایان یافتن مشاجره وتقابل اراکین دولت هر روز بالای میز دفاتر از جا نشینی سید طیب جواد ویا داکتر زلمی رسول مشاور امنیتی رئیس دولت واحمد سعیدی به عوض داکتر سنتا صحبت میکنند.که یکی از وضعیت داخلی کشور بر داشت صحی ندارد ودیگر ی از سیاست خارجی بهرۀ کمتر دارد.وعدۀ نام همه مهره های کشور های خارجی و دوستان رئیس دولت را به شمارش نشسته اند....
بالا
بازگشت