انجيلا پگاهی
گفتم که زخویش گاه بیرونم کن
از خستگییم رهان ممنونم کن
تا آخر خوابکوچه ِ سبز نگات
ای معجزه گر ببر دگرگونم کن
باران ِ بهارِ سینه ِ غنچه گیها
گلباغ-بهشت یک شبیخونم کن
موسیقیی دلنواز ای روح غزل
بیتاب همان سرود موزونم کن
*********
آزادم کن فقط ز دلتنگیهام
با مهرت ، آسمان ِ مدیونم کن
اکتبر ۲۰۰۷
بالا
بازگشت