سلیمان کبیر نوری
میبینم من
میـبینم من میبیــنم مــن
ابر ســیـــــه ابر سیـــه
ابرســــیـه َو بال تـــار
دامن کــشیده از جـنوب
پر میکــشد پر میکشــد
ابر ســیه پر میکشـــــد
* * *
ابر ســـیــه ابر سیـــــه
امیال و َال نا خلـــف
سیل ســیاه نا خلـــف
این نا خلف این کیــنه توز
این کینه توز این سینه سـوز
ویران گر و عصیان گـــر
این دشمن علم و هنـــر
سرمیکشد پر میکشـــد
* * *
ابر ســـیه ابر سیـــه
سحر سیه چهر ســیه
بــر مـــرز ها بــر کوه هـا
بر دشت ودامان وطـن
سرمیکشد پر میکـــشد
* * *
ابر سیــه ابر سیـــه
این لشکر جهل سیـــه
طاعـون قـــــرن 21
ناسور خونین دیـــگر
با یاری غول سیــــــه
غول جهانگیـر سیــه
غول جهان خوار سیــــه
غول سیاه نفــــــت گـــــــاز
با سازوبرگ لحظه هــــــا
بر میهینــــم سرمیکشـــــــد
* * *
در میهـنم در میهنـم
اشک نخشکـیده زچشـم
زخم هنوز است خون چکان
غـم ها نکو چیده زدل
دردی فرو دراستخوا ن
جغد سیاه کور و مســت
بار دیگر سر میکـشـد
بر میهنـم پر میکــشد
* * *
ای وای بر تو میهنـــــــم
ای وای برهم میهنــــــــم
ماتم ســـــــرا اخــــر چــرا؟
باز هم اگـر ابــــــر ســـــــیا
پو شـــــــد به اندامت قبا
روز سیه سر میرســــــــــــد
ما تم و غم پر میکشـــــــــــد
* * *
ای هــم وطن ای هم وطن
تا پر کــشد تا پر کشـــــد
تا پر کشــد ابـــر ســیــــه
دستی بدسـت هـــم دهـــیم
با هم شویم ، یک تن شــویم
دیوار و هم بر زن شــویم
دیوار چون پولاد ها
مانند آن ســیلاب ها
سیلاب شوســـــیلا ب شو
تو فـــنده و نیلاب شو
سر کش ، خشن ،آلاب شو
عصیان بر این تا لاب شو
بر ابر ها طوفان حجاب شو
یا اینکه ما چون رعد و بـــر ق
بریان شویم سوزان شـو یم
آتش زنیــم بر تیره گــی
آتش به تیر ستان شویـم
مانع زهر کابــوس شویم
از تــنگنا هادور شویم
* * *
آنگه درخـــشدآفـــتاب
خورشـــید با انوار نــاب
بر میهنـــم بر میهنــم
آنــــگاه بتابد آفتاب
بر چهر هر هم میهنـــم
آنگه بــهار زنــدگـی
آیــد به جـای تیــره گــی
گل های رنگیـــن بهـار
بر دشت و دامان وطــــن
بر باغ وبو ســتان و طــن
بر میهــــــنم بر میهنـــــــــم
بر میهنــــــم بر میهنــم
بالا
بازگشت