محـــمد ا صـغـــر(عبــا دي)   

را ستی

  راستی را ا زقـــد وبــالاي یـا رآموختــــــم        آ یِـهِِ لـطــف ومـحــبـت ،ا زنگــا رآ موختــــــم

  آ تشی بـرخـرمن جا نـم فتا د ا زیک نگــه         گفت چشم یا ر،سوختا ند ن زنا رآ موختــــــم

  صبروآ را م وقرا ر، د ي گفت بعـدِ سا لها        بـا گـریـزیــا را زتــو، مـن فـــرا رآ موختــــــم

  پیچ د رپیچ روزگا ربا شد مرا ، نـه نـا لـهِ        زلف یا رنا لـد که پیچ ا زروزگا رآ موختــــــم

  وا مق ومجنون وفـرها د وهــزا رنا پخـتـهِ        بـا ربـا رپـرسند مرا، کـزتوچکا رآ موختـــــم؟

  شد هـزا را ن آ د مي هم شد هـزا را ن سا ل لیک         ما ند ه زند ه نا م نیک،ا ین ا زهـزا رآ موختـــــم

  خد مت گُل را کنـم کوشش نما یــم خا رنیز        این فـرا خی سـينه ا زا بـربـهـــا رآ موختـــــم

  پا ي درگِل میشود ولوا گـرهــم رستم است        ا یـن مضمونـیـست کـزلـوح مـزا رآ موختـــــم

  چشم بینا گربوَد صدهـا نشا نِ عبرت است         مـن بـقـا ی عمـروهستی ا زشرا رآ موختــــم

  عیش وعشرت نیست پا یدا رنه که رنج وغم مدا م         ا ین بود ه چیزي که ا زلیل ونها رآ موختـــم

  حق میگویم ومیـد ا نم چه ا ست انجا مِ من        روشن است این نکته ازمنصورودارآموخــتم

                         خوش بگفته اي عـبا دي هرکه ا ین را گفته است:

                         هـیچ نـا موختــــم چنا ن کــزروزگا رآ موختــــــم

                                                           می - 2006 میسسا گا

 

******************************

             بیــا د مـیلــهِ گل نا رنج ننگـرها رِهميشه بهــــار

     گُــل نــــا رنـج

                                                                   

 چه خوش دا رم بخـا طـرآن زمــا ن را       کــه بــود م کـودکی،سلطــا ن جها ن را

 زمـســـتان بُـودوکــابـــل بُـودپُــربــرف        هــمــه دوســـتا ن میگـفـتندايـن حـرف

 بیـــا ییـد تــا د رين فـصل زمـســــتا ن        رویــم یک چــند روزي با عـــزيــزا ن

 بــه شـهریکــه جـلا لــش کــرده آبــا د       بــه شـهـریکــه هـمِيـش بــا د ا آ بـــا د

 بـه شــهـِرپُــرزمـــا لــــته،نيشکـر،گـل        بــه شـهرگُـِل نــا رنــج،شـهـرپُـــرمُــــل

 شـنيد م اين سـخن چون اند رآ ن وقت       نمـيشد با ورم هـــيچگا ه وهـيچوقــــت

 چـطورمـمکن کـه د رفصل زمـسـتـا ن        بـبـیـنــم شهـری پـُرا زگـُل وريـحـــــا ن

 به ذ هـن نقش بست تصاویرگـوناگون        بسی پرسش، ازکـــجا، چـــرا ،چــــون؟

 بــه فـردا ش طـرفِ شـهرِپــُرزرويـــــا        شــد یــم روا نـه با د وستـــا ن يکجـــا

 مــا هـــیپر،یـا کــه نـغـــلـویـا ســروبی        هــــمه پـُر ا زعجـا یــب ، پُـرزخــوبـي

 درونتـه را چسا ن یا فـتــم چــه گو یـم        بـه آ بـش گَـَردِ روح وجـســم بشستـــم

 شــد یــم هــنگا م ظـهرد رشهـرد اخـل        زعـمـروزنــد گـــا نی بـــرده حــا صــل  

د یــد يم خُــفته د رآ نجــا رهــبرِشـرق        کـه ا ســتعما رِا نگليس را بکرد غـرق

 بکـرد یـم زیـا رت غـا زیيِ غـــا زِیا ن        ا عــليحضـرت ا مـــا ن ا للِهِ ا فــــغا ن

 نـمید ا نـــم چســـا ن گویـــم زحــا لـــم        کــه د ید م شــهری زِیبـا ترزخیـا لــــم

 بیـــا فتــــم خـویشـتن د رخـــر مـنِ گـل        شنیــد م هــــم هــزا را ن صـوتِ بلبـل

 تـمـا شــا مـینمـود م  صـبح تـا شـــا م         بــود م بیخــود، نگـرفـتــه یکی جـــا م

 کجــا بود م، چـه بـود م، یـا کَي بـود م         بخــا طرنیست، بگـذ ارهـــرچــه بـودم

 ا گــرجـویـــا شویــد ازمـن حــقیــقـــت         شـکـوه حـــق بـــد یـد م د رطــبیعـــت

 بگُفتی گـــربهشتی درزمــــــــین اســت        (همین است وهمین است وهمین است)

 عـبا د ي بـا زکی باشـد چـوآ ن وقـــت         کـنـــم د ید ا رآ ن شـهری پُرا زبخـت

           گــل نـــا رنج را مـیلــــــه ببینــــــــــم

           زد ل خـا رهـا ي هجرا ن رابچینــــــم

                                                      مــا رچ-2006- کا نـا دا  

 

 


بالا
 
بازگشت