عفیفه آرزو
ترا آزاد میخواهم
ترا ای خواهرم آزاد میخواهم
ترا ای آنکه هستی در حصارت
ترا که بسته اند بال وپرت را
با حقارت
ترا که ناله ات
بگذشته از هفت آسمان ها
ترا آزاد میخواهم
ترا که قلب پاکت داغدار است
ترا که با شکوه روحت
دائم در عذاب است
ترا که جسم ضعیف ات در حصار است
ترا آزاد میخواهم
ترا ای خواهر رنجدیدۀ من
ترا ای مادر داغدیدۀ افغان
ای قهرمان پرور
ترا ازقید و بندِ جاهلان
ز ظلم ناکسان
ترا آزاد میخواهم
ترا آزاد میخواهم که
پر بگشائی و
اوج گیری
اوج
فرازِ آسمانِ صافِ رهائی
و میخواهم
روزی این جهان
به کامِ تو باشد
و
ببینم توعاقبت
کامروائی
عفیفه آرزو
22/5/2001