امین الله مفکر امینی
ایالت منی سوتای امریکا
خلوت نشینی
گفتم نشینم بخلوت که یابم قرار
بسرکنم عمرمانده بآغوش نگار
ببندم چشم دل ودیده ز سودوزیان
هم ازقیل وقال وحساب زروزشمار
به نوش جرعه ای غم برم زدیده ودل
غزل خوانی همچون بلبل کنم شعار
خوش مشربی پیشه دارم،چومطربان
که نوای چنگ وچغانه بیا رد خمار
آفرینم جهانی فارغ ز رنج و درد
هم زهرخوشی وخواست زداروندار
خوش بودم دمی به عالم فکروخیال
که طنین نوایی دادم چون هوشدا ر
که غم وشادی بشرپیوند باشد بهم
گرآفت رسد یکی، دیگرنما ند قرار
که خلوت نشینی آنگاه بود مصلحت
که همنوع بود بامن وصلح پایدا ر
مفکر خوش بود این طرز فکروبیان
هرکه پیشه کند،خوش بود ورستگار
بالا
بازگشت