داکتر مظفر مهدی
تداوم جنگ های داخلی در سایت های انترنتی توسط روشن فکران
در این اواخر یک عده از نویسنده گان روشن فکر ما با استفاده از امکانات که رایگان و بدون زحمت در دسترس شان ٍقرار گرفته و آن استفاده از انترنت میباشد جنگ های نوشتاری علیه هموطنان شان به راه انداخته اند و با نوشتن مقالات رکیک ترین کلمات را که قلم را یارای نوشتن آن نیست نثار هم مینماند و با نو شتن مقالات چون
) هرات فلسطین آینده افغاانستان (آنرا به اوج میرسانند و بدبینی را میان هموطنانشان دامن میزنند و روغن به آتش افروخته دشمنان این مردم بی بضاعت میریزند و آب به آسیاب دشمن سرازیر میسازند.و عده دیگر به جواب این نوشته ها میپردازند و ازکاه کوه میسازند. به هموطنانشان تهمت وا فترا می بندند آیا درمورد ادعا هایشان اسناد مستند دارند وا گر دارند چرا این اسناد را در همین سایت آریایی به اشتراک نمیگذارند تاهمه بدانند.وگرنه
سخن در مورد حوادث افشار و دیگر نواحی کابل بسیار است.
سخن تا توانی در پرده دار چو گفتی بیا و دلیلش بیار
آیا کسانیکه مسایل پیچیده استراتژیک تقسیمات آینده کشور ها را توسط قدرت های جهانی میدانند این را نمی فهمند که این همه تهمت ها تبلیغات منفی ساخته و پرداختته استخبارات کشورهای خارجی است که تا با این نیرنگ آتش نفاق را شعله ور نگهدارند و از آب گل آلود ماهی بگیرند.ویا اینکه میدانند وبا این حرف ها عقده گشایی میکنند.
به یقین برادران که با قلم این گونه بیرحمانه به هموطنانشان حمله میکنند اگر بمب اتمی در اختیار شان باشد آنرا نیز بالای هموطنان شان استعمال خواهند کرد.
آیا اگر یک عده مردم آنهم به تعداد اندک در یک منطقه کشور مسکن گزین شدند با اینکه تذکره تابعیت شان مربوط این ولایت نمیباشد آنرا پلان استراتژیک ابر قدرت ها بدانیم؟
ولی این حق را قانون اساسی کشور به هر فرد کشور داده است که در هر جایی کشور می توانند بودو باش کنند.
چنانچه برادران ما از اقوام دیگر در مناطق شیندند ویا در مناطق دیگرجنوب غربی کشورمسکن گزین شده اند. این کار هیچ ضرری ندارد ویا برادران ما که در مناطق شمال کشور تحت نام ناقلین مسکن گزین گردیده اند هیچ مشکلی با دیگر برادران شان در آن مناطق ندارند بلکه برادری و اخوت شان روز تا روز فزونی میگیرد ومصروف کارو زحمت اند.
اگر اینکه درویش علی خان هزاره حاکم هرات بوده چی درد را از این ملت بلا کشیده دوا میکند اگر در زمان حاکمیت اش در هرات خدمات به این منطقه انجام داده باشد خوب و اگر نه حاکمیت های بدون خدمت به مردم بسیار بوده حاکمیت ها بدون خدمت به مردم ووطن پرکاهی ارزش ندارد.ویا اینکه امیر عبدالرحمن خان اگر در مناطق مرکزی به کمک اجانب کله منار ها ساخته که به گفته خودش برای تخویف بوده جنایت هایی را مرتکب شده یاد آوری این مطالب چی ضرورت دارد.جنایتکاران چون چنگیز وتیمور و....در طول تاریخ کم نبوده اند.
عده یی هم دیگر به دفاع از ظلم و جنایت برمیخیزند. آیا میشود نوشته ها و کارکرد های یک شخص را که به قلم خودش و زیر نظرخودش باشد، کتمان کرد؟
بعد نویسنده دیگری به جواب مقاله( درویش علی خان هزاره اولین حاکم هرات)
می پردازد و رجز خوانی میکندو هر چه شعر درحافظه دارد بیرون میریزد.آنهم چی شعر های رکیک آیا این شعر ها را انسان سروده؟
به طور نمونه:
آن شنيدم که ابلهي ميگفت پدری من وزير وخان بوده است
باوجوديکه نيست معلومـــم خودگرفتم که آنچنان بوده است
هيچکس ديده اِی که( گُه) خورد است کاين به عهد قديم نان بوده اســت
گنجشک با باز پريد افتاد وماتحتش دريد
که این آقا هم اگر به جای این شعر ها بمب اتمی در اختیار داشت از آن برای نابودی هموطنانش که در یک منطقه از کشور مسکن گزین شده اند بدون شک استفاده میکرد.
سخن گفتن نرم فرزانگیست درشتی نمودن ز دیوانگیست
اگر نویسنده گان و روشنفکران ما این قدر متعصب باشند پس نباید از کسانیکه با فیر هزاران راکت کابل را ویران کردند و یا افراد القاعده که قتل عام هارا در مزار شریف و یکاولنگ به راه انداختند.و شمالی را به زمین سوخته مبدل ساختند گله داشت.
با اینکه میدانم نوشته ها یتان همه از روی احساسات بوده اما همیشه باید عقل بر احساسات مقدم باشد. وشما نویسنده گان محترم رسالت های بس بزرگتر در قبال هموطنان تان دارید باید این قلم شما راهنما و راهگشای نسل های آینده ما باشد تاآنها با سر بلندی زنده گی نمایند و مصدر خدمت به هموطنان شان و در نهایت جهانیان گردند.
کشورما متاسفانه سالهای متمادی در همین لجن (تو و من ) گرفتار بوده که امروز محتاجترین کشور جهان است و علت اصلی آن همانا تخم نفاق است که توسط دشمنان دانا و دوستان نادان در بین این مردم پاشیده شده است نویسنده گان محترم این نوشته های شما هیچ درد را دوا نمی کند.اگر شما چنین باشید وای به حال این ملت.
کمی فکر کنیم واز خود بپرسیم ما به هموطنان خویش و جهانیان چی کرده ایم؟
آیا اختراعات برق، کمپیوتر،انترنت، طیاره، موتر، تلویزیون، رادیو، تیلفون وصدها موارد مفید و موثر در زنده گی امروز کار ماست که رجز خوانی کنیم؟ نه، کار ما حمایت از تروریسم، کشت و قاچاق مواد مخدرو ایجاد فضای رعب وحشت است.
افغانستان و خصوصا شهر کابل به یک زباله دانی مبدل شده .اطفال در سرمای زیر صفر به کار های شاقه مشغول اند، زنان دست به گدایی میزنند.واز همه جا فقر فلاکت میبارد.ومردم از شدت فقر اطفال شان را به فروش میرساند . در ولسوالی کران و منجان ولایت بدخشان مردم از قلت مواد غذایی علف میخورند آیا باز هم لازم است از شدت تعصب به هموطنان خود دشنام دهیم؟
میگویند در نوشتن دو کار آسان است یکی دشنام دادن و دیگر نصیحت کردن که آن اولی (دشنام دادن) را نویسنده گان روشن فکر ما در مقالات شان که قبلا"در سایت آریایی به نشر رسیده به نحو احسن انجام داده اند و این دومی (نصیحت)را بنده از روی نا گزیری انجام دادم.
بالا
بازگشت