تقدیم به مادرم : قبله ای دیگر که جان و دلم سوی اوست.
مهر بخش های مهر ورز!
روز با عظمت تان خجسته باد
نجیب الله ضیارحمان
تجلیل و تمجید از روز مادر این گرامی ترین واژه در دنیا، تکرار همه خوبی ها و باور به همه نعمت های خداوند است . چون این روز ، روز کسانی است که به اشک ایشان کرانه سرنوشت و در قلب پاک ایشان مایه ای الهام ماست. این روز، روزپاکترین هاست که زمین درزیر پای شان به خاک بودنش می بالد. این روز، روز کسانی است که، وقتی سجاده نماز را پیشروی خود می گسترانند و با خدای خود به راز و نیاز می پردازند ، تنها سعادت و بخت فرزندان را میخواهند. از خود هیچ نمیگویند ، زیرا زندگی آنها با زندگی فرزندان شان گیره خورده و پیوند یافته است. این روز، روز کسانی است که شهد ایمان و ایقان را در کام فرزندان فرو می ریزند . این روز ، روز مقدمه وجود ماست ، روز سر آمد مهربانیها و مقدمه ای بارز عواطف بشریت . روز پاکترین وپاکیزه ترین چهره های زندگی، روز مهرورزان مهر بخش و مهردلان مهر پرور است . این روز ، روز کسانی است که جنت در زیر پای آنهاست. این روز ، روز مدحها و وصفهاست . روز تعظیم ها و تجلیل ها و نقل فداکاری ها و ایثار هاست . روز مبارک و گرامی مادر...!
مادر واژه ای مقدسی است که شنیدن آن جان را شیفته و سرشار از مهر می کند .تنها در کنار اوست که سخت ترین لحظات زندگی آ سان و تحمل درد ها و رنج ها ممکن می گردد. بناء" عشق ورزیدن به مادر جوهره انسانی خودرا باز یافتن است.
مادران پیشوا های فداکاری، جلوه های صبوری و آيینه های بردباری اند که کودکان را از آغاز بودن شان در آغوش پر مهر خويش قرارداده و در پناه حمايت خود می پرورانند، اما لحظه ای از فکر کودکان خود غافل نمانده و اندکی بی توجهی به آنها روا نمی دارند. چه زيباست اگر چنين اسوه های صبوری و فداکاری را، هنگام پيری -که نيازمند حمايت و هم ياری اند- با مهربانی و رحمت بپذيريم، دست ياری به سويشان درازکنیم و مقام بلندشان را پاس داريم. باوجود آنکه خداوند رشته های نزدیکتر از عاطفه و غنی تر از دوست داشتن را بین مادران و فرزندان آفریده و کمترین نشانه و سخن خشم آلود را به مقابل مادر منع کرده است - اما این مادران در کشور ما از دست طالبان چه مصیبت هایی نبود که ندیدند و چه درد هایی نبود که نه کشیدند و چه طعم های تلخی نبود که نه چشیدند؟ چه تحقیر ها و توهین هایی نبود که تحت نا م مقدس " شریعت " تحمل نکردند .
مگراین مادران نبودند که در چهار راهی های شهر شلاق ها خوردند؟ آنها چه گناهی داشتندجزاینکه پی لقمه نانی برمی آمدند ، تا خود وفرزندان شان ازگرسنگی جان نسپارند.چون از بد روزگار مرد شان قربانی این و یا آن دسیسه گران و نامردان شده بودند، یعنی سرپرستی در خانه نداشتند که به آنها نان آورباشند.
آیا این مادران مظلوم کشورما نبودندکه به ستدیوم ها در معرض عام سر ها ی شان با گلوله ها شکافته شد؟ آنهم مادرانی که ازحیثیت و ناموس خود دفاع کرده بودند. اما از تخت جبروت طالبان با جباریت خشن ، ناشی از عادات کهنه و سنت های قومی ، قبیله ای و فضیلت کشی ها و دسته بندی های پست فتوا ها ی بردگی اسارت زنان که مغایر اسلام بود بنام اسلام صادر می شد ، تا زندگی را بدتر و تاریکتر از زمان قبل از اسلام وانمود کنند. اگر زنده به گورنه، زنده به خانه قید و بند می کردند و محروم از همه نعمات زندگی حتی کار کردن و آموختن ....! در حالیکه اسلام با "اقراء" آغاز شده است . بزرگترین و بهترین و کاملترین معنی انسانیت در معارف اسلام نهفته است. اسلام کار را برای خیر جامعه رفعت بخشیده است و حضرت محمد ( صلی الله علیه وسلم ) طلب علم را برای هر زن و مرد فریضه قلمداد کرده اند.
خدای متعال در کتاب آسمانی اش، قرآن کريم، در چهار مورد احسان و اکرام والدين را بلافاصله بعد از توحيد و عبادت خود ذکر کرده که اين نشان دهنده تأکيد بر وجوب احترام و احسان به والدين و بزرگ داشت مقام آنان است. افزون بر اين، در موارد چندی نيز مؤمنان را به دعا در حق والدين و طلب آمرزش برای آنان توصيه کرده است. ما نيز در اين روز بزرگداشت مقام مادر، دست به دعا بر مي داريم و از خدای يگانه برای همه مادران مهربان برکت، رحمت و عزت مي طلبيم.
خداوند ( ج ) در سوره احزاب آیه 25 برای مرد و زن مسلمان وعده آمرزش و پاداش بزرگی را کرده است و مرد وزن را برابر و همدوش هم قرار داده است.
حدیثی را ازقول امام بخاری شریف نقل کرده اند. کسی پرسید: یا رسول الله کیست مستحق ترین مردمان به اینکه با وی رفتار نیکو کنیم؟ حضرت ایشان فرمودند : مادرت. سایل گفت: پس از او کدام کس مستحق است؟ فرمودند: مادرت . پرسید: پس از او؟ گفتند: مادرت. باز پرسید : بعد از او ؟ گفتند: پدرت.
همچنان در اعلامیه حقوق بشر در اسلام که سپتمبر 1981با توافق تمام کشور ها ی اسلامی به تصویب رسیده بود چنین آمده است : حقوق بشر در اسلام عطایا ویا بخشش کدام پادشاه و یا کشوردار و حاکم نیست و یا چنین فیصله نامه ای نیست که یک حکومت محلی و یا یک تنظیم بین المللی آنرا صادر کرده باشد. بلکه حقوق بشر از روی حکمی است که سر چشمه آن از جانب خدا وند است ، هیچگونه حذف و نسخ و تعطیل را نمی پذیرد و تجاوز بر آن مجاز نیست و کوتاهی بر آن نارواست.
هیهات که در کشور ما مجاز بود و است. تمام کشور های اسلامی در مقابل عمل کردهای طالبان علیه زنان افغانستانی روزه سکوت گرفتند. حتی حرفی هم در مورد درد درمانکاران درمانده افغانستانی که " مادر" نام دارد گفته نشد و آیه های پاک و احادیث مبارک تعبیر ها و تفسیر های دیگری شدند ، هدف ،همه به قید و به اسارت کشاندن " زن " بود و چه سخت است افتادن دربند صد ها زنجیر اسارت ...!
امیر المومنین عمر آخند! چه می داند از اسلام؟ اورا چه خبر است از نبرد و زخمهای " رقیده " در جنگ خندق؟ بری او" سمع الباطل "و "فضل الشیطان" درس های دیگری از اسلام تدریس کرده اند ، یکی ازآن درس ها زن ستیزی بودوتباهی مردم و بربادی وطن...!
مدارسی چون حقانیه اکوره ختک و...، کجا از شکنجه های " سمیه" در راه حق و نخستین زن شهید در اسلام آگاه بود ه ویا برای طلبای کرام ! تدریس کرده و یا می کنند ؟ مگر درس این مدارس غیراز کشتن ، سوختاندن و غارت کردن و غنیمت گرفتن ، چیزی دیگراست و شهادت نامه ای به کس داده ویا می دهند ؟ یاجوج و ماجوجان طالبی از شجاعت دختر کعب درجنگ " احد" و دوازده زخم آن چه خبر اند که ، حرمت زن را بدانند ؟ آنها متخصصین توهین و تحقیر وشلاقزنی ها و سنگساری ها اند. آنها از خدمات بی بی خدیجه (رض) به حضرت محمد (ص ) قبل از همه مردان، ازمسابقه دوش بی بی عایشه (رض)، از عشق "نهدیه " به اسلام و از انکار "خنسا" در حضور مبارک پیغمبر از ازدواج تحمیلی و یا از قهرمانی های شیر زنان سرزمین کهن سال ما که در زمینه های مختلف اعم از ریاست و سیاست ، بزم و رزم، فضل و قلم کارنامه های درخشانی از خود به یادگار گذاشته اند، چه می دانند؟ یا این تبهکاران وحشت آفرین را از عظمت رابعه بلخی ، رکسانه بدخشی ، گلبدن بیگم کابلی، محجوبه هروی، زرغونه قندهاری و از شمشیر زنی های ملالی در جنگ"میوند" و از شهادت های ناهید ها در راه آزادی وطن ، که هر یک از این ها در زمان خود ملتی را زندگی و بیداری و حماسه بخشیده اند. چه خبر؟ اگر این سیهکاران بی خرد از تاریخ اسلام و کشور پر افتخار مان آگاهی می داشتند ابدا" نیمه های جامعه ما اینقدرمورد بی عدالتی ها ، تحقیر ها ، و توهین ها ، اسارتها ودر کوچه و بازار شلاق خوردن ها و تحمل شکنجه ها و تنها و گرسنه در منازل شان بندی شدنها و بلاخره تطبیق آنگونه شریعت (!)ها قرارنمی گرفتند.
ای لطیف ترین و عالیترین روح بشری ! هر انسانیکه معنی و مفهوم مهر ، محبت، عاطفه ، ایثار بزرگی ، فداکاری ، پروانگی ، عشق، شرف، حیثیت، بزرگواری ، مهر بخشی ، مهر پروری ، مهر ورزی وبلاخره از جان مایه گذاشتن را به درستی درک کند رفعت و عظمت و شکوه و جلال شمارا می شناسد .
ای پاکترین و پکیزه ترین چهره های زندگی ! مادران بزرگوار! تقدس و معنویت این نوشته ام را به حیث تفسیر کوچکی از عشق و ژرفای یک قطره ، فقط یک قطره اشک مقدس تان را که در شبهای بیماری و درروز های درماندگی فرزندزن تان ریخته اید ، بپذیرید. به همین امید روز مبارک تان راصمیمانه خجسته باد می گویم.
بالا
بازگشت