استقلال افغانستان مربوط به همه افغانهاست
گل آقا رحیمی
استقلال سیاسی کشور مربوط همه افغانهای ساکن کشور وآزادیخواهان ملی ومردمیست که در دوام تاریخ افغانستان از خود حماسه آفریدند.تجلیل ازین روز باید نماد از وحدت ملی باشد نه ستم ملی .بر تری جوئی قومی.
مردم مؤمن وآزادۀ افغانستان؛ این آفرینندگان تاریخ وسازنده گان واقعی جامعه درتاریخ سیاسی،اجتماعی وفرهنگی جهان صفحات غرور انگیزی دارد؛ ازانجمله صفحات مبارزۀ مؤفقانه مردم افغانستان بخاطر حصول استقلال کامل سیاسی کشور شان در اخیر قرن نزده واوائل قرن بیست میلادی که در پیشاپیش آن مشروطه خواهان اول ودوم قرار داشتند ؛یکی از نمونه های بارز این ادعا است.
حصول استقلال سیاسی کشور در1298 خورشیدی مطابق 1919 میلادی یکی دیگر از پیروزی های عظیم ملت مجاهد وبا شهامت افغانستان است که نه تنها به تسلط مستقیم استعمار بریطانیا در افغانستان خاتمه داد؛بلکه یکی از حلقه های عمدۀ سیستم مستعمراتی امپریالستی را درین گوشۀ جهان مقدم بر هر کشوردیگر آسیائی درهم شکست.قیام مسلحانه ملی 1919 میلادی مردم مؤمن وسلحشورافغانستان پیامد قانونمند روند مبارزۀ عظیم آزادی خواهان کشور ما علیه تسلط خونین استعمار وسلطۀ جابرانۀ انگلیسها ست که درین قیام نقش نیروهای مبارز وآزادیخواهی جامعه بر جسته وبزرگ است.
در سازماندهی ورهبری قیام مسلحانه 1298 خورشیدی مردم افغانستان علیه استعمار ؛نمایندگان همه اقوام، قبائل وملیت های ساکن کشور آعم از روشنفکران ، مشروطه خواهان؛ علمائی روشن ضمیر دینی وتعداد ازروشن اندیشان صادقانه سهم داشتند. سازمان سیاسی پیش گام درین معرکه{جوانان افغان}بود که شهزاده جوان وآزادی خواه یعنی امان الله نیز عضو آن بود اما اینکه همه افتخارات بپای یک نفر قربانی میشود قابل تأمل است.
وحدت ملی واستقلال.
بتاریخ 19 اگست از روز استراداد استقلال کشور طی مراسم خاص و در جا های مختلف از جمله در افغانستان تجلیل خاص صورت گرفت، برای هر افغان قابل فخر است از روزیکه نیاکان باشهامت شان با ریختن خونهای پاک سند آزادی کشور بدست اوردن و برای ما بمیراث گذاشتند تجلیل نمایند، اما آنچه برایمن قابل سوال است این است که در تجلیل از چنین روز، نباید اثر بالای روز های تاریخی دیگر کشور گداشته شود، در چنین مراسم بجاست که از تمام قهرمانان کشور که در جنگهای آزادیخواهی جانهای شیرین خود را قربان نموده اند یادآوری شود نه اینکه از تنی چند یصفت قهرمانان دایمی افغانستان یاداوری شود وبس.
آیا در استراد استقلال کشور تنها و تنها امان الله خان نقش داشت یا کسانی دیگری بیشتر از وی فعالیت کردند ولی بجرم صداقت و پاکی محکومین تاریخ شدند
ازروز استقلال کشوردر کابل پایتخت افغانستان تجلیل بعمل آمد اما با تأسف که ما درین مراسم شاهد تجلیل از شئونسم قومی بودیم. ما شاهد آن بودیم که در مراسم تنها عکسی بزرگی از اقای کرزی و امان الله خان انتقال داده میشد و عکس هم از احمد شاه بابا بچشم میخورد و بس. آیا در سرزمین افغانستان همین سه نفر بودند که باید سمبول آزادی واستقلال شناخته میشدند ویا اینکه قهرمانان وحماسه آفرینان دیگری نیز وجود داشت که هر گز یاد از ایشان صورت نگرفت. این پالیسی مار هایست که در آستین حاکمیت راه یافته اند وتلاش دارند آهسته آهسته یاد دیگران را بگودال فراموشی سپرده شوند..
اگر احمد شاه با با در تاریخ افغانستان فتوحات داشته سلطان محمود غزنوی شهاب الدین غوری علاوه از فتوحات فراوان که آثار تمدن ایشان در قارۀ هند تا هنوز زبان گویا وشاهد زندۀ از کشور گشایان متمدن وبا فرهنگ افغانیست که متأسفانه سر دمداران افغانی با تکیه بیک جهت وسمت سائرین را بفراموشی سپرده اند.
*اگر امان الله خان بپای سند استقلال وآزادی کشور به اساس توافق انگلیس امضا نمود وآزادی را بنام خود مسجل ساخت آزادیخوان ومبارزین دیگر هم در تاریخ کشور وجود داشتند که انگلیس را وادار به امضای چنین معاهده ساخت تا استقلال افغانستان را برسمیت بشناسد.
* اگر اقای کرزی سمبول از آزادی واستقلال بحساب آید باید پرسیده شود که این استقلال را از دست چه کسی گرفته اند ؟ از دست طالبان ؟ طالبانیکه وی ایشان را تا هنوز بر سمیت میشناسد و هر روز فریاد میزند با وی در حکومت وقدرت شریک شوند، اما در مقابل آنها وی را دست نشانده ووابسته به اجانب میدانند. بلی طوری معلوم میشود که درین کشور فاتح وشمشیر زن کسیست که قدرت را بدست داشته باشد. سوال شود که شما واقعا چقدر نقش در آزادی افغانستان داشته اید؟ که باید از دیگران بالاتر محسوب شوید، نمیدانم چه جوابی خواهند داشت، بسیار شخصیتهای در کشور همین لحظه وجود دارند و یا اینکه اکنون در میان ما نیستند که از هر جهت بعد شخصیت شان بالاتر از اقای کرزی است. کسانیکه از برکت خون آنها امروز ما افغانستانی داریم و حرف از دولت و دولت داری میزنیم ولی افسوس که تاریخ ما همیش یک صفحه نوشته شده و صفحه دیگر که باید حاوی حقایق کشور ما باشد همیش به سرقت رفته است .
دیری نخواهد گذشت که باز تاریخ کشور ما مانند گذشته رقم زده شود وعدۀ مزدور واجیر خودرا فاتح آزادی واستقلال در تاریخ ثبت تاریخ وعدۀ دیگر را که واقعا مبارزین راه آزادی استقلال ووحدت ملی بوده اند بنام خائن ووطن فروش معرفی نمایند .چنان تاریخ گذشته افغانستان ملوث به این جرندیات وحقایق تحریف شده است.
ما امید داشتیم از روز استقلال کشور بمثابه روز نمایش وتمثیل وحدت ملی تجلیل بعمل آید اما با تأسف که بر تری خواهی های سمتی وقومی درین روز بازهم به وحدت ملی کشور ما ضربه میزند ونجابت واصالت عدۀ را بر دیگران به نمایش گذاشت. اگر دولتمردان با جنین بی تکلیفی بر حقایق پرده اندازد ملیت های ساکن در کشور خود را مسئول میدانند تا چهره های واقعی وملی قهرمانان خودرا در کشور به معرفی بگیرد واز تمام ابزار موجود استفاده نماید تا تاریخ کشور ما دوباره وارونه وغیر حقیقی رقم زده نشود. ونگذارند عدۀ قصدا در پی تخقیر دیگران باشند. نمیتواند مردم از یک سمت ونژاد دارائی عبقریت وبرتری باشد وسائرین یا دست دو باشند ویا اینکه هیچ بحساب نیایند.
اگر مسئله قدر دانی از جایگاه ومقام امان الله خان بصفت غازی وفاتح در کشور باشد او در اولین روز های آزادی افغانستان وبقدرت رسیدن چنین إعلام نمود. کشور عزیز ما افغانستان باید درتمام مسائل داخلی وخارجی آزاد ومستقل باشد واز کلیه حقوقی که سائر کشور های جهان دارند بر خوردارباشد.خلق باید آزادباشد و{هیچکس نباید مورد ظلم واستبداد خود سرانه از هر جائبیکه باشد قرار گیرد} وچند مطلب دیگر
حال میبینم که کشور مادر مسائل داخلی وخارجی منتظر هدایت دفتر یوناماست وهر کس چه از لحاظ مادی وچه از رهگذر معنوی بملاحظات سمتی وقومی مورد ظلم وتعدی قرار میگیرد.
بالا
بازگشت