طرح جلوگیری از کشتار افراد ملکی و تأمین ثبات در تمام ولایات افغانستان
مدتی میشود که بعضی کشورهای اسلامی که متأسفانه 90 در صد آنها اصلاً از مزایای اسلام خبر ندارند و هم اسلام را فقط در گفتار می بینند نه در عمل، بی امنی بوده امنیتی جانی و مرض انتحار بروز کرده که متأسفانه زیادتر آن در این چند سال اخیر در کشور عزیز ما افغانستان رواج پیدا کرده است. که کار افغان ها نبوده و هیچ افغان با احساس و مسلمان که اسلام را در عمل دوست دارد از خداوند ترس داشته و چنین کار ننگین و حیوانی را اجرا نمی کند. مگر از روی جهل و نادانی که باید با آن یک مبارزه ملی و مردمی همگام با دولت شروع شود. که این کار در گام نخست در هر ولایت خصوصاً ولایاتیکه زیادتر آسیب پذیر میباشند در دست کار گرفته شود و موارد ذیل کتباً به والی صاحبان، قوماندانان امنیه و دیگر مسئولین امنیتی سپاریده شود.
1- در هر ولایت با ولسوال ها و با تماس با علاقه داری ها و نمایندگان شوراهای ولایتی، در مساجد با وکلای گذر نشست نموده با کمک ملا امامان و بزرگان محل به تمام فامیل ها گوشزد شود تا از غیابت پسران شان، شوهران شان، و برادران شان صادقانه معلومات ارائه نموده که در کجا در خارج کشور و مصروف چه کار هستند لست ارائه شده و آن عده فامیل های که میدانند افراد فامیل شان در صفوف مخالفین صلح و ثبات نا آگاهانه و به اثر تبلیغ نادرست در منطقه بطور خفیه رفت و آمد دارند با بیان آیات کلام مجید و ضدیت کتاب پاک با انتحار و بم گذاری و سوزاندن مکاتیب احکام خداوند را واضع با انها بیان کنند تا از همکاری و ورود انها به طور خفیه و بذدلانه دست کشیده و با دولت اسلامی که خداوند ان را به ما بعد از 30 سال
دربدری برای ما ارزان فرموده همکاری نمایند . بنده این نکته را بخا طری بیان میکنم که هیچ وقت مخالفین بدون همکاری مردم و بلد نبودن در یک منطقه جرات نمیکنند که داخل شوند و دست به اعمال نامردانه بزنند. و اگر چنین چیزی بعد از طرح دولت و به سمع رساندن مردم دوام پیدا نماید و دولت کشف نماید فامیل یا بزرگ قوم که در این کار دست داشته است آنان را مطابق به موارد ذیل مجازات نمایند:
1- تمام اموال منزلش به مشوره اهالی ضبط گردیده و منزلش برای یک فامیل بی سرپناه داده شود.
2- جریمه نقدی و قطع روابط تمام مردم در مراسم خوشی و غم.
3- انتقال فامیل یا بزرگ قوم مجرم به ولایت دیگر .
چرا که دیگر مصلحت به مفاد مردم و حکومت نمی باشد و اگر باز هم مصلحت نمود پس منتظر تکرار بمباردمان ها و کشتار افراد بی گناه خواهیم بود که مسئولیت آن صد در صد متوجه مردم میباشد نه دولت.
اگر چنین افراد جاهل را که مخالف خدا(ج) است و آنرا قرآن واضح بیان می کند که بعد از نصیحت جزا ندهیم قسم است که وطن روی ثبات را در صد سال نخواهد دید و هر شخصیکه گفته های بنده را رد میکند در حقیقت در مخالفت با خدا(ج) قرار دارد چرا که این گفتار بنده نیست و متوجه باشد که عاقبت سخت از طرف الله (ج) برایش میرسد و باید گفت که نمی شود تمام مشکلات امنیت را به گردن دولت انداخت اگر مردم همکاری نکنند واضح است که طرف خدا(ج) قرار میگیرند و بمباردمان منازل شان باز هم تکرار خواهد شد. و اطفال نازنین و زنان معصوم شهید خواهند شد چرا که اگر یک مخالف نامرد و بزدل از یک حویلی بالای دولت و یا قوای ائتلاف انداخت میکند آیا خانه های ما بدون دروازه است؟
و ما اینقدر بی ناموس شده ایم که هر کس در حویلی ما داخل شده بنام جهاد از ما استفاده کند؟
آیا میتوان گفت که صاحب خانه بیگناه است و مرد ندارد. پس اگر این طور است دروازه ها را ببندید و در صورت بروز همچو مشکلات به سران قوم و بزرگان منطقه اطلاع برسانید. اگر چنین کاری را نمی کنید پس معلوم دار است که با مخالفین همدست هستید و منتظر عاقبت آن باشید.
ای مردم افغانستان بخاطر خدا، به پاس قرآن پاک و بخاطر آرامش خودتان با هم وحدت و همکاری نمائید و ده سال پیش را بیاد بیاورید که چقدر تا حال فرق آمده در غیر آن می ترسم که خدا نکرده کدام زلزله شدید رخ ندهد و تمام افغانستان را زیر زمین کند. چرا که ما اصلاً گفتار به قرآن داریم و عمل نداریم. پس اگر عمل دارید ممکن است با کسی که مکتب را می سوزاند و در زیر پل و سرک ماین می ماند همکاری کنید و یا کسی که در مسجد خود را انتحار میکند؟ نه قطعاً نه، پس اگر همکاری می کنید به نام های مختلف پس خودت که همکار هستی (ای پدر)، (ای مادر) و (ای برادر) ایمان داشته باشی که حالتت از نمرود و زندیق بدتر بوده و منتظر عاقبت خویش باش. و اگر بی خبر هستی پس قرآن را با ترجمه بخوان که می فرماید در کشتن یک انسان به ناحق مانند آن است که دنیا را به قتل رسانیده باشی گناه عظیم می باشد.
پس بیا ای پدر و ای مادر در هر جای افغانستان که هستی پسرت را، برادرت را از دوام مخالفت با دولت یعنی مردم دعوت به همکاری با مردم و دولت کن اگر نشود عاق اش کن تا بداند که دشمن خدا و مردم است و پند بگیرد و امید دولت زجر دیده ما که با صبر و استقامت کار میکند در مورد بالاذکر شده در هر ولایت هرچه عاجل دست به کار شده انشاالله مؤفقیت چشم گیری را خواهیم دید. چرا که خداوند با ماست و راه ما یعنی راه دولت ما که ممثل مردم میباشد و اولین بار از طریق رأی آزاد به وجود آمده راه حق میباشد که در این طرح همکاری تمام وکلای ولسی جرگه، مشرانو جرگه خواسته از اینکه هر روز انتقاد نمایند و پیکر زخمی دولت را فشار دهد با مرحم گذاری یک جا با دولت در باره طرح بالا ذکر شده هرچه عاجل اقدام نموده و یک جلسه را در رابطه با جناب رئیس جمهور تشکیل داده در پیاده نمودن طرح مذکور در پهلوی والی صاحبان قوماندانان امنیه و نیروهای ائتلاف یک یک شخص دلسوز را از همان ولایت که در مسایل امنیتی و اجتماعی تجربه خاصی داشته باشد توظیف نموده تا از پیشرفت کار مستقیماً به رئیس جمهور و پارلمان گزارش دهد. چرا که از همه چیز بیشتر ما به امنیت نیاز داریم تا اقتصاد و سیاست، که انشاالله خداوند با ماست.
به امید پیروزی نور بر ظلمت
حامد تیمار
بالا
بازگشت