فوروم چپ
اعلامیه 1
اکتوبر 2007
با تمام قواعلیه فعال شدن جنایتکاری "قانونی" و سایرانواع جنایت بپا بر خیزیم.
در گوانتانامو، در بگرام ، در پلچرخی ، در زندانهای هوایی و بحری امریکایی در زندانهای "خصوصی" امریکایی ــ افغانی در افغانستان( مثل زندان خصوصی یونس قانونی و جوناتان ادیما در کارتۀ پروان)، در زندانهای پنهان سی آی ای در سایر کشور ها ، در پاکستان ، در اعدامگاه های ایران و ... افغان ها کشته میشوند.
در شهر کابل ، در سایر شهر ها، در سرویس ها و گذرگاه های پر رفت و آمد و در میدانهای جنگ هلمند، قندهار، کنر، پکتیا، ننگرهار، کندوز، مزار، شبرغان و... باز هم افغانها به خاک می افتند.
در حمله به تظاهرات محصلین پوهنتون ها وسایر مظاهرات اعتراضی ضد کشتار غیر نظامیان ، در تظاهرات ضد مافیا های غارت زمین مثل پغمان ، در محافل خوشی و غم و غیره افغانها به انواع گوناگون کشته و سربریده میشوند و در بمب و آتش و. . . میسوزند.
آیا این نوعی از جنوساید(نسل کشی وقتل یک ملت) نیست؟
15 نفر در هفتۀ های اخیر در پل چرخی اعدام شدند و175 نفر دیگر نیز منتظر اعدام اند.
سوال های زیادی مطرح اند :
در شرایطی که جنگ بصورت رسمی وجود دارد ،آیا اینان اسیرجنگی بوده اند؟
مگر اصول اولیۀ حقوق بشر اجازه میدهند که اسیر جنگی اعدام گردد؟
آیا اینها در محاکم عادلانه به محکمه کشیده شده اند؟
حق واجازۀ وکیل گرفتن برای دفاع ازخود داشته اند؟
در گزارش ها درین باره هیچ صحبتی نمیشود.
در توضیح جرم بعضی ازینها تجاوز به حریم منافع خارجی ها آمده است . آیا منافع خارجی ها تا این اندازه مقدس است که متجاوزان به حریم آنها اعدام شوند ، ولی متجاوزان به کشور و حقوق مردم افغانستان پاداش های بزرگ مادی و معنوی گرفته تخت و تاج دودستی تقدیم شان شود؟
اگر اینها جنایتکار نیز بوده باشند یک چیز مسلم است : آنان جنایتکاران کوچکی اند که یا خارج از حوزۀ مافیاهای قدرت و انحصارات جنایت بوده و یا اعضای خرده پای همین مافیا ها میباشند که برای افشا نشدن راز سردمداران این مافیا ها باید سر و زبان شان بریده شود .هنوز ماجرای "عبدالله شاه" جانی معروف بیاد ماست که نه بخاطر جنایات خود بلکه برای اینکه اسرار آقای سیاف بر ملا نگردد، به سرعت به میدان اعدام سپرده شد .
اصولا زمینه ساز جنایت در جامعه ، فقر اقتصادی ، بی عدالتی و عدم امنیت است که درتمام موارد، دولت ، مافیای پیچیده بدورآن و متحدین خارجی آن ها مسئول و مجرم اصلی اند. آن هم دولت دستنشانده و مراجع قدرتی که بزرگترین جنایت کاران را در خود جمع کرده اند.
میبینیم که نیروهای ائتلاف "اشتباه" میکنند و میکشند. جنایت سالاران به حکم مقدس بودن شان میکشند(زیرا متحدین اشغالگران بوده اند)طالبان نیز اجازۀ کشتار بخشی ازین ملت را قبلا از مراجع گوناگون در دست دارند . نکتۀ قابل توجه درین میان قانونیت یافتن وروی دست گرفته شدن اعدام ها در مقابل مخالفین میباشد.
اکنون چهرۀ امپریالیزم متجاوز عریانتر شده و ماشین کشتار "قانونی" نیز فعال میشود . تاکنون هر که با این اوضاع مخالف بود "همدست" تروریستان بود . حالا خود میتواند تروریست محسوب گردیده در زیر تیغ قانون آنهم قانونی که فقط بر بیگناهان یا کم گناهان اعمال میگردد گردنش بریده شود .
خاد قبلی رژیم طرفدار شوروی همراه با بعضی از متخصصین سابق شکنجه فعال گردیده ودر خدمت جنایتکاران تکیه زده بر کرسی های قدرت منتظر امر است.
تمام حاکمیت اداری ، مراجع قانونی، امنیتی، قضایی و نظامی در اختیار جنایتکاران قرار دارد .
بعضی کشور های غربی به این اعدام ها "اعتراض" کردند تا افکارعامۀ مردم را در کشورهایشان فریب دهند. در حالیکه آنها خود با جنایتکاران در افغانستان در مغازله اند . چگونه میتوان دفاع قاطع آنان از جنایتکاران و مافیاها را در کشور نادیده گرفت .
پیش پردۀ "دموکراسی" امریکایی به آخر خود میرسد. اکنون نمایش اصلی آغاز میشود. همان امریکایی که از میان خون ملل منافع خود را بدست می آورد اینک در آستان نمایش چهرۀ اصیل خود میباشد. پولیگون های روسی حالا گروه های اعدام امریکایی را در خود خواهند دید.
"فوروم چپ" از تمام وطنپرستان افغانستان میخواهد تاهمه باهم با تمام قوت علیه جنایتکاری"قانونی" وغیرقانونی بپا بر خیزیم ."دموکراسی" تحفۀ اشغالگران را بخودشان سپرده در پی دموکراسی مردمی باشیم که به امر و آرمان استقلال وعدالت اجتماعی متکی بوده و درآن راستا واقعیت خود را بیابد .
فوروم چپ
اکتوبر 2007
بالا
بازگشت