نگاهی به تاریخچه هشتم مارچ روز جهانی زن
زهرا رحیمی
روز هشتم مارچ که بنام روز همبستگی با زنان جهان نامگذاری شده است روز تاریخ مبارزۀ سیاسی واجتماعی زنان علیه تبعیض است.این روز روز همبستگی برای مبارزه بخاطر برابری حقوق وشرائط بهتر کاری و زنده گی آبرومندانه وسالم برای زنان جهان پیشبینی وتعین شده است.سالانه ملیونها زن ومرد در کشور های مختلف جهان این روز را گرامی میدارند.علیرغم نزدیک به صد سال مبارزۀ پیگیر برای بر قراری حقوق مساوی برای زنان در عرصه های مختلف سیاسی،اجتماعی، اقتصادی، حقوقی خانواده گی وغیره هنوز تبعیض علیه زنان در تمام زمینه ها در تمام کشور های جهان وجود دارد.
چرا روز هشتم مارچ؟
سالانه ملیونها تن زن ومرد در اقصاء نقاط جهان در روز هشتم مارچ با ترتیب اجتماعات وگرد هم آئیها این روز را گرامی میدارند.انتخاب روز هشتم مارچ به حیث روز زن بخاطر مبارزۀ زنان کار گر فابریکه نساجی کتان در سال 1857 میلادی در شهر نیویارک آمریکا بر میگردد.
شرائط کاری سخت وغیر انسانی با دستمزد کم کار گران زن در اوائل قرن بیستم که همراه با مردان در کشور های صنعتی وارد فابریکات وبازار کاری شده بودند آنان را وادار به مبارزه علیه این بیعدالتی به شکل سازمان یافته ومنظم نمود. در اين روز كارگران نساجى زن در يك كارخانه بزرگ پوشاك براى اعتراض عليه شرايط بسيار سخت كارى و وضعيت اقتصادي شان دست به اعتصاب زدند. خاطره اين اعتصاب براى كارگران فابریکۀ نساجى باقى ماند. نارضايتى عمومى ازاين شرايط براى زنان كارگر ادامه داشت.
در هشتم مارچ سال1908 میلادی: بعد از گذشت بیش از پنجا سال، کاگران زن کارخانـۀ نساجی کتان در شهر نیویورک به منظور إحیائی خاطرۀ إعتصاب در این روز،را که تبعیض،محرومیت وفشار کار وحقوق بسیار کم زنان را بیاد میآورد دست به إعتصاب زدند، صاحب این کار خانه یکجا با نگهبانان بخاطر جلوگیری از همبستگی کارگر ان بخش های دیگر با إعتصاب گران و عدم سرایت آن به بخش های دیگر این زنان را در محل کار شان محبوس ساختند وبعدا به دلائل نا معلوم آتش در کار خانه در گرفت فقط عدۀ محدود از زنان محبوس توانستند ازین حادثه نجات یابند متباقی 129 تن از زنان کار گر درین آتش سوختند. همان است که روز هشتم مارچ بطور سنتی بنام روز مبارزه زنان علیه بیعدالتی وفشار علیه زنان در خاطره ها باقیماند.
در سال هاى بعد در كشورهاى مختلف اروپايى و امريكا مبارزه زنان به شكل تظاهرات وإعتصاب کاری علیه فشار، تبعیض واستعمار کاری وهمینطور برای داشتن حقوق برابر در اجتماع ادامه پیدا کرد. از جمله یکی از مهمترین مدافعان حقوق زن در آلمان خانم{کلارا زتکیین سالهای1857-1933خواستهای مبارزان زن در آلمان را مبنی بر هشت ساعت کار در روز، تعصیلات ویژه در ایام زایمان وسائر حقوق طبق مواد قانون تقاضا کرد.
در اروپا دومین کانفرانس سوسیالستی زنان که در آن صد زن مبارز از هفده کشور جهان شرکت داشتند،با اثر پیشنهاد خانم کلارا زتکین در روز27 اگست سال 1910 میلادی درگوپنهاک پایتخت دنمارک روز هشتم مارچ به عنوان روز زن وروز همبستگی بخاطر دفاع از حقوق زنان ومبارزه در مقابل تبعیض های گونا نون علیه زنان بر گزیده شد.
تجلیل رسمی از اولین روز جهانی زن:
اولين روز جهانى زن در ماه مارس ۱۹۱۱ در دانمارك، آلمان، اتريش، سويس و امريكابرگزار شد..ملیون ها زن در بر گزاری این روز شرکت کردند.درین اجتماعات خواستهای عمدۀ زنان عبارت بود از.طرح قوانین حمایت کنندۀ کار برای زنان،حق رأئی وشرکت در انتخابات،که علیه جنگهای امپریالستی بود.برابری مزد با مردان در مقابل کار مساوی،هشت ساعت کار درروز تنظیم رخصتی در ایام زایمان با حفظ حد اقل حقوق ومعاش،حمایت از مادر وکودک ووضع حقوق درین زمینه.
بعدا به دلائل بحرانی اقتصادی وخطر روز افزون فاشیسم در اروپا مسئلۀ زنان در حاشیه قرار گرفت.به دلیل بحران اقتصادی که اروپارا در بر گرفته بود سالانه حدود یک ملیون زن در اروپا مجبور به سقط چنین میشدند در سال 1931 تنها در جرمنی به دلیل آثار منفی سقط چنین غیر قانونی حدود44000 زن جان خودرا از دست داد.اما در فاصلۀ دو جنگ جهانی در اثر مبارزۀ پیگیر زنان حق قانونی سقط جنین ودفاع از حقوق مادران اهمیت زیاد پیدا کرد.ولی در اثر حاکمیت نظام فاشستی برای دفاع وتوجه به حقوق زنان زمینه کمی وجود داشت. هر چند مبارزۀ محدود درین زمینه صورت میگرفت مانند کوتاه کردن ساعات کار وارزان نمودن اجناس مورد نیاز زنان که امروز هم آثار آن مشهود است.
تجلیل از روز زن بعد از جنگ های جهانی:
بعد از جنگ جهانی دوم برای اولین بار در کشور های اروپای شرقی جشن روز زنان در سال 1946 به شکل رسمی بر گزارشده. البته دولت ها هم بخاطر نشان دادن تمائل به آزادی وحقوق زنان این روز را جشن میگرفتند.واما در کشور های اروپائی غربی که حکومت فاشستی در آن سایه گسترده بود هیچ آثار در جهت تجلیل ازین روز به مشاهده نمیرسید.بعد ها آهسته آهسته این روز یعنی هشتم مارچ در محیط خانواده وبعدا بیرون بنام روز تجلیل ودفاع از مقام وحقوق زن بر گزار میشد.
در سالهای هشتاد دوباره کشور های اروپای غربی توجه خودرا به حقوق زن معطوف داشتند باردیگر مسائل چون دفاع از حقوق زن وبرابری مزد در برابر کار مساوی ، رفع تبعیض در خانواده ،حق سقط جنین وحمایت از مادران در دوران حاملگی مطرح شد.یکی از نقاط اوج این إعتراضات در سال 12994 بود که درین سال حدود یک ملیون زن در سراسر آلمان بخاطر برابری حقوق زنان دست به إعتصاب زدند.
امروز
امروز در تمام کشور های جهان روز هشتم مارچ بنام روز مبارزه علیه إجحاف وفشار علیه زنان تجلیل میگردد .این روز بنام روز همبستگی زنان یاد میشود واز مقام کسانیکه درین روز بیشتر قربانی داده اند وبرای دیگرگونی وبهبود وضعیت زنان زحمت کشیده اند تجلیل به عمل می آید.در اثر این مبارزه پیشرفت های چشمگیری نصیب زنان شده، امروز ایشان در اکثر کشور های جهان با مردان در انتخابات شرکت میکنند حق رائی وحق کاندید شدن رادارند ودر تمام عرصه ها از حقوق نسبتامساوی بر خورداراند.
با این همه راه طولانی در پیش است تا همه زنان از حقوق حقه خود بر خوردار شوند. تا هنوز زنان در محیط خانواده، محیط کار واجتماعات مورد آزار واذیت قرار میگیرد. خشونت های خانواده گی تا تبعیض جنسی روح زنان را می آزارد.علاوه از کشور های عقب مانده در کشور های پیشرفته وصنعتی هم تفاوت های بین حقوق زنان ومردان به مشاهده میرسد. بطور نسبی در آمد زنان در اکثر کشورها مترقی نیز نسبت به مردان کمتر است. امکانات آموزشی وبهداشتی برای زنان محدود است. سه چهارم بیسوادان جهان را زنان تشکیل میدهد.قربانیان ومهاجران دوران جنگ زیاد تر زنان اند .حدود یکصد سال از روز جنایت علیه زنان در نیویورک میگذرد اما تا هنوز فاصلۀ زیاد وجود دارد تا زنان بتوانند از حقوق واقعی خود در پهلوی مردان بهره گیرند.حتی در برخی کشور ها جرأت وتوانائی دفاع ازین روز وجود ندارد.به امید روزیکه به همه انسانها یکسان بر خورد صورت گیرد وزنان چون بال وبازوی دوم جامعه چرخ تمدن وترقی را به حرکت درآورند آمین.
گرد آورنده : زهرا رحيمی
هالند سوم مارچ 2007
بالا
بازگشت